Kościół jest żywy i ciągle realizuje się w różnych wymiarach i miejscach. Ma różne twarze. Jedną z najbardziej rozpoznawalnych i jednocześnie najtrudniejszych w przyjęciu jest Kościół jako rodzina. Szczególny apostolat w tej sferze pełni małżeńsko-rodzinna gałąź Ruchu Światło-Życie czyli Domowy Kościół.
W weekend 14-16 października, małżeństwa z rejonu Łochów wraz ze swoimi dziećmi udały się do domu Duszpasterstwa Młodzieży „Porcjunkula” w Serpelicach, by na chwilę odpocząć od swoich codziennych obowiązków i przeżyć we wspólnocie czas spotkania z Panem w charyzmacie Ruchu.
Zobowiązani do miłości
Nadbużański klimat klasztoru braci kapucynów okazał się wymarzonym miejscem, w którym 18 par zaangażowanych na co dzień w Domowy Kościół w Łochowie mogło przeżyć ten szczególny czas w osobistej formacji i utrwalaniu więzi z Bogiem, małżonkiem i Kościołem. Organizacji skupienia podjęła się para rejonowa Marcin i Małgorzata Fabisiak. Rodzinom towarzyszył i posługę sakramentalną pełnił ks. Michał Siduniak – w przeszłości wikariusz łochowski, a obecnie student duszpasterstwa rodzin na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Rekolekcje rozpoczęły się w piątek wspólną kolacją. Następnie była Msza św. po której był czas na indywidualną adorację – czas cichego spotkania w którym można oddać Panu to, na co często brakuje czasu w codziennym życiu. Pierwszy dzień upłynął pod kątem zobowiązania do miłości.
Sobota była najbardziej wypełnionym dniem rekolekcji. Słowem kluczem, które przewijało się w ciągu całego dnia była „wierność” i jej odniesienie do więzi małżeńskiej. Tę prawdę wyjaśniała uczestnikom poranna jutrznia, dzielenie w grupach, namiot spotkania, dialog małżeński, konferencja księdza i Eucharystia. Te punkty które są zobowiązaniami w Domowym Kościele były głównym zrębem duchowych ćwiczeń. Klamrą tych wysiłków zamykającą cały dzień przed Panem była adoracja Najświętszego Sakramentu, w czasie której modlitwa płynęła w sposób szczególny za małżonków, z prośbą o umocnienie ich małżeńskich więzi. W ciągu dnia był też czas na to, aby się po prostu spotkać, porozmawiać, wypić kawę czy wspólnie z rodziną pospacerować nad brzegiem Bugu. Przed adoracją był czas wspólnego pogodnego wieczoru, gdzie zarówno dzieci jak i dorośli dobrze bawili się przy zabawach integracyjnych i wesołej muzyce.
Wezwani do ewangelizacji
W niedzielę znalazł się czas na poranną jutrznię, konferencję, pracę w grupach, podsumowanie oraz Eucharystię. Był to też przewidziany programem Domowego Kościoła dzień wspólnoty. Jego główną tematyką była rodzina jako przestrzeń ewangelizacji i połączona z tym została uczciwość małżeńska. Dzień i rekolekcje zakończyliśmy obiadem połączonym wspólną agapą przy pączkach. Był też czas podziękowań dla organizatorów oraz animatorek – Wiktorii i Kingi które dzielnie zajmowały się dziećmi w czasie gdy rodzice poświęcali czas dla małżonka i Boga. Uczestnicy usłyszeli na nowo pragnienie św. Jana Pawła II aby duszpasterstwo rodzin uczynić pierwszoplanową dziedziną duszpasterską Kościoła. Zostali zachęceni do tego aby mocniej wejść w perspektywę świadectwa, które dokonuje się w codziennym życiu i nie domaga się od razu wielkich akcji czy przedsięwzięć.
Zasłuchani w nauczanie Kościoła
Trzeba powiedzieć, że rejonowe dni skupienia upłynęły w kluczu tego, co Bóg mówi do Kościoła o małżeństwie i rodzinie. Odczytywano ten zamysł wgłębiając się w nauczanie papieży: Pawła VI z adhortacji apostolskiej Evangelii nuntinadi, Jana Pawła II z adhortacji Familiaris consortio i Franciszka w jego posynodalnej adhortacji Amoris laetitia. W tej formie rekolekcji głos Pana Boga nie tylko był oparty na dokumentach Kościoła lecz można go było usłyszeć w historii każdego małżeństwa i rodziny, która jak mówi papież Franciszek jest ziemią świętą przed którą należy zdjąć buty. Bezcenny czas modlitwy i odpoczynku przed Panem umocnił pewność że wszyscy są w rękach Bożych i ci którzy doświadczyli Jego miłości i bliskości w różnych momentach swojego życia powinni dzielić się tym z innymi – ale zawsze najpierw w swoich rodzinach i małżeństwach.
W nawiązaniu do hasła roku duszpasterskiego „Wierzę w Syna Bożego” proponujemy Czytelnikom cykl artykułów prezentujących wspólnoty działające w diecezji toruńskiej. Wspólnota bowiem jest płaszczyzną wzajemnego uczenia się pogłębiania wiary w Jezusa Chrystusa
Od 35 lat wraz z mężem jesteśmy nieprzerwanie we wspólnocie Domowego Kościoła. Ruch ten uświadomił nam, jak powinna wyglądać wspólna droga do Boga małżonków, którzy pragną w pełni korzystać z łaski sakramentu udzielonego im w dniu ślubu. Zrozumieliśmy wartość wspólnej modlitwy, odczuliśmy radość bycia we wspólnocie Kościoła. Ruch stanowił pomoc w trudnościach i wychowaniu w wierze naszych dzieci. Nabraliśmy odwagi do świadczenia o Bogu w trudnych czasach.
