KS. ANDRZEJ ŚWIĄTCZAK: - Być członkiem Papieskiej Rady ds. Świeckich to wielki zaszczyt, wyróżnienie ale i odpowiedzialność. Jak to się stało i od kiedy Pan Profesor jest członkiem powyższej Rady?
PROF. MICHAŁ SEWERYŃSKI: - Ojciec Święty Jan Paweł II mianował mnie członkiem Papieskiej Rady ds. Świeckich w 1996 r. Decyzję te przyjąłem z radością jako wielkie wyróżnienie. Nie są mi znane jej motywy. Została ona podjęta wkrótce po zorganizowanym przeze mnie spotkaniu rektorów polskich szkół wyższych z Ojcem Świętym w styczniu tego samego roku. Jednakże członkowie Rady nie są przedstawicielami poszczególnych środowisk, lecz osobami powołanymi przez papieża ad personam w celu wykonywania zadań Rady.
- Ile osób należy do Rady i jaka jest jej struktura?
- Papieskiej Radzie ds. Świeckich przewodniczy kard. James Francis Stafford, a sekretarzem jest Polak - bp Stanisław Ryłko. Rada liczy 32 członków, w tym 27 katolików świeckich, pochodzących ze wszystkich kontynentów; z Europy Środkowo-Wschodniej jest tylko jedna osoba z Polski, jedna z Rosji i jedna z Czech. Ponadto w Radzie jest 29 konsultorów, będących osobami duchownymi i świeckimi. Jednym z konsultorów jest abp Jozef Michalik. Kadencja Rady jest pięcioletnia.
- Jakie główne zadania stoją przed Papieską Radą ds. Świeckich?
- Papieska Rada ds. Świeckich jest owocem Soboru Watykańskiego II, który ukazał w pełni rolę katolików świeckich w Kościele. Formalnie Rada została powołana przez papieża Pawła VI w roku 1967. W swym obecnym kształcie, będącym wynikiem dojrzewania i rozwoju, rada jest samodzielną dykasterią rzymską, której zadania najpełniej określają dwa dokumenty: ekshortacja apostolska Christifideles Laici oraz konstytucja apostolska Pastor Bonus. Zgodnie z tymi dokumentami zadania Rady polegają na udzieleniu pomocy Ojcu Świętemu w sprawowaniu najwyższego urzędu pasterskiego w Kościele, w sprawach związanych z promowaniem i koordynowaniem apostolstwa świeckich, z udziałem laikatu w misji Kościoła oraz w sprawach związanych z życiem chrześcijańskim świeckich. W szczególności Rada pobudza działania świeckich w zakresie formacji katechetycznej, uczestnictwa w życiu liturgicznym i sakramentalnym oraz w dziełach miłosierdzia realizowanych przez Kościół. Ponadto Rada inicjuje i wspiera działalność międzynarodowych ruchów i organizacji katolickich.
- Jak często i gdzie odbywają się posiedzenia Rady i co jest przedmiotem tych spotkań?
- Najważniejszą formą działania Rady są jej zgromadzenia plenarne, odbywane w Rzymie. Każde posiedzenie jest poświęcone jakiejś kluczowej sprawie z zakresu nauczania Kościoła i roli jaką powinni odgrywać w nim katolicy świeccy. Doniosłość tych spraw, pogłębione referaty - przedstawiane przez duchownych i świeckich - ożywione dyskusje, wspólnie przeżywana codzienna Eucharystia sprawiają, że spotkania te wywierają głęboki wpływ formacyjny na uczestników. Członkowie Rady przedstawiają też świadectwa z życia Kościoła w swoich krajach, pogłębiając w ten sposób u uczestników poczucie wspólnoty i współodpowiedzialność za jego misję. Dorobek każdego posiedzenia Rady jest publikowany, przez co staje się cenną pomocą dla świeckich w działalności podejmowanej w ich krajach. Szczególnie ważną formą pracy Rady jest organizowanie międzynarodowych spotkań poszczególnych grup wiernych: kobiet, ludzi starszych, a zwłaszcza światowych spotkań młodzieży z Ojcem Świętym, z których największe odbyło się w Rzymie w ramach obchodów Roku Jubileuszowego 2000.
- Skoro Rada Papieska - to w jakim stopniu uczestniczy w niej sam Papież Jan Paweł II?
- Ojciec Święty nie uczestniczy bezpośrednio w obradach Papieskiej Rady ds. Świeckich, ale żywo interesuje się jej pracami. Dowodem tego jest audiencja udzielana Radzie na zakończenie każdego posiedzenia, w czasie której jej przewodniczący referuje Papieżowi dorobek obrad. Wszyscy uczestnicy audiencji są przedstawiani Ojcu Świętemu i mają możliwość odbycia krótkiej rozmowy.
- Kiedy odbyło się ostatnie posiedzenie Rady, co było jego tematem wiodącym i jakie są plany na przyszłość?
- Ostatnie posiedzenie Rady odbyło się w grudniu 2000 r. Jego szczególny charakter polegał na tym, że miało miejsce bezpośrednio po zakończeniu Światowego Kongresu Apostolstwa Świeckich. Znaczenie tego wydarzenia wynika stąd, iż było ono wpisane w obchody Roku Jubileuszowego i podjęło fundamentalną sprawę roli jaką mają odegrać świeccy jako świadkowie Chrystusa w trzecim milenium chrześcijaństwa. Kulminacyjnym momentem Kongresu była celebracja eucharystyczna na Placu św. Piotra pod przewodnictwem Ojca Świętego, z udziałem tysięcy wiernych. Na podkreślenie zasługuje udział Polaków w Kongresie, którzy pośród delegatów z Europy stanowili grupę stosunkowo liczną i bardzo aktywną. W Kongresie uczestniczyli wszyscy członkowie Papieskiej Rady ds. Świeckich, którzy po jego zakończeniu omawiali dorobek dykasterii w mijającej kadencji i wytyczali zadania na kadencje następną.
- Dziękuję za rozmowę.
Pomóż w rozwoju naszego portalu