Media laickie i liberalne lubią przywoływać wypowiedzi papieża Franciszka, gdy można je użyć - przy lekkiej obróbce - na potwierdzenie lansowanych przez siebie tez. Unikają natomiast trudnych tematów i problemów, na które Franciszek zwraca uwagę.

Do takich należy niewątpliwie zagadnienie korupcji. Już jako kardynał napisał książkę pt. Zepsucie i grzech, w której uzasadniał tezę, że „zepsucie, korupcja, demoralizacja - to stan, w którym przestajemy dostrzegać własne grzechy, pogrążamy się w zadowoleniu z siebie, a nasze sumienie traci wszelką wrażliwość”. Do problemu korupcji wracał niejednokrotnie jako arcybiskup Buenos Aires, a teraz czyni to jako Biskup Rzymu.

Ojciec św. dając diagnozę współczesnego świata w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium. O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie, napisał, że „rozrasta się ów rak społeczny jakim jest korupcja głęboko zakorzeniona w wielu krajach - w sferach rządowych, pośród przedsiębiorców oraz w instytucjach, niezależnie od politycznej ideologii rządzących” (nr 60). Ów rak dotyczy korupcyjnych powiązań na styku polityki i biznesu, czego świadkami jesteśmy także w Polsce, a owocem są skrzętnie uprzątane pod dywan afery. Zdaniem Franciszka u źródeł korupcji znajduje się „bałwochwalstwo pieniądza” oraz żądza władzy i posiadania bez granic (zob. tamże, nr 56-57).

Wraz ze zmianą władzy w Polsce, pod koniec 2015 r., raz po raz słyszymy o rzekomych zamachach na demokrację, o których histerycznie alarmuje opozycja - dawna władza i „nowocześni” neoliberałowie oraz niektórzy zagraniczni politycy. W związku z tą sytuacją nasuwa się zasadnicze pytanie: czy rzeczywiście chodzi im o demokrację, czy może pod płaszczykiem jej obrony - o ratowanie układów i niedopuszczenie do rozliczenia wyjawionych afer korupcyjnych i wykrycia nowych?

Od 8 grudnia przeżywamy Nadzwyczajny Rok Miłosierdzia ogłoszony przez Franciszka w bulli Misericordiae vultus. W niej to jeszcze raz Ojciec św. przypomniał, że korupcja jako „zgniła rana społeczeństwa jest ciężkim grzechem, który woła do nieba, ponieważ uderza w same podstawy życia osobistego i społecznego. Korupcja nie pozwala patrzeć w przyszłość z nadzieją, ponieważ w swojej bezwzględności i chciwości niszczy projekty słabych i miażdży najbiedniejszych. Korupcja to zło, które zakorzenia się w codziennych gestach po to, aby rozrosnąć się potem w publiczne skandale. Korupcja jest uporczywym trwaniem w grzechu, który chce zastąpić Boga iluzją pieniądza jako formy władzy. Jest to dzieło ciemności wspierane przez podejrzliwość i przez intrygi. Corruptio optimi pessima [gdy najlepsze się deprawuje, staje się najgorszym], mówił słusznie św. Grzegorz Wielki, aby wskazać, że nikt nie może czuć się odpornym na tę pokusę. Aby odsunąć ją z życia osobistego i społecznego, konieczna jest rozwaga, czujność, lojalność, przejrzystość, połączone z odwagą ujawnienia. Jeśli nie walczy się otwarcie z korupcja, wcześniej lub później staje się jej wspólnikiem i niszczy się własną egzystencję”.

Franciszek widząc zło korupcji wzywa ludzi w nią uwikłanych, aby zaprzestali tego procederu i pozwolili przemienić się Bożemu Miłosierdziu. Czas Nadzwyczajnego Roku Miłosierdzia - przypomina Papież w przywołanej bulli - to „jest właśnie czas sposobny na zmianę życia! To jest czas, aby pozwolić dotknąć swe serce. W obliczu popełnionego zła, nawet w przypadku ciężkich przestępstw, nadchodzi moment wysłuchania płaczu osób niewinnych, ograbionych z majątku, z godności, z uczuć, z samego życia. Pozostawanie na drodze zła jest tylko źródłem iluzji i smutku. Prawdziwe życie jest zgoła inne. Bóg nie męczy się, trzymając rękę wyciągniętą […]. Wystarczy tylko przyjąć zaproszenie do nawrócenia i poddać się sprawiedliwości, podczas gdy Kościół ofiaruje miłosierdzie”.

Papież wzywa również ludzi dobrej woli, aby otwarcie walczyli z korupcją, zarówno w wymiarze lokalnym oraz krajowym, jak i międzynarodowym, nazywając ją po imieniu. W tej pracy potrzeba rozwagi, czujności, lojalności i przejrzystości, a temu służą sprawiedliwość i prawo wprowadzane w różne sektory życia społecznego i dotyczące wszystkich obywateli bez wyjątku.