"Dnia 4 lutego Roku Pańskiego 2001 od Narodzenia Chrystusa Pana, w V niedzielę zwykłą w ciągu roku dokonałem poświęcenia kościoła parafialnego pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pełnej Łaski w Bliznem" - tak brzmią pierwsze słowa dokumentu poświęcenia nowego kościoła parafialnego. Aktu tego dokonał bp Stefan Moskwa - wikariusz generalny archidiecezji przemyskiej w asyście proboszcza naszej parafii ks. Stanisława Wawrzkowicza, ks. infułata Juliana Pudły i dziekana brzozowskiego ks. Zygmunta Trojnara.

Uroczystą Mszę św. pod przewodnictwem bp. Stefana Moskwy koncelebrowało około trzydziestu kapłanów, w tym kapłani rodacy na czele z ks. prałatem Stanisławem Zarychem. W uroczystości wzięły udział delegacje sióstr zakonnych różnych zgromadzeń, parlamentarzyści Podkarpacia w osobach senatora Jerzego Borcza, posłów Andrzeja Kozioła i Adama Śnieżka, przedstawiciele wojewódzkich, powiatowych i gminnych władz samorządowych oraz ponad tysięczna rzesza wiernych.

Podczas dziękczynnej Mszy św. Ksiądz Biskup odsłonił poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II kamień węgielny oraz poświęcił znajdującą się w ołtarzu głównym nowego kościoła kopię figury Matki Bożej Pełnej Łaski, której XV-wieczny oryginał zdobi wnętrze zabytkowej świątyni.

Nowy kościół pw. Najświętszej Maryi Królowej Pełnej Łaski, wybudowany jako wotum Wielkiego Jubileuszu, znalazł swoje miejsce w nazywanym przez nas "Centrum Formacji Człowieka w Bliznem", na które składa się XV-wieczny kościół kandydujący do Listy Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO, szkoła, klasztor Sióstr Niepokalanej Matki Wielkiego Zawierzenia i kaplica na wzgórzu św. Michała. Ta tzw. "Święta oś naszej parafii", która rozciąga się od zabytkowej świątyni po kaplicę na górze św. Michała zostanie wkrótce wzbogacona o drogę krzyżową upamiętniającą Pontyfikat naszego rodaka Ojca Świętego Jana Pawła II.

Pomysł budowy nowego Domu dla Pana narodził się za życia naszych praojców na początku XX wieku, "...Jednak nie ty będziesz budować tę świątynię, lecz twój rodzony syn..."

(1 Krl 8. 19). Te słowa skierowane przez Boga do Dawida znalazły potwierdzenie w naszej rzeczywistości, bo to nam, a nie naszym praojcom dane było zbudować Dom dla Imienia Pana.

Autorem dokumentacji architektoniczno-projektowej naszej pięknej świątyni jest zespół kierowany przez Marka Laskosia w składzie T. Baran, A. Laskoś i R. Zimka.

Ciężar kierowania budową kościoła wziął na siebie, wybrany przez parafian, Społeczny Komitet Budowy Kościoła wraz z proboszczem ks. Stanisławem Wawrzkowiczem. Przewodniczącym Komitetu jest Tadeusz Wojnar.

Grupa ta, wspomagana przez 35-osobowy zespół tzw. "Dziesiętników", nie szczędząc czasu i wysiłków, z wielkim oddaniem organizowała i prowadziła wszelkie prace. Komitet Budowy na swych coniedzielnych spotkaniach analizował przebieg prac z ubiegłego tygodnia i planował zadania na tydzień kolejny. Przez okres budowy świątyni ludzie ci poświęcili bardzo dużo prywatnego czasu wykorzystując swoje talenty dane im od Boga, by służyć całej parafii. Dziękując Bogu za tych ludzi, my parafianie dziękujemy każdemu z nich z osobna, choć na pewno nie na ludzką wdzięczność liczą.

Dla proboszcza ks. Stanisława Wawrzkowicza uroczystość poświęcenia kościoła stanowi zwieńczenie jego 20-letniej pracy duszpasterskiej w Bliznem, w czasie której dał piękny przykład realizacji Kapłaństwa Chrystusowego. Pogłębiając w naszych sercach miłość do Jezusa Eucharystycznego i szerząc kult Matki Bożej Pełnej Łaski budował i ugruntowywał w nas niewidzialny Kościół duchowy, a liderując pracom przy budowie nowej świątyni i pielęgnując równocześnie nasze bezcenne zabytki budował z oddaniem widzialny kościół materialny.

