Czy można spotkać Pana Boga w zwyczajnych okolicznościach, wśród wydarzeń dnia codziennego, na wakacjach? Na tak postawione pytanie odpowiedzieli uczniowie podczas jednej z pierwszych
wrześniowych katechez w sokołowskim gimnazjum. Niech zaprezentowane wypowiedzi zachęcą do szerszego otwarcia oczu i uwrażliwienia swojego serca innych młodych (i nie tylko!) Czytelników,
a może wtedy będą mogli sami podzielić się podobnymi doświadczeniami z innymi.
W tym roku część wakacji spędziłam nad morzem. Pogoda dopisywała, więc niemal każdego dnia wędrowaliśmy naszą „paczką” na plażę. Było wspaniale! Wody i słońca pod dostatkiem, a pomysłów
na ciekawe spędzenie czasu też nam nie brakowało.
Pewnego dnia postanowiliśmy udać się na plażę wczesnym rankiem i popatrzeć na wschód słońca. Gdy przyszłam na umówione miejsce, okazało się, że jestem jedyną osobą, której udało się pokonać
poranne rozleniwienie. A warto było! Trudno opisać słowami piękno, bo ono wchodzi jakby do środka człowieka i wydaje ci się wtedy, że stajesz się czystszy, lepszy, świętszy... Tego
właśnie doświadczyłam owego poranka, patrząc na wschodzące słońce. I wtedy przypomniały mi się słowa - pewnie z Pisma Świętego - że Jezus jest światłością świata.
Próbowałam potem powiedzieć to moim przyjaciołom, ale oni skwitowali to stwierdzeniem, że jestem sentymentalna. Dla mnie jednak od tego dnia każda wędrówka na plażę stała się wędrówką na spotkanie
Pana, który jest Światłem naszego życia.
I jeszcze jedno. Przygotowując już w domu podręczniki, ze zdumieniem zobaczyłam, że na podręczniku do religii widnieje tytuł: Tak niech świeci wasze światło. No i niech
ktoś powie, że Bóg nie przemawia do nas! (Anna Maria - Kl. III gimnazjum)
On tam był
W te wakacje byłam na obozie harcerskim. Nie był to mój pierwszy obóz, tylko któryś z kolei, jednak ten był wyjątkowy... Pewnego dnia, a dokładnie w sobotę, dwa dni
przed końcem obozu, wszyscy harcerze „w biegu” ubierali się w mundury, aby stanąć razem na Mszy św. polowej. Właśnie na tej Mszy św. odbyło się moje spotkanie z Bogiem.
Zrozumiałam, że nasza wspólna modlitwa, modlitwa ludzi połączonych harcerską ideą - „Bóg, Honor, Ojczyzna”, ludzi śpiewających przy dźwiękach gitary, będących przyjaciółmi, spędzających
ze sobą czas, przezywających razem zarówno te dobre, jak i te gorsze chwile, to jest ogromny dar Boga, że wszyscy mogliśmy tam być, cieszyć się chwilami spędzonymi razem, ze sobą,
ale także z Bogiem. To On dodawał nam energii, oświetlał nasze twarze, twarze harcerzy oddanych Bogu... I jeszcze kazanie naszego Księdza Kapelana. Mówił, że Bóg jest z nami
wszędzie, nawet tu, w środku augustowskiej puszczy. Ja dziś jestem pewna, że On tam był, razem z nami - nasza Światłość... I jeszcze nasza modlitwa, modlitwa moja
i moich przyjaciół, śpiewana, z Bogiem w sercu: „O Panie, Boże, Ojcze Nasz, w opiece Swej nas miej, harcerskich serc Ty drgnienia znasz, nam pomóc zawsze
chciej. Wszak Ciebie i Ojczyznę miłując, chcemy żyć, harcerskim prawom, w życia dniach wiernymi zawsze być”. (Joanna - Kl. III gimnazjum)
Wreszcie Go odnalazłam, choć On był tak blisko...
Tegoroczne wakacje spędziłam w domu, ponieważ mieliśmy remont. Zawsze było coś do zrobienia. Zrywaliśmy z podłóg listewki, cyklinowaliśmy, było wielkie malowanie. Pewnego dnia mój
tata kazał wynosić listewki mojemu młodszemu o trzy lata bratu - Darkowi. Darek chętnie się na to zgodził. Jednak nie był zbyt uważny i stanął na gwóźdź z listewki.
Trafił chyba w samą żyłę, bo krew strasznie tryskała z jego nogi. Rodzice wsadzili go do samochodu i pojechali do szpitala. Tam zabandażowano mu nogę i włożono
coś do środka. Jednak noga bardzo bolała. Ja i moja siostra bardzo się o Darka martwiłyśmy. Codziennie się nim opiekowałyśmy i modliłyśmy o zdrowie dla niego.
I chyba nasze modlitwy zostały wysłuchane, bo po tygodniu Darek znów kopał piłkę.
To wydarzenie nauczyło mnie czegoś. Do tej pory drażniłam się z rodzeństwem. Ale kiedy Darkowi coś się stało, zrozumiałam, że on i moja siostra są dla mnie bardzo ważni. Że w nich
mogą odnaleźć Boga. Kłócąc się z nimi - kłócę się z Bogiem. A kiedy im pomagam, to tak, jakbym robiła to dla Boga. Wreszcie Go odnalazłam, choć On był tak blisko...
(Anna - Kl. III gimnazjum).
Niektórzy polscy biskupi udzielili na terenie podległych im diecezji dyspensy od wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych w piątek 2 maja. Zdecydował tak m.in. Prymas Polski, kard. Kazimierz Nycz czy metropolici częstochowski i gdański uwzględniając racje duszpasterskie. Żołnierzom, funkcjonariuszom i pracownikom służb mundurowych dyspensy udzielił biskup polowy.
