Podsumowując minione lata posługi biskup diecezjalny zauważa, że w tym czasie dokonało się bardzo wiele wydarzeń – zarówno radosnych, jak i trudnych doświadczeń. – Był to czas wielu wydarzeń duszpasterskich, wielu pielgrzymek i spotkań modlitewnych, a z drugiej także dramatów związanych chociażby z pożarem gorzowskiej katedry. Postrzegam jednak ten czas bardzo pozytywnie, bo dokonało się w nim bardzo wiele apostolskich i modlitewnych wydarzeń, związanych chociażby z kontynuacją procesu beatyfikacyjnego bp. Wilhelma Pluty czy rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego s. M. Iwony Król. W tym czasie miały miejsce m.in. jubileusz Gorzowskiej Kapituły Katedralnej, jak i instalacja Głogowskiej Kapituły Kolegiackiej. Pięknym wydarzeniem w ubiegłym roku były także tygodniowy obóz młodzieży Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia, który po raz pierwszy odbył się w diecezji, jak i Światowe Dni Młodzieży w Lizbonie z udziałem naszych młodych przedstawicieli. Za nami już także szczególny, bo złoty jubileusz posługi bp. Pawła Sochy, który przeżywaliśmy w ostatnim czasie. Przed nami jubileusz 900-lecia powstania diecezji lubuskiej, która wniosła ogromny wkład ewangelizacyjny i misyjny na terenie Ziemi Lubuskiej. Główne obchody tego wydarzenia odbędą się w maju w Ośnie Lubuskim – mówi bp Tadeusz Lityński.
Jakie wyzwania?
„Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” – tak brzmi temat nowego programu duszpasterskiego Kościoła katolickiego w Polsce na rok 2023/2024. Jakie wyzwania stawia on dla Kościoła w diecezji? – W dobie zawirowań współczesnego czasu, wojny na Ukrainie i pewnego „oswojenia” ze śmiercią i ludzką tragedią, dla nas, ludzi Kościoła, zarówno dla duchownych, osób konsekrowanych, jak i świeckich, wyzwaniem obecnego czasu jest poszukiwanie nowych przestrzeni do pracy i zaangażowania w Kościele, nowych inspiracji do tego, by głosić Dobrą Nowinę, do czego jesteśmy posłani na mocy chrztu świętego. Powierzona nam misja wymaga naszej odpowiedzi – zwraca uwagę pasterz diecezji. Dodaje, że uczestnictwo wiernych we wspólnocie Kościoła nie może być bierne i okazjonalne, na zasadzie wejścia do supermarketu bądź teatru. Ono wymaga pracy i aktywnego zaangażowania, po to, by dotrzeć ze słowem Bożym i Ewangelią również do tych, którzy pozostają na obrzeżach Kościoła. – Dobrym przykładem jest tu inicjatywa setek młodych z diecezji, którzy tworzą grupy modlitewne i przyjeżdżają do Rokitna na weekendowe rekolekcje. Ci młodzi pokazują, że można żyć słowem Bożym i aktywnie odpowiadać na powołanie, którym Pan Bóg obdarza – dodaje bp Lityński.
Przykład odwagi wiary
Pasterz diecezji wskazuje, że dobrym przykładem życia i zaangażowania w Kościele może być dzisiaj również dla nas błogosławiona Rodzina Ulmów. Jej relikwie na przełomie roku nawiedziły niektóre parafie diecezji. – Peregrynacja relikwii jest szansą, by odkryć na nowo piękno życia rodzinnego, piękno wiary w rodzinie, która ją cementuje, buduje, a jednocześnie formuje. To dobra okazja, by obudzić w rodzinach rodzicielską odpowiedzialność nie tylko za zapewnienie warunków materialnych na wysokim poziomie i odpowiednie wykształcenie dzieci, ale także o wzrost młodego pokolenia w klimacie Ewangelii. To zadanie, do którego rodzice zobowiązali się w czasie chrztu świętego i bardzo wielu rodziców podejmuje taki trud i wysiłek. A skoro Pan Bóg daje nam dziś tę błogosławioną Rodzinę z Markowej, to po to, by była w tym orędownikiem i by każda rodzina mogła się do nich uciekać z prośbą o pomoc i wstawiennictwo – mówi. – Rodzina Ulmów dała nam również przykład odwagi wiary i odwagi miłości, bo służyła zarówno w przekazie życia, ale też w ochronie życia innych. Myślę, że to dzisiaj bardzo aktualne i bardzo potrzebne – kończy pasterz diecezji.
Do posługi nadzwyczajnych szafarzy udzielania Komunii św. zostało wyznaczonych 46 mężczyzn z 27 parafii
Nasza diecezja ma nowych nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Bp Tadeusz Lityński udzielił błogosławieństwa kandydatom 18 marca podczas Mszy św. w kościele pw. Ducha Świętego w Zielonej Górze.
Do posługi nadzwyczajnych szafarzy udzielania Komunii św. zostało wyznaczonych 46 mężczyzn z 27 parafii. – Przed nami piękna uroczystość. Dzisiejsze wydarzenie odbywa się w 25. roku zatwierdzenia tej posługi w naszej diecezji dekretem bp. Adama Dyczkowskiego. Formacja trwa dwa miesiące. W tym czasie panowie spotykają się co drugi tydzień. Mają wykłady według określonego programu, związanego z przygotowaniem liturgicznym, pastoralnym, a także duszpasterskim, bo ich funkcja jest związana przede wszystkim z posługą zanoszenia Komunii św. do chorych. Do tej pory w naszej diecezji odbyło się 21. edycji takich przygotowań, a do tej pory udało nam się przygotować 750 nadzwyczajnych szafarzy udzielania Komunii św. – powiedział diecezjalny opiekun szafarzy ks. Zbigniew Kobus.
Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako
Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi
umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą
chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać
Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany
dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany
dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi.
Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół
wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów
papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto
Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale
przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy
Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia.
Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu
charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę
jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na
Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego.
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny
towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej
randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj
w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach
stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce
sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne,
podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z
życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów
ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga.
Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach
św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle,
przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice
i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło
spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku
IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę
podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej
w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena
Zwiastowania (IV wiek).
W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI
wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim
domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z
wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu
w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania
uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto,
Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio.
Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku.
Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny
dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon
nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu
do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia.
Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat
przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju,
czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój
całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej
z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej,
wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych
gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała
myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm.
Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić
choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało
malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych
mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach,
gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie
dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje
świata.
Dziś głos w obronie życia poczętego znów musi być podnoszony wyraźnie - powiedział abp. Adrian Galbas SAC. Metropolita warszawski uczestniczył w obchodach 21. rocznicy powołania diecezji bydgoskiej. Podkreślił, że Kościół naucza niezmiennie, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia i od tego momentu podlega ochronie.
W centrum świętowania znalazła się Msza św. w Katedrze św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy, której przewodniczył ordynariusz diecezji biskup Krzysztof Włodarczyk. Wraz z kapłanami, osobami życia konsekrowanego, przedstawicielami ruchów, wspólnot i wiernymi modlił się również bp senior Jan Tyrawa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.