W połowie XIII wieku członkowie Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona, zwani templariuszami, założyli w Chwarszczanach (diec. szczecińsko-kamieńska) komandorię – główną siedzibę swojego zakonu. Pierwszą murowaną budowlą była wzniesiona wśród bagien, łąk i lasów kaplica. Prawdopodobnie na obszarze dużego dziedzińca rozlokowano również inne zabudowania komandorii. Zakonnicy nie cieszyli się jednak zbyt długo swoją siedzibą, bo już w 1312 r. działalność zakonu została zawieszona, a majątek w Chwarszczanach przejął zakon joannitów. W XV wieku przez kilka lat rezydowali w nim również rycerze zakonu krzyżackiego.
Na przestrzeni wieków mury tej świątyni były świadkami wielu istotnych zdarzeń, a hasło „templariusze” dodatkowo pobudzało – i nadal pobudza – wyobraźnię miłośników historii.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Charakterystyczną i tajemniczą częścią kaplicy są dwie cylindryczne wieże, które bardziej pasują do obronnego zamku niż do świątyni. Legendy związane są także ze studnią, w ścianie której templariusze mieli rzekomo ukryć tajny korytarz i tajemniczy tunel, który miał przebiegać pod świątynią. Podczas prac archeologicznych i konserwatorskich prowadzonych na tym obszarze zamiast tunelu odkryto tylko krypty.
Charakterystyczne żebrowo-krzyżowe sklepienie kaplicy sprawia wrażenie baldachimu, który rozpościera się nad ascetycznym wnętrzem. Ceglane ściany pokrywają polichromie (na zdjęciu), które powstały prawdopodobnie ok. 1400 r. dzięki fundacji joannitów. Przedstawieni na nich Apostołowie i św. Krzysztof zajmują ściany nawy, natomiast święte dziewice zostały umieszczone w przestrzeni między oknami prezbiterium; są nimi m.in.: św. Katarzyna z kołem i mieczem, św. Barbara z kielichem i hostią, św. Urszula ze strzałą. Kaplica przetrwała wszystkie wojny toczące się w okolicy. W 2001 r. znalazła się na liście 100 najważniejszych zabytków architektury w Polsce, sporządzonej przez Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie. Obecnie pełni funkcję kościoła filialnego św. Stanisława Kostki i jest jednym z najcenniejszych zabytków Pomorza Zachodniego.