Prymas Polski abp Józef Kowalczyk udzielił wiernym archidiecezji gnieźnieńskiej oraz osobom przebywającym na jej terenie dyspensy od zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w piątek, dnia 2 maja br.
Podobnie uczynił metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, który „mając na względzie, że piątek 2 maja przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, co – jak stwierdził - sprzyja organizowaniu w tym czasie rodzinnych i towarzyskich spotkań oraz radosnemu przeżywaniu tych dni, po rozważeniu słusznych racji duszpasterskich, udzielił zgodnie z kan. 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji warszawskiej, dyspensy od zachowania nakazanej w piątek wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych”. Osoby korzystające z dyspensy zobowiązał do modlitwy w intencjach Ojca Świętego.
Racjami duszpasterskimi kierował się również metropolita częstochowski abp Wacław Depo, który udzielił dyspensy „wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji częstochowskiej” w piątek 2 maja. Zobowiązał te osoby do modlitwy w intencjach Ojca Świętego, jałmużny lub uczynków chrześcijańskiego miłosierdzia.
„Biorąc pod uwagę typowo wypoczynkowy i turystyczny charakter drugiego dnia miesiąca maja (długi weekend), udzielam wszystkim wiernym na terenie archidiecezji gdańskiej dyspensy od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w specjalnym dekrecie również metropolita gdański abp Sławoj Leszek Głódź.
Dyspensy udzielił również administrator diecezji siedleckiej bp Piotr Sawczuk, który uwzględnił fakt, że „piątek 2 maja br. przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, kiedy to w sposób szczególny dziękujemy Bogu za dar wolnej Ojczyzny, co sprzyja organizowaniu spotkań patriotycznych, rodzinnych i towarzyskich”
Potrawy mięsne można będzie spożywać też na terenie diecezji bielsko-żywieckiej, gdzie dyspensy udzielił bp Roman Pindel.
Ponadto z dyspensy od pokutnego charakteru piątku 2 maja będą mogli skorzystać wierni ordynariatu polowego. „Święto Flagi Narodowej obchodzone w naszej Ojczyźnie w dniu 2 maja, w przeddzień uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, przeżywane jest w sposób uroczysty, szczególnie w Wojsku Polskim.
W związku z tym, że w bieżącym roku dzień ten przypada w piątek, zgodnie z kanonem 87 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz art. II § 1 Konstytucji Apostolskiej Spirituali Militum Curae, niniejszym udzielam dyspensy wszystkim wiernym Ordynariatu Polowego od przestrzegania pokutnego charakteru tego dnia, zwalniając z obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w wydanym dziś dekrecie bp Józef Guzdek.
W Kościele katolickim w Polsce, wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów należy zachowywać we wszystkie piątki w roku
Dyspensa jest zawsze jednorazowym zwolnieniem z przestrzegania konkretnego przykazania kościelnego, natomiast od przykazań Bożych nikt nie może dyspensować. Dyspensa może być udzielona tylko w pewnych okolicznościach i dla konkretnej osoby lub konkretnej grupy osób. Najczęściej dotyczy ona zwolnienia z obowiązku powstrzymania się od spożywania potraw mięsnych i od zabawy w piątki. Biskup udziela też różnego rodzaju dyspens związanych z zawieraniem małżeństw.
W większości wypadków biskupi udzielili swoim diecezjanom dyspens na podstawie kanonu 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK), który głosi: „Biskup diecezjalny może dyspensować wiernych - ilekroć uzna to za pożyteczne dla ich duchowego dobra - od ustaw dyscyplinarnych, tak powszechnych, jak i partykularnych, wydanych przez najwyższą władzę kościelną dla jego terytorium lub dla jego podwładnych, jednak nie od ustaw procesowych lub karnych ani od których dyspensa jest specjalnie zarezerwowana Stolicy Apostolskiej lub innej władzy”.
W Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala w Ludźmierzu symbolicznie rozpoczęto w niedzielę tegoroczny sezon pasterski. Bacowie i juhasi poświęcili swoje stada, prosząc o Boże błogosławieństwo na nowy sezon wypasu. W najbliższych dniach ze swoimi stadami wyruszą na górskie hale.
Rozpoczęcie sezonu to także początek tradycyjnej produkcji owczych serów: oscypka, bundzu, bryndzy oraz napoju ze zsiadłego owczego mleka – tzw. zyntycy.
W Niedzielę Miłosierdzia po raz trzynasty odbyła się Diecezjalna Pielgrzymka Motocyklistów do Rokitna. Był czas na modlitwę i wspólnotę.
Za każdym razem pielgrzymka ma dwa cele. W tym roku ma ona także szczególny wymiar. - Od początku istnienia ta pielgrzymka ma dwa cele. Pierwszy jest oczywiście religijny – jedziemy do miejsca świętego, do sanktuarium w Rokitnie, które w Roku Jubileuszowym, jest jednym z kościołów stacyjnych. Drugi cel to wspólnota – doświadczenie bliskości z innymi motocyklistami, wymiana doświadczeń, dzielenie się radością i wspólna pasją – mówi ks. Jarosław Zagozda, z kapłańskiego Klubu Motocyklowego God's Guards, który jest jednym z organizatorów pielgrzymki. Pielgrzymka tradycyjnie rozpoczęła się od modlitwy i błogosławieństwa. Jak co roku na czele pielgrzymki wieziono krzyż. Później uczestnicy pielgrzymki, kilkuset pasjonatów jednośladów z każdego zakątka diecezji, przejechali do sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie, gdzie był czas na modlitwę Koronką do Bożego Miłosierdzia, wspólną Eucharystię i błogosławieństwo motocykli.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