Dzisiaj także małżeństwa doświadczają, jak trudno żyć po chrześcijańsku w świecie coraz bardziej wrogim zasadom wiary katolickiej i Kościołowi oraz pokonywać własne słabości i kryzysy. Domowy Kościół jest ruchem świeckich w Kościele, w którym małżeństwa wzajemnie sobie pomagają. Jest gałęzią rodzinną Ruchu Światło-Życie, ruchu posoborowej odnowy Kościoła w Polsce i korzysta z metod pracy międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame. Twórcą DK, który w tym roku obchodził 40-lecie istnienia, jest sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Z ks. Blachnickim ściśle współpracowała niestrudzona organizatorka i opiekunka DK śp. s. Jadwiga Skudro RSCJ, która odpowiadała za jego rozwój i formację małżeństw. Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem.
Wspólnoty Domowego Kościoła realizują program formacyjno-modlitewny w kręgach liczących 4-7 małżeństw. Metodami pracy są tzw. zobowiązania, które, owocując w życiu, stają się darami. Należą do nich stopniowo wprowadzane: regularne czytanie i słuchanie Słowa Bożego, pogłębiona modlitwa osobista, modlitwa małżeńska i rodzinna, systematyczna praca nad doskonaleniem siebie poprzez tzw. regułę życia, dialog małżeński raz w miesiącu (spotkanie męża i żony w obecności Bożej w celu odczytania Bożego planu dla ich małżeństwa i rodziny) oraz udział w spotkaniu kręgu. Formacja DK dokonuje się na 15-dniowych i 4-dniowych oazach rekolekcyjnych oraz tematycznych, które odbywają się w różnych miejscach Polski. W kręgu rodzin może uczestniczyć każde sakramentalne małżeństwo, niezależnie od wieku i poziomu przygotowania religijnego. Praca podstawowa odbywa się w małżeństwie i rodzinie. Na oazy wyjeżdżają całe rodziny, a dzieci bardzo dobrze się na nich czują i mają także swoje zajęcia. Celem ruchu jest kształtowanie duchowości małżeńskiej opartej na łasce sakramentu, a dziecko najlepiej wzrasta w atmosferze wzajemnej miłości rodziców. Krąg rodzin spotyka się raz w miesiącu wraz z księdzem moderatorem w domu jednej z par. Spotkanie składa się z dzielenia się życiem podczas symbolicznego posiłku, modlitwy (dzielenie się Słowem Bożym, Różaniec), dzielenia się osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego oraz wprowadzenia nowego tematu.
Domowy Kościół w diecezji toruńskiej obchodził w tym roku 35-lecie, a jego początki sięgają czasów, gdy Toruń należał jeszcze do diecezji chełmińskiej. W 1978 r. 3 pary z Torunia wyjechały po raz pierwszy na oazę rodzin do Krościenka, zachęcone przez aktywnego uczestnika oaz młodzieżowych Ruchu Światło-Życie, obecnie kapłana ks. Wacława Dokurno. Trzeba dodać, że od początku utwierdzał nas w decyzji wyjazdu ks. Jan Chrapek CSMA, później biskup pomocniczy naszej diecezji, który był aktywnym współpracownikiem ks. Blachnickiego. Małżeństwa, które wróciły z oazy, założyły pierwszy krąg. Obecnie w diecezji toruńskiej jest ponad 50 kręgów (ok. 260 rodzin), które ożywiają życie parafii. Dekretem bp. Andrzeja Suskiego moderatorem diecezjalnym Domowego Kościoła jest ks. Andrzej Jakielski. Parą diecezjalną są Maria i Andrzej Kowalikowie. Posługę pary krajowej pełnią Beata i Tomasz Strużanowscy z Torunia, którzy są również odpowiedzialni za redakcję comiesięcznego wydawnictwa „Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych”. W diecezji toruńskiej ukazuje się także biuletyn DK pt. „Wypłyń na głębię”. Hasło roku formacyjnego 2013/2014 brzmi: „Narodzić się na nowo”.
Zachęcamy do skorzystania z tej wyjątkowej propozycji wzrastania w wierze, najpełniej uwzględniającej też konieczność wypełniania obowiązków stanu małżeńskiego.
Sąd Okręgowy w Warszawie poinformował w czwartek o wydaniu europejskiego nakazu aresztowania Marcina Romanowskiego.
"Informujemy, że 19 grudnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wobec Marcina Romanowskiego europejski nakaz aresztowania" – czytamy na stronie internetowej warszawskiego sądu.
W Szpitalu Specjalistycznym im. Ducha Świętego odbyło się tradycyjne spotkanie opłatkowe. Zgromadziło ono dyrekcję placówki, lekarzy, pielęgniarki, pracowników administracji oraz zaproszonych gości, wśród których znaleźli się biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz oraz Marcin Piwnik, starosta sandomierski. Inicjatorem spotkania był dr n. med. Marek Tombarkiewicz, dyrektor szpitala.
Dyrektor Tombarkiewicz, otwierając uroczystość, podsumował mijający rok, mówiąc o osiągnięciach i planach na przyszłość oraz podziękował wszystkim pracownikom za ich zaangażowanie i codzienny trud. W swoim wystąpieniu złożył także świąteczne życzenia zdrowia, pokoju i pomyślności, wyrażając nadzieję na dalszy rozwój placówki w nadchodzącym roku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733754239.jpg)
