Przekazujemy po 19 latach nowy album naszej sosnowieckiej katedry. Przez te lata dokonało się wiele zmian w bazylice. Jako 11. proboszcz tej wspaniałej świątyni, pragnę przywrócić jej pierwotny blask i uczynić ją odpowiednim miejscem uroczystości diecezjalnych, które się w niej odbywają – powiedział ks. kan. Jan Gaik, proboszcz parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu.

Katedra była budowana i ozdabiana z rozmachem jak na czasy w których powstawała, dlatego stanowi tak ważne dziedzictwo sakralne i artystyczne. Rzeczywiście jest co pokazywać i czym się pochwalić. W 2010 r. rozpoczął się wielki remont katedry. Położona została nowa, ogrzewana posadzka, ozdobiona granitowymi płytkami. Jej kolor harmonizuje z barwami młodopolskiej polichromii, którą namalowali znakomici artyści, Włodzimierz Tetmajer i Henryk Uziembło. Przebudowano i powiększono prezbiterium, tak by go uczynić bardziej funkcjonalnym. W zakrystii wstawione zostały nowe drzwi, które prowadzą do nawy bocznej, co umożliwia wyjście procesyjne oraz ułatwia przejście wiernym, którzy nie muszą przechodzić przez prezbiterium, chcąc dotrzeć do zakrystii. Wymieniono także oświetlenie, które umożliwia jeszcze lepsze dostrzeganie piękna Tetmajerowskiej malatury. Wokół katedry powstał nowy plac wraz z parkingiem, wyłożono nową drogę procesyjną wokół kościoła z kostki brukowej, której symetrię najlepiej widać z lotu ptaka. Stosowne fotografie znajdziemy w albumie.

Zdjęcia zgromadzone i zaprezentowane w albumie ukazują piękno bazyliki katedralnej w Sosnowcu.

Podziel się cytatem

Mało brakowało, by świątynia została zniszczona – w nocy 28 października 2014 r. stanęła w płomieniach. – To było wielkie nieszczęście, ale dzięki Bogu katedrę udało się uratować. Spłonął dach, uszkodzeniu uległa wewnętrzna malatura, ołtarz główny, nawy boczne, żyrandole. Dzięki ofiarności ludzi dobrego serca ze wszystkich diecezji naszej ojczyzny udało się w krótkim czasie przywrócić blask świątyni. Mamy nowy dach, odnowioną polichromię, odnowiony ołtarz główny i odnowione organy – mówi ks. Gaik. Ponadto, jako wotum za uratowanie świątyni przed całkowitym zniszczeniem w czasie pożaru, została odnowiona kaplica Matki Bożej Różańcowej, w której odbywa się codzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. Pozostały jeszcze do odnowienia nawy boczne. – Poza tymi wszystkimi koniecznymi pracami udało się jeszcze ufundować nowe, monumentalne mosiężne drzwi główne oraz boczne prowadzące do świątyni, według projektu prof. Czesława Dźwigaja. A przed kościołem został wzniesiony pomnik poświęcony funkcjonariuszom służb publicznych poległym w obronie ojczyzny – wylicza ks. Jan Gaik.

Słowo wstępne do nowego albumu – zachęcające do poznawania naszej bazyliki katedralnej – napisał bp Grzegorz Kaszak. Zwraca w nim uwagę, że przez dziesięciolecia sosnowiecka świątynia była miejscem licznych modlitw, uroczystości parafialnych oraz diecezjalnych, ważnych wydarzeń religijnych i patriotycznych. „Zdjęcia zgromadzone i zaprezentowane w albumie ukazują piękno bazyliki katedralnej w Sosnowcu. Piękno to powstało dzięki wierze w Boga poprzednich pokoleń. Naszym zadaniem jest tę wiarę pielęgnować, rozwijać i przekazywać. Zapraszam wszystkich, do których trafi ta publikacja, by zachęceni i wtajemniczeni w bogatą symbolikę budowli, odwiedzili nasza bazylikę katedralną” – napisał bp Kaszak.

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu została ustanowiona 3 czerwca 1899 r. przez biskupa kieleckiego Tomasza Kulińskiego. Pierwszym proboszczem został ks. Dominik Roch Milbert – budowniczy kościoła. Terytorialnie wydzielona została z parafii św. Stanisława BM w Czeladzi. Kościół został wybudowany w latach 1893-99, według projektu Karola Kozłowskiego. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał 29 października 1910 r. bp Augustyn Łosiński. Budowla, o cechach neoromańskich, wzniesiona została jako trójnawowa bazylika z transeptem i wydłużonym prezbiterium, zamkniętym półkolistą absydą. Od zachodu poprzedza ją przęsło wieżowe, w dolnej partii mieszczące główne wejście. Wewnątrz znajdują się sklepienia krzyżowo-żebrowe. Tetmajer namalował sceny figuralne, a Uziembło – motywy ornamentalne. Ołtarz główny, z 1903 r., jest kopią ołtarza z krakowskiego kościoła Bożego Ciała z 1634 r. Jest to dzieło w stylu renesansowym, ufundowali go robotnicy i majstrowie Walcowni „Milowice”, a wykonał artysta rzeźbiarz z Olkusza Paweł Turbas. W ołtarzu głównym znajduje się namalowany przez Tetmajera obraz Wniebowzięcia Matki Bożej.

Wspominając historię powstania bazyliki katedralnej trzeba podkreślić, że w zaborze rosyjskim, na terenie którego leżał wówczas Sosnowiec, bardzo trudno było zdobyć pozwolenie na budowę świątyni katolickiej. Jednak ks. Milbertowi udało się uzyskać od władz carskich stosowne dokumenty. A wszystko za sprawą sprytnych zabiegów dyplomatycznych. Otóż, w 1888 r. w Rosji doszło do katastrofy kolejowej. Pociągiem podróżował car Aleksander III z rodziną. W wypadku zginęły 22 osoby, rodzina carska wyszła z kolizji bez szwanku. Ksiądz Milbert i mieszkańcy Sosnowca wykorzystali sytuację i skierowali petycję do władz świeckich i duchownych o wybudowanie świątyni jako wotum za uratowanie życia cara. I taką zgodę szybko dostali.

I jeszcze jedna ważna data. Tytuł bazyliki mniejszej sosnowiecka katedra otrzymała na mocy uprawnień udzielonych przez Jana Pawła II, na podstawie reskryptu Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 28 października 1999 r., a jego uroczyste ogłoszenie nastąpiło w 2000 r.

Album, który liczy 120 stron, można nabyć w kancelarii parafialnej oraz w zakrystii.