W ciągu minionych miesięcy świat zmienił się w tak szerokim zakresie, że zmiany te dotknęły także tak delikatnej sfery, jak kwestie wiary. Od wiosny mamy do czynienia z obostrzeniami sanitarnymi, które niebagatelnie wpłynęły na sposób wyznawania wiary. Przypadki zamykania kościołów, kwarantann nakładanych na parafie, ograniczanie liczby uczestników Mszy św. czy nawet biskupie dyspensy zwalniające z obowiązku uczestnictwa w niej, stały się codziennością. U wielu katolików stan ten budzi poważne obawy, tym bardziej że Adwent i Boże Narodzenie to czas niezwykły dla wierzących.
Niepokoje te stara się uspokoić Prezydium Konferencji Episkopatu Polski, publikując apel na czas Adwentu (26 listopada). Hierarchowie: abp Stanisław Gądecki, abp Marek Jędraszewski i bp Artur G. Miziński piszą: „W porównaniu z poprzednimi tegoroczny Adwent będzie wyjątkowy. Właśnie dlatego prosimy, aby w nadchodzącym czasie otworzyć nasze serca na nadzieję, którą przynosi Chrystus”.
Apel jest zachętą do przeżycia ostatnich tygodni przed Bożym Narodzeniem w miarę normalnie. Trzeba wrócić do codziennych Mszy św. roratnich, przystępować do przedświątecznych spowiedzi, do prywatnej bądź wspólnotowej adoracji Najświętszego Sakramentu – oczywiście wszystko to przy zachowaniu obostrzeń sanitarnych.
Biskupi specjalny apel kierują do kapłanów – proszą o jeszcze większą gorliwość duszpasterską, zwłaszcza „odnośnie do celebracji Eucharystii, posługi konfesjonału i innych sakramentów oraz duszpasterskiego towarzyszenia wiernym w ich codziennych zmaganiach”. Co więcej, tam, gdzie jest taka możliwość, należy organizować rekolekcje adwentowe nie tylko w kościele, ale także przygotować ich wersję internetową, czyli on-line.
A to wszystko w celu obrony Adwentu przed pandemią, tak, by – jak piszą księża biskupi – „adwentowy czas oczekiwania stał się dla nas zadatkiem tej nadziei, która spełni się wraz z ostatecznym przyjściem Bożego Syna”.
Czuwajcie nad życiem waszym! Niechaj pochodnie wasze nie gasną, nie rozluźniajcie pasów na biodrach waszych, bądźcie gotowi, nie znacie bowiem godziny, w której Pan nasz przyjdzie. (Didache, nauka dwunastu apostołów, XVI 1.)
Kościół w oczekiwaniu na powtórne przyjście Pana modli się w języku aramejskim słowami „Maranatha” – „przyjdź Panie Nasz” (por. 1 Kor 16, 22). Słowa „maranatha” można przeczytać dwojako. Czytane jako „maran atha” wyrażają myśl, że „Pan nasz przyszedł”. Odnoszą się one do przeszłości, do wydarzenia, które już się dokonało. Czytane jako „marana tha” znaczą „Przyjdź, Panie Jezu” (Ap 22, 20). Wyrażają one tęsknotę i pragnienie, w którym zawiera się przynaglenie, przyjdź i nie zwlekaj! „Marana tha” było zawołaniem pierwszych chrześcijan. „Marana tha” jest westchnieniem pielgrzymującego Kościoła, który pragnie, aby Pan przyszedł i przemienił postać tego świata.
Republikański kandydat na prezydenta Donald J. Trump, wraz z żoną Melanią Trump i ich synem Barronem Trumpem
Mamy szczęście żyć w demokracji, cieszymy się z możliwości pokojowej zmiany rządów – mówi przewodniczący Episkopatów USA, komentując w Radiu Watykańskim rezultaty wyborów prezydenckich. Złożył też gratulacje Donaldowi Trumpowi, zastrzegając, że Kościół nie jest związany z żadną partią polityczną. Bez względu na to, kto zajmuje Biały Dom lub ma większość na Kapitolu, nauczanie Kościoła pozostaje niezmienne – dodał abp Timothy Broglio.
Przyznał on, że biskupi z niecierpliwością czekają na podjęcie współpracy z nowo wybranymi przedstawicielami narodu. Przypomniał, że obowiązkiem chrześcijan i Amerykanów jest traktować się nawzajem z miłością i szacunkiem, nawet jeśli nie zgadzają się co do konkretnych sposobów realizacji polityki publicznej. „Jako naród obdarzony wieloma darami, musimy również troszczyć się o tych, którzy żyją poza naszymi granicami i chętnie oferować pomoc wszystkim” – dodał przewodniczący Episkopatu.
Nad przepaściami życia wiszą mosty, którymi można przejść bezpiecznie - to mosty wiary. Na tych mostach wiary często spotykamy Wdowy. W Biblii wdowy są wspominane prawie 100 razy. Często są symbolem samotności, bezradności, a niekiedy także ofiarami niesprawiedliwości, ucisku i przemocy. Pomimo tych wyzwań, wdowa, która oddaje ostatni kawałek jedzenia prorokowi Eliaszowi, staje się dla nas wzorem pełnego oddania się Bogu i zaufania wbrew wszelkim przeciwnościom.
Dzisiaj opowiem o wyzwaniach i cudach, które rodzą się z głębokiej wiary i poświęcenia. Historia wdów z Tanzanii, które wspierają się wzajemnie mimo ciężkich warunków, opowieść o sierotach podczas II wojny światowej, uratowanych dzięki modlitwie, oraz cudowne ocalenie marynarzy uwięzionych na łodzi podwodnej to trzy główne wątki tego nagrania. Każda z tych historii niesie przesłanie o oddaniu się Bogu w obliczu beznadziejnych sytuacji i przypomina, że nawet najmniejszy gest wiary może stać się punktem zwrotnym.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
