Mówienie, że jest źle i będzie coraz gorzej, to z pewnością negatywna narracja, która nam nie pomaga, dlatego dobrze, byśmy postawili jej granicę, mówiąc: „stop”. Warto także uświadomić sobie, że każde czasy miały swoje większe lub mniejsze problemy, które powodowały „społeczny albo ogólnoświatowy ból głowy”. Mogę się zgodzić z tym, że coraz więcej osób – niestety, także dzieci i młodzieży – cierpi z powodu przeróżnych stanów depresyjnych i nie widzi sensu życia. Jeżeli rzeczywiście tak jest, warto się zastanowić, co możemy zrobić, żeby zmienić ten stan rzeczy.

Postawa wobec życia

Jednym z najlepszych sposobów na zwiększenie poczucia szczęścia w swoim życiu jest odkrycie wdzięczności; staje się ona „najpiękniejszym kwiatem, który wyrasta z duszy”.

Większości z nas wdzięczność może się kojarzyć z mówieniem: „dziękuję”. To piękne słowo, którego uczymy się już w dzieciństwie, powinno być używane jak najczęściej. W swojej definicji natomiast wdzięczność zawiera także docenianie, zauważanie dobrych stron trudnych sytuacji czy nawet postawę bycia obecnym „tu i teraz”. Wdzięczność to ponadto otwarta postawa wobec życia, sprecyzowany sposób myślenia i zachowania. Tak pojmowana wdzięczność staje się cnotą prospołeczną, która w bardzo pozytywny sposób oddziałuje na relacje międzyludzkie, zacieśniając je.

Zalety

Według Sonji Lyubomirsky, ludzie, którzy praktykują wdzięczność i chcą żyć w jej rytmie, zauważają, że:

• są szczęśliwsi i mają więcej energii,

• częściej doświadczają pozytywnych emocji,

• są bardziej pomocni i skłonni do empatii,

• chętniej przebaczają,

• mają mniej materialistyczne podejście do życia,

• rzadziej bywają samotni, zawistni albo zdenerwowani,

• częściej doświadczają pozytywnych zdarzeń,

• są zdrowsi, także w zakresie zdrowia psychicznego,

• ich poczucie wartości wzrasta,

• łatwiej nawiązują nowe znajomości i zacieśniają istniejące relacje,

• ich serce częściej śpiewa pieśń wdzięczności Bogu.

Jeżeli więc zgodzimy się także ze słowami Thomasa Mertona, że „być wdzięcznym oznacza rozpoznanie miłości Boga we wszystkim, co nam dał – a On przecież dał nam wszystko”, to nie pozostaje nam nic innego jak tylko podjęcie decyzji i wejście na ścieżkę codziennego praktykowania wdzięczności, co przyniesie dobre owoce i wiele radości.

Proste sposoby praktykowania wdzięczności:

• Prowadzenie dziennika wdzięczności

Jeżeli lubisz pisać, dobrym pomysłem jest założenie zeszytu lub dziennika wdzięczności, w którym każdego dnia albo co drugi dzień – lub w dogodnym dla siebie odstępie czasu – będziesz notować np. od trzech do pięciu faktów, za które jesteś wdzięczny. Mogą to być sprawy „wielkiej wagi”, ale także te bardzo banalne rzeczy czy wydarzenia, na które może wcześniej nie zwracałeś uwagi, takie jak posiadanie suszarki do włosów, rosa na trawniku czy uśmiech kasjerki w sklepie. Pisanie dziennika wdzięczności sprawia, że poszczególne linijki zapełniają się dobrymi emocjami i sytuacjami, które automatycznie zwiększają poczucie szczęścia. Tak zapisany dziennik staje się niesamowitą pomocą, kiedy jest nam ciężko, ponieważ każdorazowe czytanie zapisanych słów wdzięczności pod adresem kogoś lub czegoś uruchamia ścieżki radości w naszym umyśle i ciele.

