Inicjatorem sprowadzenia relikwii św. Andrzeja do Polski był ks. Niewęgłowski. Podkreśla, że nie było to łatwe. Już sama procedura jest skomplikowana, a poza tym nieczęsto udziela się relikwii męczenników starożytności, bo gdyby spełnić wszystkie prośby, to po kilku latach z doczesnych szczątków świętego nic by nie zostało. Dlatego też fakt, że sprowadzono relikwie św. Andrzeja do Polski trzeba uznać za wydarzenie naprawdę wyjątkowe.

Z ziemi włoskiej do Polski

Relikwie św. Andrzeja od 800 lat spoczywają we Włoszech, w Amalfi koło Neapolu. 18 października zostały przekazane podczas specjalnej uroczystości Duszpasterstwu Środowisk Twórczych. Następnego dnia przyjechały do Rzymu. Na życzenie Ojca Świętego przez 3 dni relikwiarz stał w Jego prywatnej kaplicy. Jan Paweł II modlił się przy relikwiach, odprawiał Msze św.
30 listopada relikwie zostaną uroczyście wprowadzone do kościoła na pl. Teatralnym. Wcześniej, o godz. 16.00, w archikatedrze św. Jana na Starym Mieście Mszy św. w koncelebrze z kilkudziesięcioma biskupami przewodniczyć będzie Prymas Polski kard. Józef Glemp. W uroczystościach wezmą udział także ambasadorowie kilkunastu państw Europy Środkowo-Wschodniej oraz duchowni prawosławni. - Św. Andrzej Apostoł jest najważniejszym świętym w prawosławiu - podkreśla ks. Niewęgłowski. - Sprowadzenie Jego relikwii otwiera więc nowy rozdział w kontaktach Kościoła katolickiego i prawosławnego. Niech nasz kościół stanie się szczególnym miejscem ekumenicznym dla całej Europy Środkowej i Wschodniej. Niech tutaj Kościół rzeczywiście oddycha tymi „dwoma płucami”, o których mówił Ojciec Święty.

Patron małżeństw i zakochanych

Św. Andrzej Apostoł jest patronem prawosławia, Słowian oraz... małżeństw. Jest orędownikiem zakochanych. Wspomaga w wypraszaniu potomstwa. - To bardzo ważne, że św. Andrzej jest patronem małżonków. Teraz, kiedy często związki małżeńskie przeżywają wielorakie kryzysy, św. Andrzej będzie orędownikiem osób pozostających w kryzysach. Natomiast ci małżonkowie, którzy żyją w zgodzie i miłości, będą mieli okazję podziękować za to Bogu właśnie za pośrednictwem św. Andrzeja - mówi ks. Niewęgłowski.
Relikwie św. Andrzeja spoczną w pięknym relikwiarzu wykonanym przez prof. Gustawa Zemłę. Relikwiarz ma przesłanie teologiczne. W pierwszej części jest twarz Świętego, której pierwowzorem był fresk rzymski z VII w. Natomiast po drugiej stronie, na tle krzyża Chrystusa, widnieje płomienisty krzyż św. Andrzeja o kształcie litery X.

Relikwie na jubileusz

Sprowadzenie relikwii św. Andrzeja do Polski jest częścią tegorocznych obchodów jubileuszu ćwierćwiecza pracy Duszpasterstwa Środowisk Twórczych. - 25 lat to może niewiele, ale był to okres bardzo zagęszczony. Najpierw czas komunizmu, potem stanu wojennego, komunizmu zstępującego, wreszcie okres transformacji, a w tym wszystkim twórcy byli obecni w sposób wyjątkowo aktywny - podkreśla ks. Niewęgłowski.
Duszpasterstwo powstało w 1978 r. Inicjatorem jego powstania w nowej, stałej formie był ks. Niewęgłowski. W okresie stanu wojennego duszpasterstwo było dla środowiska twórców jedną z niewielu przestrzeni wolności. To właśnie z tego środowiska szczególnie wiele osób internowano. Rany wówczas zadane w środowiskach twórczych niejednokrotnie nie są zagojone do dziś.
Przez wiele lat twórcy nie mieli swojego kościoła. Czasowo korzystali z gościnności duszpasterzy w kościołach: akademickim św. Anny, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny na Nowym Mieście oraz seminaryjnym przy Krakowskim Przedmieściu. 4 lata temu powstała świątynia na pl. Teatralnym. Otrzymała wezwanie św. Alberta Chmielowskiego i św. Andrzeja Apostoła. Stanęła w miejscu, gdzie w XVII w. istniał kościół jezuitów Świętego Krzyża. W następnym wieku zmienił patrona na św. Andrzeja. Było to miejsce modlitwy i siedziba Panien Kanoniczek.

