Reklama

Osiem wieków kościoła w Działoszycach

Szereg inicjatyw remontowych, materialnych, mobilizacja duszpasterska wszystkich parafian i wspólnot służą dobremu przeżyciu roku jubileuszowego – w 2020 mija 800 lat od fundacji pierwszego kościoła.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obecny rok jest czasem przypominania dziejów i świetności parafii oraz zamierzeń perspektywicznych, z myślą o jej przyszłości.

Czas płynął, czas płynie

Upływ czasu przypomni wyremontowany zegar na kościelnej wieży, który jest dobrym symbolem czasu w ogóle, a jubileuszu w szczególności. Pierwszy zegar – słoneczny – w północnej ścianie kościoła, umieszczono już w 1618 r., ale chodzi o inny, ten widoczny z daleka, bo na kościelnej wieży. Na cel uruchomienia zegara z tarczami skierowanymi na cztery strony świata, ruszyła zbiórka internetowa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„Każdy z nas może pomóc w tej szczytnej sprawie! Wielu z nas, związanych z działoszycką ziemią znalazło swoje nowe miejsce do życia z dala od Działoszyc. Sercem jednak wracamy do swojej małej ojczyzny. Dajmy temu wymierny, namacalny wyraz, wspierając dzieło naprawy zegara na wieży kościoła!” – napisano na parafialnej stronie internetowej.

Maryjne wizerunki

Pilną sprawą, o którą chodziło ks. dr. Andrzejowi Jankoskiemu i parafianom, był remont ołtarza i obrazu Matki Bożej Różańcowej w kaplicy południowej,zbudowanej w 1663 r. z fundacji Alberta Gogoła. To wyjątkowe miejsce w kościele.

Reklama

Wizerunek Maryi był bardzo zniszczony. Parafia pozyskała dofinansowanie (70 tys. zł z ministerstwa zabytków i dziedzictwa narodowego, 40 tys. zł od konserwatora zabytków plus 50% wkładu własnego) i po 2 latach całość zabytku odzyskała pierwotny blask (co nastąpiło w krakowskich pracowniach konserwatorskich oraz pod ręką konserwatorów ASP Kraków). Od 19 grudnia 2019 r. parafianie mogą ponownie modlić się przed wizerunkiem.

Trwa także przygotowanie dokumentacji do renowacji otoczonego powszechnym kultem kolejnego wizerunku maryjnego – to obraz Matki Bożej Działoszyckiej z XVII wieku, w sukience metalowej z końca XVII wieku (na zsuwie jest obraz św. Izydora). W 1668 i w 1732 r., gdy miasto się paliło, obnoszony w procesji obraz zatrzymał groźny żywioł. Wizerunek znajduje się w ołtarzu bocznym kaplicy Różańcowej. – Jeśli uda się do połowy lutego przygotować dokumentację, składamy wniosek do ministerstwa i konserwatora – deklaruje proboszcz.

Dobiega także końca kompleksowy remont organów, być może już w lutym uda się na nich zagrać koncert.

Trwają również prace nad monografią, która w zamierzeniu ma stanowić zapis historii parafii i miasta, z uwzględnieniem wkładu społeczności żydowskiej i przypomnienia znamienitych postaci z dziejów Działoszyc. Będzie to praca zbiorowa.

Siódmego dnia miesiąca

Reklama

Główne obchody jubileuszowe zaplanowano na 7 czerwca 2020 r. – to zarazem dzień odpustu w parafii. Ważne wydarzenia duszpasterskie i kulturalne będą się koncentrowały w kolejnych miesiącach właśnie wokół siódmego dnia miesiąca (lub w pobliżu tej daty). Już w adwencie trzymano się tego systemu – 7 grudnia rozpoczęły się rekolekcje, następnie 6 stycznia – szereg uroczystości związanych ze świętem Objawienia Pańskiego i modlitwą o dobre przeżycie jubileuszu następnego dnia; w lutym – zaplanowano koncert organowy, itd.

Ważnym wydarzeniem w jubileuszowym roku są misje parafialne, które odbędą się w Wielkim Poście od 21 do 27 marca pod hasłem „Kościół Arką Ocalenia”. Poprowadzi wikariusz generalny ks. Dariusz Gącik. W trakcie misji zaplanowano m.in. odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i małżeńskich, modlitwę o pojednanie, zawierzenie rodzin Matce Bożej.

