Obrzęd przyjęcia do ministrantów

Chłopcy zgłaszający się w ciągu całego roku należeli wpierw do aspirantów.
Po pewnym czasie zostawali włączeni do kandydatów. Zwykle w obecności rodziców zostawali przyobleczeni w białe komeżki. Mieli je nałożone na ręce, a kapłan przerzucał przez głowę, wypowiadali też odpowiednią formułkę, ale jej tekst się nie dochował. Od tego czasu trwało intensywne szkolenie; zbiórki formacyjne z księdzem opiekunem i praktyczna nauka zwykle pod opieką jednego ze starszych chłopców - instruktora. Była to nauka ministrantury, służenia i... dzwonienia, co dla wielu było najtrudniejsze. Po kilkumiesięcznej kandydaturze chłopcy byli dopuszczani do uroczystego „przyrzeczenia”.
„Ja NN. chętnie przyjmuję na siebie obowiązki ministranta i obiecuję wiernie je wypełniać, dla większej chwały Bożej i zbawienia duszy własnej. Ponad to starał się będę wszędzie zachowywać tak, aby świecić dobrym przykładem”. Po wręczeniu atrybutów ministranckich wspólnie odmówiali modlitwę:
„O Panie Jezu, wierzymy głęboko, iż z wielkiej miłości ku nam przebywasz w Najświętszym Sakramencie. Pragniemy bardzo otaczać Cię pokorną czcią i gorącą miłość okazać Twojemu Sercu Najświętszemu. Dlatego dzisiaj ochotnie ofiarujemy Ci się na wierną służbę Twego ołtarza przy wzniosłej ofierze Mszy św.
Królowo Aniołów wstaw się za nami, byśmy odtąd anielskim wzorem i sposobem Eucharystycznemu Jezusowi zawsze usługiwali.
O święty Janie Berchmansie, który odznaczałeś się czystością, skromnością, nabożeństwem do Matki Najświętszej i św. Alojzego - uproś nam łaskę, byśmy Cię w tych cnotach tak wiernie naśladowali, aby wszystkim, którzy na nas w kościele patrzą, zdawało się, że Ciebie widzą i z Tobą cześć należną Bogu oddają. Amen.
Na koniec śpiewano pieśń do świętego Patrona:
„O ministrantów święty Patronie, O Młodzieniaszku wciąż uśmiechnięty,
Do Ciebie dzisiaj wznosimy dłonie, uproś, by każdy z nas mógł być święty!
My w Twoje ślady iść tak pragniemy. I wszystko złożyć u stóp ołtarza,
Niechaj opiekę Twoją czujemy. Niechaj nas Jezus łaską obdarza!
On pragnie tylko serc tak jak Twoje. O święty Janie coś Mu niósł szczerze
Prace, cierpienia i życia znoje, składając wszystko w świętej ofierze!
Patronie święty, Ciebie prosimy, My ministranci bardzo serdecznie.
Spraw niech Twój obraz sercach nosimy, Byśmy wraz z Tobą mogli żyć wiecznie!”.