Historia kościoła i klasztoru na zbiegu dzisiejszych ulic Lwowskiej i Kalinowszczyzny w Lublinie sięga drugiej dekady XVII wieku, kiedy grunty obok wzgórza Grodzisko otrzymali franciszkanie konwentualni, którzy wybudowali tu drewniany kościół pw. św. Wawrzyńca Męczennika. W połowie stulecia stał już duży murowany klasztor i kościół w stylu renesansu lubelskiego. Działalność zakonu przerwała w 1817 r. konfiskata dokonana na mocy dekretu carskiego. Zabudowania klasztorne przeszły w ręce prywatne i miały różne przeznaczenie. Była tam m.in. fabryka sukna, mydła i świec. Budynki popadały w ruinę. Ostatni właściciel, Tadeusz Weisberg, po przejściu na katolicyzm ofiarował je w 1927 r. salezjanom. Od tego czasu rozpoczęła się odbudowa kompleksu klasztornego oraz praca duszpasterska i wychowawcza, obejmująca w szczególności młodzież.
Po przerwie okupacyjnej, kiedy zakonnicy zostali eksmitowani, działalność została wznowiona. Jednak władze komunistyczne nękały zgromadzenie różnymi szykanami, ograniczając jego działalność wychowawczą i zajmując po kolei większość pomieszczeń. Część budynków zajęła Szkoła Podstawowa nr 23 oraz centrala zaopatrzenia w artykuły szkolne. Salezjanie jednak dalej udzielali lekcji religii w swoich pokojach i na korytarzach. Władze nie chciały udostępnić żadnych zamkniętych, choć pustych pomieszczeń, nawet po opuszczeniu budynku przez szkołę. Mieszkańcy osiedla Kalinowszczyzna wraz z ks. Ferdynandem Baranowskim sami zajęli puste pomieszczenia. Przeznaczono je na świetlicę środowiskową dla młodzieży, oratorium i prowadzenie lekcji religii. Władze nie zdecydowały się już użyć siły. W styczniu 1976 r. bp Bolesław Pylak erygował duszpasterstwo samodzielne pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, a 20 grudnia 1979 r. parafię.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
40 ma w Piśmie Świętym bogatą symbolikę. Ta liczba oznacza czas drogi, przygotowania, próby.
Z okazji 40. rocznicy tego wydarzenia w salezjańskim kościele 22 grudnia 2019 r. abp Stanisław Budzik przewodniczył uroczystej Mszy św. Proboszcz ks. Kazimierz Drozd SDB podkreślił wielkie zaangażowanie świeckich w tworzenie i rozwój parafii pw. Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych. W homilii metropolita lubelski wiele miejsca poświęcił historii i owocnej pracy salezjanów. – Dziękujemy, że w Maryi Wspomożycielce Wiernych Bóg dał nam szczególny znak dobroci, bliskości i troski. Niech wasza parafia nadal będzie środowiskiem życia sakramentalnego, dynamicznej ewangelizacji i kształtowania dojrzałej wiary – powiedział pasterz. Przełożony Inspektorii Krakowskiej ks. Marcin Kaznowski SDB dziękował Kościołowi w Lublinie za znakomitą współpracę. – Liczba 40 ma w Piśmie Świętym bogatą symbolikę. Oznacza czas drogi, przygotowania, próby. Gdyby tak do tego podejść, to dopiero teraz zaczyna się w tej parafii prawdziwa praca – powiedział.
Obecnie w parafii salezjańskiej pracuje kilkunastu kapłanów, którzy podejmują różne działania duszpasterskie i społeczne. Prowadzą m.in.: salezjański ośrodek sportowy, kawiarenkę dla młodzieży, świetlicę środowiskową, przygotowanie do służby liturgicznej, a także duszpasterstwo akademickie.
