W tym roku przypada 485 lat od ukazania się Matki Bożej Indianinowi z Meksyku - Juanowi Diego, ogłoszonemu przez Jana Pawła II błogosławionym, a następnie świętym. Maryja, którą z czasem zaczęto czcić jako Matkę Bożą z Guadalupe, stała się z czasem główną patronką Meksyku, a następnie Ameryki Łacińskiej i całej Ameryki.

Pewnej soboty na początku grudnia 1531 r. Indianin Juan Diego, czyli Jan Jakub, szedł wczesnym rankiem ze swej wioski do Miasta Meksyk na lekcje katechizacji i na Mszę św. Na wzgórzu zwanym Tepeyac zastał go świt i usłyszał, jak ktoś wzywa go po imieniu. Wszedł na szczyt wzgórza i wówczas ujrzał Panią niezwykłej urody, ubraną w szatę jaśniejącą jak słońce, która bardzo miłym głosem powiedziała do niego: "Juanito (Janku), najmniejszy z moich dzieci, jestem zawsze Maryją Panną, Matką prawdziwego Boga, który daje życie. Bardzo pragnę, aby zbudowano mi tutaj świątynię, aby objawiała się w niej i czyniła cuda cała moja miłość, współodczuwanie, pomoc i obrona wszystkich mieszkańców tej ziemi i wszystkich, którzy Mnie wzywają i Mi ufają. Idź do Biskupa i powiedz mu, że pragnę świątyni na tej równinie. Idź i włóż w to cały swój wysiłek".

Po powrocie do swej wioski Juan Diego ponownie spotka Maryję Pannę i opowiedział Jej, co się wydarzyło. Dziewica poprosiła go, aby nazajutrz znów porozmawiał z biskupem i powtórzył mu Jej orędzie. Tym razem biskup, usłyszawszy ponownie słowa Indianina, powiedział mu, że ma iść i powiedzieć Pani, aby dała mu jakiś znak, który potwierdziłby to, że jest Ona Matką Bożą i że jest Jej wolą zbudowanie kościoła.

I znów po powrocie Juan Diego spotkał Maryję i opowiedział Jej ostatnie zdarzenia. Dziewica poleciła mu wówczas, aby na drugi dzień wrócił w to samo miejsce, a wówczas Ona da mu tam znak. Ale w owym dniu Indianin nie mógł iść na wzgórze, gdyż jego wuj Juan Bernardino ciężko zachorował, toteż 12 grudnia 1531 o świcie Juan Diego pospiesznie sprowadził księdza do umierającego wuja. Udając się potem na miejsce, gdzie miał spotkać Panią, wybrał inną drogę, aby tego uniknąć. Jednak Maryja wyszła mu na spotkanie i zapytała go, dokąd idzie. Zawstydzony Indianin wyjaśnił Jej, co się wydarzyło. Maryja powiedziała mu, aby się nie martwił, gdyż jego wuj nie zmarł, ale już wyzdrowiał. Juan Diego poprosił Ją wówczas o znak, aby powiedzieć o tym biskupowi. Maryja odpowiedziała, aby udał się na szczyt wzgórza. Znalazł tam świeże róże z Kastylii, których ściął tyle, ile mógł i zaniósł je do biskupa.

Stanąwszy przed hierarchą Indianin rozwinął płaszcz, w którym przyniósł kwiaty i które zaraz rozsypały się po podłodze, a na bawełnianej pelerynie, którą miał na sobie, odciśnięta była postać młodej kobiety, znana dzisiaj jako wizerunek Matki Bożej z Guadalupe. Na widok tego biskup zaniósł święty obraz do kościoła i zbudował pustelnię w miejscu, które wskazał Juan Diego.

On sam żył w latach 1474-1548. Był narodowości azteckiej i pochodził z miejscowości Tlayacac w Cuauhtitlán na północy Meksyku. Gdy się urodził, otrzymał imię Cuauhtlatoatzin, to znaczy "mówiący jak orzeł" lub "orzeł, który mówi". Należał do najliczniejszej, a zarazem najniższej klasy państwa Azteków - był tzw. "macehualli", czyli "ubogi Indianin". Gdy przedstawiał orędzie Matki Bożej biskupowi, określał sam siebie jako "człeczyna", czyli ktoś z najniższej klasy, równej niewolnikom, co obniżało jego wiarygodność w oczach pasterza diecezji. A jednak to jego, gdy przyjął chrzest i stał się gorliwym wiernym, wybrała Maryja na swego rzecznika.

Już w naszych czasach został wyniesiony na ołtarze przez Jana Pawła II, który najpierw 6 maja 1990 ogłosił go błogosławionym, a 31 lipca 2002 - świętym. Oba te obrzędy odbyły się podczas podróży papieża Polaka do Meksyku w stolicy tego kraju.

Św. Pius X ogłosił Maryję z Guadalupe Patronką Ameryki Łacińskiej, Pius XI rozciągnął ten tytuł na całą Amerykę, Pius XII nazwał Ją "Cesarzową Ameryk", a bł. Jan XXIII - "Niebieską Misjonarką Nowego Świata" i "Matką Ameryk". Kilkakrotnie odwiedzał sanktuarium Maryi z Guadalupe Jan Paweł II w latach 1979, 1999 i 2002. W 2012 r. odwiedził je Benedykt XVI.

Wizerunek Pani z Guadalupe odbiera w Meksyku najwyższą cześć, co potwierdzają m.in. niezliczone cuda, jakie się dokonują za Jej wstawiennictwem.

W dniach 12-17 lutego Franciszek udaje się z wizytą apostolską do Meksyku. Papież odwiedzi Miasto Meksyk, Ecatepec, Tuxtlę Gutiérrez, San Cristóbal de Las Casas, Morelię i Ciudad Juárez. Do Rzymu powróci 18 lutego. Program papieskiej podróży do Meksyku obejmuje także spotkanie ze zwierzchnikiem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, patriarchą Moskwy i Całej Rusi, Cyrylem w Hawanie 12 lutego. Będzie to dwunasta zagraniczna podróż Franciszka i czwarta na kontynent amerykański. Jej hasłem są słowa: „Misjonarz miłosierdzia i pokoju”. Papież Argentyńczyk na długo przed swoim wyborem, jako jezuita dwukrotnie odwiedził Meksyk.