W ostatnich czasach badania medyczne udowodniły powiązanie pomiędzy zdrowiem fizycznym a emocjami. Czynniki takie jak: stres, niepokój, czy depresja często łączone są z różnymi chorobami.
Chociaż te badania są stosunkowo nowe dla świata nauki, jednakże potwierdzają to, co zostało napisane tysiące lat temu w Piśmie Świętym.
Różnego rodzaju odnośniki co do naszego zdrowia możemy znaleźć w różnych częściach Biblii. Kilka z nich odnalazłam w Księdze Przysłów. Przysłowia te zawierają dobre
rady dla ducha i ciała. Mam nadzieję, że wybrane przysłowia będą naszym Czytelnikom pomocne.
Radość serca wychodzi na zdrowie, duch przygnębiony wysusza kości (17, 22)
Niełatwo jest być zawsze zadowolonym, uśmiechniętym. Należy przynajmniej postarać się patrzeć na wszystko optymistycznie. Pozytywne nastawienie do życia, patrzenie na jego jasną stronę, nawet w najtrudniejszych
sytuacjach, pozwoli nam na osiągnięcie lepszego samopoczczucia.
Przyjemne słowa są plastrem miodu, słodyczą dla gardła, lekiem dla kości (16, 24)
Sposób w jaki mówimy ma wpływ nie tylko na nas samych, ale również na osoby znajdujące się wokół nas. Słowa ostre, bluźniercze ranią, należy więc ich unikać. Warto popracować nad sobą, żeby
rozwinąć w sobie nawyk mówienia spokojnego i łagodnego.
Duch ludzki przetrzyma chorobę, lecz kto podźwignie złamanego ducha (18, 14)
Wewnetrzny niepokój, zniechęcenie nie polepszą naszego samopoczucia, a tym samym nie pozwolą na powrót do zdrowia. Rada jaka wynika z przysłowia, to unikanie ponurych myśli, które
nie podtrzymują nas na duchu podczas choroby lub niepowodzeń.
Nie bądź mądry we własnych oczach, Pana się bój, zła unikaj. To ciału zapewni zdrowie, a odświeżenie twym kościom. (3, 7,8)
Problemy z naszym zdrowiem są często wynikiem naszych wad lub złych przyzwyczajeń.
Jeżeli nasze życie będzie opierało się o zasady moralne, będzie ono zdrowe i przyzwoite.
2 lutego Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Chce w ten sposób przeżyć na nowo wszystko to, co miało miejsce w świątyni jerozolimskiej, kiedy Maryja z Józefem ofiarowali Jezusa Bogu Ojcu.
„Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela»”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim”.
2 lutego, Kościół katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. 2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego. Siostry i bracia zakonni, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu. W Polsce żyje ok. 30 tys. osób konsekrowanych.
Przed 1969 r. na Zachodzie święto Ofiarowania Pańskiego znane było jako Święto Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny. Po soborze zmieniono nazwę, żeby ukazać chrystocentryczne znaczenie uroczystości. W Polsce od gromnic święconych tego dnia przyjęła się nazwa „Matki Boskiej Gromnicznej”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
