Patronem rocznika jest bł. Władysław Bukowiński (1905-74) – proboszcz katedry w Łucku, więzień sowieckich łagrów, misyjny duszpasterz, nazywany „apostołem Kazachstanu”. Jak podkreślają biografowie, kapłan wszystkie swoje siły oddał dla głoszenia słowa Bożego i sprawowania Eucharystii na terenie sowieckiej Azji Środkowej. W 2016 r. został ogłoszony błogosławionym.
Lata spędzone przez alumnów w seminarium wypełnione były modlitwą, rozeznawaniem powołania, studiowaniem na UPJPII i praktykami duszpasterskimi. Przed przyjęciem święceń diakonatu kolejne roczniki kleryków WSD AK przygotowują projekt stuły. Staje się ona znakiem podkreślającym więź wynikającą ze wspólnie przeżytego czasu przygotowań do pełnienia służby kapłańskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Stuła rocznika bł. Władysława Bukowińskiego zawiera wiele elementów symbolicznych. Na szczycie szaty zazwyczaj umieszczony jest znak krzyża. Alumni wybrali formę równoramienną, grecką z wpisaną w niej gwiazdą ośmioramienną. Jak wyjaśniają, w okolicznościowej publikacji, to: „znak tajemnicy Wcielenia”. Z kolei przedstawienie Najświętszego Serca Pana Jezusa, otoczonego promieniami, stanowi przypomnienie, że kapłaństwo sakramentalne to udział w jedynym kapłaństwie Chrystusowym, a prezbiter otrzymuje wyjątkowe wezwanie do dawania świadectwa jedności z Panem. Natomiast umieszczony równolegle do znaku Serca symbol Pisma Świętego ma podkreślać, że w misję, do której zostali powołani, wpisuje się głoszenie słowa Bożego. Na otwartej Biblii wyeksponowano fragm. z Listu św. Jana Apostoła: Deus prior dilexit no („Bóg pierwszy nas umiłował”). Pomysłodawcy tłumaczą: „To bezpośrednie nawiązanie do postaci patrona rocznikowego, który na swoim prymicyjnym obrazku umieścił cytat: «Miłujmy Boga, iż Bóg nas pierwej umiłował»”.
Na stule znajdują się także kłosy i latorośle wskazujące na tajemnice Eucharystii. Te znaki przypominają, że: „Kapłaństwo jest ofiarowaniem siebie do posługi dla Ofiary jedynej i doskonałej, złożonej przez Chrystusa…”. Z kolei gałązki cierniowe symbolizują otwarcie na cierpienie, które nierozerwalnie wiąże się z misterium odkupienia. Tegoroczni neoprezbiterzy tym znakiem nawiązują też do kapłańskiej postawy bł. ks. Bukowińskiego, który dla głoszenia słowa Bożego poświęcił życie. /Oprac. MFS