Dla wszystkich mieszkańców wsi historyczny dzień 4 lutego 2001 r. to chwila głębokich przeżyć religijnych i skromnej satysfakcji z efektów 10-letniej wzmożonej modlitwy, pracy i ofiarności.

"Dokonaliście bowiem wielkiego dzieła, w trudzie, poświęceniu budowaliście własnymi siłami i własną ofiarą. Kościół ten zrodzony jest z waszej wiary i z miłości do Chrystusa i Jego Matki. I odtąd dalsza historia waszej wioski, waszej wspólnoty będzie wpisywana również w dzieje tego kościoła. On będzie przedłużeniem tej wielowiekowej historii waszego drewnianego kościoła, on będzie spadkobiercą tego wszystkiego, co w tym dawnym kościele się dokonało. Ten kościół wzniesiony pracą ludzi - dzisiaj z wielką wdzięcznością tę pracę ludzi wspominamy. Panu Bogu dziękujemy".

Ten cytat z homilii bp. Stefana Moskwy jest potwierdzeniem zaangażowania wszystkich parafian poprzez modlitwę, cierpienia, pracę i ofiary w dzieło budowy.

Pracy przy budowie świątyni towarzyszyła codzienna modlitwa różańcowa, peregrynacja figury Matki Bożej w parafii, adoracja Najświętszego Sakramentu i nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego w każdy piątek tygodnia prowadzone przez poszczególne rejony dziesiątkowe.

Bezpośrednim przygotowaniem parafii do aktu poświęcenia kościoła były parafialne Misje św. - czas działania Miłosierdzia Bożego - które umocniły naszą wiarę, obudziły ufność i rozpaliły miłość. Te piękne duchowe przeżycia zawdzięczamy Bogu i Jego wysłannikom w osobach księży misjonarzy ks. dr. Tadeusza Kocóra i ks. prałata Bronisława Twardzickiego.

"Ciesząc się Tym Domem, w którym mieszka Syn Maryi Jezus Chrystus, cieszymy się z obecności Tej, która jest Pełna Łaski i niczego nam nie odmawia" - powiedział w swoim pięknym komentarzu podczas Eucharystii rodak ks. Jan Częczek.

Wątpiącym, czy uda się bliźnianom utrzymać zabytkowy kompleks plebańsko-kościelny i wyposażać nowy kościół, odpowiadamy, że z Bożą pomocą tak. Bo przecież troska o dobry stan i wygląd starych zabudowań, którymi zachwyca się rzesza turystów, spoczywała i spoczywa głównie na barkach parafian. A przecież od dziesięciu lat budujemy nową świątynię i stara jak i okalające ją zabytkowe budowle w niczym nie ucierpiały. Są nadal piękne i w bardzo dobrym stanie, o czym świadczą pochlebne opinie Międzynarodowej Komisji, która wizytowała Blizne 10 lutego w związku z wpisem naszego zabytkowego kościoła na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury. Zapewniamy również, że stary kościół będzie nadal spełniał swoją przynależną mu funkcję Domu Bożego i nadal będzie dla nas klejnotem, wizytówką i chlubą.

Nie szukamy za wszelką cenę sponsorów po świecie, nie robimy szumu wokół tego co czynimy, liczymy przede wszystkim na siebie.

"Te lata - według Księdza Proboszcza - wyzwoliły w ludziach swego rodzaju neofityzm, wspólna praca i troska zjednoczyła wieś wokół jakże pięknego dzieła". A to potężny kapitał! Mamy jednak świadomość, że nie zrobilibyśmy nic, gdyby nie Opatrzność Boża i opieka naszej Królowej Pełnej Łaski, która czuwa nad nami w XV-wiecznej figurze w starym kościele i w maleńkiej kapliczce na placu budowy nowego kościoła. Ona jest naszą Najhojniejszą Sponsorką. Czyż mając za Sponsorkę Matkę Bożą można mieć wątpliwości, że się nam nie uda?