• List wdzięczności

W tej praktyce chodzi o pisanie listów, w których wyrazisz swoje podziękowanie i wdzięczność. Co ciekawe, tego typu listy możemy pisać do osób, których już z nami nie ma i którym być może nie zdążyliśmy albo nie mieliśmy okazji podziękować. Oczywiście, w tej sytuacji nie wyślemy tego listu, ale nie powinno to być dla nas przeszkodą – chodzi przecież o ożywienie doświadczenia wdzięczności w naszym umyśle, sercu i przelanie tego na papier. Pisanie listu wdzięczności do najbliższych z okazji rocznicy ślubu, urodzin albo bez okazji jest niesamowitym doświadczeniem, które jednoczy serca nadawcy i odbiorcy. Tak naprawdę list wdzięczności można napisać do każdej osoby, której chcemy wyrazić swoją wdzięczność.

• Kwiat wdzięczności

To kartka z narysowanym przez ciebie kwiatem, który na każdym swoim płatku ma napisane proste słowa podziękowania za to, czego doświadczyłeś od osoby, której chcesz ten kwiat przekazać. Ta forma praktykowania wdzięczności, prostsza niż list, może być przez ciebie wykorzystywana w codziennych okolicznościach życia, takich jak miejsce pracy, rozrywki, spotkań towarzyskich. Taką kartkę możesz podarować nawet w kawiarni – obok napiwku zostawić „serwetkowy” kwiat wdzięczności z napisem: „Dziękuję za miłą obsługę”.

• Spontaniczna wdzięczność

Ta praktyka może wam się wydać bardzo banalna... i nic bardziej mylnego. Ponieważ chodzi o częstsze niż zwykle używanie słowa: „dziękuję”, do którego możemy dołożyć uśmiech, bo zakładamy, że będzie to wypływało z naszych szczerych chęci podziękowania komuś za coś. Okazji do spontanicznego podziękowania w ciągu dnia jest bardzo wiele i chodzi o naszą większą uważność na osoby, które są obok nas, i sytuacje, które się zdarzają, a w których możemy wyrazić nasze podziękowanie czy docenienie.

• Poranne „dziękuję”

W tej praktyce wdzięczności chodzi o „zatrzymanie” swoich myśli zaraz po przebudzeniu i chwilową koncentrację, by powiedzieć tylko to jedno słowo: „dziękuję”, bo jak podpowiada psalmista: „Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy!” (Ps 118, 24).

• Spacer wdzięczności

To ćwiczenie można wykonać w łóżku, kiedy idziemy spać: jako ostatnią czynność przed zaśnięciem możemy przypomnieć sobie wszystko, co wydarzyło się mijającego dnia. Jeśli wykonamy taki „spacer ze swoimi myślami” – dostrzeżemy, ile rzeczy się wydarzyło, i za nie podziękujemy – zaśniemy z wdzięcznością, a nie ze złością. Zasypiamy spokojniejsi, w poczuciu większej radości i szczęścia.

• Zatrzymaj się z wdzięcznością

Zapraszam cię do znalezienia wygodnego miejsca, w którym możesz usiąść i przez chwilę „pokontemplować” daną chwilę życia, mając świadomość czasu, w którym jesteś. W tej chwili możesz też skupić swoją uwagę na przyrodzie, która cię otacza, i nie wykonując żadnych czynności, podziękować za to, co widzisz lub co odczuwasz – może akurat wąchasz kwiaty w ogrodzie i chcesz docenić to doświadczenie. To bardzo dobre ćwiczenie praktykowania wdzięczności i uważności,

Sposobów praktykowania wdzięczności, które uzmysławiają codzienność naszego obdarowania i ukierunkowują na Dawcę – Boga, może być jeszcze więcej. Najważniejsze jest tak naprawdę znalezienie takiego sposobu, który będzie odpowiadać tobie, ponieważ, jak mówił Phil Bosmans: „Szczęśliwym jest tylko ten człowiek, który nie goni za szczęściem jak za motylem, ale za wszystko, co otrzymał, potrafi być wdzięczny”.