Przyrzeczenia i śluby związane są nie tylko z życiem religijnym, służą też porządkowi społecznemu. Składają je np. politycy przyjmujący różne stanowiska w urzędach, osoby wchodzące w cywilny związek małżeński. Każdy, kto składa jakiekolwiek przyrzeczenia, powinien być świadomy skutków swojego czynu oraz konsekwencji, jakie powoduje niewypełnianie ich treści. Przyrzeczenie możemy też rozumieć jako złożoną komuś obietnicę. Można nawet posłużyć się słowem „umowa”, z której wynikają określone zobowiązania. Jeżeli zaciągnięte zobowiązanie jest moralnie słuszne, to takie obietnice powinny być dotrzymywane. Przyrzeczenia i śluby odgrywają bardzo ważną rolę w życiu Kościoła. Nie jest to jednak wymysł chrześcijan, lecz jest to wynik głębokiej teologii interwencji Boga wobec swojego ludu. Bóg wychodził do człowieka z propozycją zawarcia przymierza, w którym mieściły się nie tylko Jego obietnice wobec człowieka, ale On sam chciał, aby człowiek też Mu coś obiecał.