Świątynia na Placu

Podczas Powstania Warszawskiego była tutaj reduta i szpital powstańczy. W okaleczonej wojną świątyni odprawiano Msze św. do 1953 r. Ówczesne władze jednak zburzyły kościół. We wrześniu 1998 r. położono kamień węgielny pod budowę nowej świątyni, a 13 czerwca 1999 r. poświęcił ją Jan Paweł II. 25 września 1999 r. konsekracji kościoła dokonał kard. Józef Glemp.
Rekonstrukcję frontonu kościoła opracowano nawiązując do klasycznej fasady, zbudowanej przez Aignera w latach 1817-1821. Architektura sklepienia i naw nawiązuje do tego właśnie stylu. Do świątyni prowadzą szklane drzwi, dzięki temu można powiedzieć, że w pewnym sensie kościół otwarty jest całą dobę.
Ciekawie prezentuje się jego wnętrze. Jest niestety niewielkie i z czasem, jak mówi Ksiądz Rektor, potrzebna będzie rozbudowa świątyni. W głównym ołtarzu wisi obraz Chrystusa klęczącego w Ogrójcu. Jezusa pociesza anioł. Autorem obrazu jest Sebastiano del Piombo, wybitny malarz włoskiego renesansu. Złocisty marmurowy ołtarz i ambona, pochodzące z kamieniołomów niedaleko Werony, korespondują z marmurową posadzką z Hiszpanii. Przy ołtarzu, w miejscu przewodniczenia, stoi fotel będący repliką tronu króla Stanisława Augusta. Taki sam jest w sali tronowej Zamku Królewskiego w Warszawie. Natomiast na pilastrze w lewej nawie umieszczono marmurową płaskorzeźbę feniksa. Autorem pracy nawiązującej do gotyckiego bestiarium jest prof. Stanisław Słonina. Feniks - mityczny ptak odradzający się z popiołów jest symbolem Chrystusa, który zmartwychwstał. Jest także symbolem kościoła twórców, który powstał z popiołów.

Dar od Papieża

Do duszpasterstwa twórców należą aktorzy, pisarze, malarze, architekci, dziennikarze, filmowcy, historycy sztuki, muzycy, naukowcy, plastycy i wydawcy. Gromadzą się na wspólną modlitwę w każdą niedzielę na Mszach św. o 10.30 i 17.00, a w dni powszednie o godz. 17.00. W niedzielę przed Mszą św. o godz. 10.30 wierni odmawiają jutrznię. Są organizowane rekolekcje, sesje naukowe, promocje, spotkania z gośćmi, a przede wszystkim rozmaite spotkania kulturalne. W ciągu roku jest ponad 100 różnych inicjatyw. Ks. Niewęgłowski bardzo ceni sobie indywidualny kontakt z wiernymi. Uczestniczy w różnych wydarzeniach, które tworzą jego podopieczni. Jest więc obecny na premierach teatralnych, filmowych, wystawach, koncertach i wernisażach.
Z okazji jubileuszu duszpasterstwo otrzymało od Ojca Świętego piękną monstrancję. - Ta monstrancja jest wymownym znakiem, że ukryty w niej Chrystus to Ten, który na nas czeka, słucha nas i wspomaga - podkreśla ks. Niewęgłowski.

Św. Andrzej Apostoł pochodził z Betsaidy, a mieszkał w Kafarnaum. Był bratem św. Piotra. Pracował jako rybak. Pod wpływem Jana Chrzciciela poszedł za Chrystusem, gdy Ten przyjmował chrzest w Jordanie. Był pierwszym powołanym przez Jezusa na apostoła. Przez cały okres publicznej działalności Jezusa należał do Jego najbliższego otoczenia. 30 listopada w Patras na Peloponezie, został ukrzyżowany na krzyżu o kształcie litery X. Tam też go pochowano. W 356 r. przeniesiono relikwie z Patras do Konstantynopola. W 1208 r. Krzyżowcy wywieźli relikwie do Amalfi.