Misje parafialne mają długą tradycję w Kościele katolickim, ale ich cel pozostaje zawsze ten sam – rozbudzenie na nowo wiary i umocnienie relacji z Bogiem. Zazwyczaj organizuje się je w parafiach co 10 lat. – „Nie mów, że nie masz czasu. Nie mów, że ważniejsze są inne sprawy. Przyjdź każdego dnia z całą rodziną i wzmocnij swoją wiarę” – już teraz duszpasterze zachęcają do udziału w specjalnie przygotowanych folderach parafialnych z programem misji.

Od biskupa Odrowąża

Historia parafii sięga 1220 r., kiedy to bp Iwo Odrowąż ufundował pierwszy kościół w Działoszycach pw. św. Floriana, dwa lata później konsekrowany. Kościół był murowany, w stylu gotyckim. Istnienie parafii odnotowano w wykazach świętopietrza z 1326 r. W XVII w. dobudowano dwie kaplice: św. Anny (w 1637 r.) z ołtarzem i obrazem patronki oraz kaplicę NMP Różańcowej. Kościół powiększono jeszcze w 1864 i 1897 r. W XIX w. kościół otoczono murem i dobudowano most łączący go z plebanią. Z funduszy parafian wzniesiono wysoką dzwonnicę.

Świątynia w Działoszycach zaliczana jest do najpiękniejszych zabytków sakralnej architektury gotyckiej w Polsce

Podziel się cytatem

Reklama

Wyposażenie wnętrza jest barokowe, tylko w prezbiterium znajduje się renesansowy ołtarz główny ozdobiony kolumnami w stylu korynckim. W jego centrum umieszczono obraz przedstawiający Trójcę Świętą adorowaną przez świętych. Cennym zabytkiem jest Credo Apostolorum, czyli malowidła pochodzące prawdopodobnie z drugiej połowy XV wieku, odkryte podczas renowacji prezbiterium (lata 80. XX wieku). Malarskie przedstawienie credo, którego celem było przybliżanie wiernym prawd wiary, jest absolutnym unikatem w skali Polski. Specjaliści określają je jako bezcenny zabytek gotyckich malowideł w dziedzinie artyzmu i wartości historycznych.

Same freski składają się z dwunastu kwater, przedstawiających kolejno: Boga w Trójcy Jedynego; Stworzenie świata; Narodziny Pana Jezusa; Złożenie Jezusa do grobu; Zstąpienie Chrystusa do otchłani; Wniebowstąpienie Pańskie; Sąd Ostateczny; Zesłanie Ducha Świętego; Kościół powszechny i świętych obcowanie; Grzechów odpuszczenie; Ciała zmartwychwstanie; Żywot wieczny.

Pod kaplicą Matki Bożej Różańcowej znajduje się tzw. Dolna kaplica, mieszcząca Grób Jezusa. Ma kształt rotundy, schodzi się do niej po stopniach. Odnajdziemy w niej cztery figury naturalnej wielkości przedstawiające: Pana Jezusa stojącego przy słupie, Jezusa niosącego krzyż, Jezusa leżącego w grobie oraz Matkę Bożą. W kaplicy jest także ołtarz z obrazem Jezusa zdjętego z krzyża na kolanach Matki Bolesnej. Dawniej w Wielki Piątek w tej kaplicy bywała zazwyczaj przygotowywana ciemnica, czasami – Grób Chrystusa z asystą strażaków, a w Wielkanoc – stąd wyruszała procesja. Kaplica została odmalowana, parafię czeka zapewne jej generalny remont.

Z parafii pochodzi sześciu żyjących księży i zakonników: ks. Jerzy Ostrowski, ks. Bartłomiej Pieron, ks. Władysław Stępień, franciszkanie – o. Mirosław Bartos i o. Jan Bartos, oblat o. Aleksander Doniec. Jeden z kleryków I roku w kieleckim Seminarium także pochodzi z działoszyckiej parafii.

2020-02-04 10:59

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Apostolska parafia kolebką Sędziszowa

Niedziela kielecka 20/2018, str. IV

[ TEMATY ]

parafia

T.D.

Kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła z pieczołowicie odrestaurowanym frontem

Kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła z pieczołowicie odrestaurowanym frontem

Odpust ku czci patronów, Apostołów św. Piotra i św. Pawła, w „starej” sędziszowskiej parafii przypada 29 czerwca i rokrocznie ma bardzo uroczystą oprawę. W tym roku wyjątkowy charakter wydarzeniu nada wizyta bp. Andrzeja Kalety i poświęcenie tablicy pamiątkowej dedykowanej śp. ks. Tadeuszowi Śmiechowi w kaplicy w Zielonkach

Z racji zakończenia wizytacji bp Kaleta odwiedzi szkołę w Pawłowicach i będzie przewodniczył uroczystości w Zielonkach, upamiętniającej ks. Tadeusza Śmiecha, który był inicjatorem wybudowania kaplicy (czy raczej przystosowania remizy do potrzeb duszpasterskich w latach 70.) i niezapomnianym kapłanem w parafii. Zapamiętano go nie tylko jako siłę napędową tego przedsięwzięcia, ale kogoś, kto sam stawał z ludźmi do pracy. – Sami mieszkańcy parafii chcieli w ten sposób upamiętnić ks. Tadeusza – mówi ks. prob. Edward Giemza. Bp Andrzej Kaleta będzie także przewodniczył Mszy św. na cmentarzu i w kościele parafialnym oraz udzieli sakramentu bierzmowania.
CZYTAJ DALEJ

Watykańska Fundacja Jana Pawła II zakończyła obrady w Rzymie. Podjęto ważne decyzje

2025-02-07 14:18

[ TEMATY ]

Watykan

Fundacja Jana Pawła II

fot. ks. Mateusz Wójcik

W Rzymie zakończyło się coroczne spotkanie zarządu Watykańskiej Fundacji Jana Pawła II. Instytucja działająca przy Stolicy Apostolskiej już od ponad 43 lat chce zwiększyć aktywność w kilku ważnych obszarach. W spotkaniu prowadzonym przez ks. Pawła Ptasznika uczestniczyli wszyscy członkowie Rady Administracyjnej: kard. Stanisław Dziwisz, abp Marek Jędraszewski i bp Sławomir Oder, a do tego duchowni i świeccy ze Stanów Zjednoczonych, Francji, Niemiec i Polski. Po dwudniowych obradach Fundacja podjęła ważne decyzje.

– Watykańska Fundacja Jana Pawła II to praktyczna realizacja testamentu Papieża Polaka – stwierdza kard. Stanisław Dziwisz, członek Rady Administracyjnej, sekretarz św. Jana Pawła II. Tutaj, w Watykanie, od wielu lat, dzięki ofiarności darczyńców, spełnia ona tak wiele dobrych dzieł, zarówno dla studentów, jak i dla pielgrzymów z Polski i świata czy wreszcie dla nauki i kultury, poprzez Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu. Sprawne prowadzenie tylu działań domaga się odpowiedniego zarządzania, dlatego właśnie, jako zarząd Fundacji, po prostu musimy się spotykać i wyznaczać naszej Fundacji nowe drogi, mając przed oczami aktualne wyzwania. Nasze coroczne obrady trwają dwa dni i przybywają na nie członkowie Rady Administracyjnej z Polski, Francji, Niemiec i Stanów Zjednoczonych – dodaje były metropolita krakowski.
CZYTAJ DALEJ

Siedemnastolatka, która uciekła z domu

2025-02-07 21:11

[ TEMATY ]

siostry sercanki

myśli

bł. Klara Ludwika Szczęsna

Archiwum Głównego Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego/pl.wikiepdia.org

Obraz Klary Ludwiki Szczęsnej przechowywany w klasztorze Sercanek w Krakowie

Obraz Klary Ludwiki Szczęsnej przechowywany w klasztorze Sercanek w Krakowie

Nie chciała wyjść za mąż, dlatego w tajemnicy wyjechała do Mławy, gdzie przez pięć lat utrzymywała się z krawiectwa.

Trafiła pod duchową opieką bł. o. Honorata Koźmińskiego i dzięki jego prowadzeniu wstąpiła do ukrytego Zgromadzenia Sług Jezusa. W Lublinie prowadziła pracownię krawiecką i pełniła funkcję przełożonej wspólnoty sióstr. Na prośbę ks. kan. Józefa Sebastiana Pelczara, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, Zgromadzenie Sług Jezusa wysłało s. Ludwikę do Krakowa, gdzie prowadziła przytulisko dla służących. Rok później s. Ludwika podjęła trudną decyzję opuszczenia zgromadzenia i wraz z bł. Józefem Pelczarem założyła nowe zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (sercanek), w którym przyjęła imię Klara. Otworzyła ok. 30 domów zakonnych, posyłając siostry do pracy wśród chorych i wśród dziewcząt, dla których tworzyła przytuliska i szkoły praktyczne na terenie Galicji i Alzacji.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję