Nad uliczkami Starego Miasta w Zamościu wznosi się bryła pięknej zamojskiej katedry. Katedrę ufundował założyciel miasta, Jan Zamoyski, według projektu włoskiego architekta Bernardo Morando na przełomie XVI i XVII wieku. Początkowo była to kolegiata, dopiero w roku 1992, kiedy utworzono diecezję zamojsko-lubaczowską, podniesiono jej rangę do katedry. Podczas VII pielgrzymki do Polski w 1999 r. wizytę w katedrze złożył papież Jan Paweł II.
Zamojska katedra została konsekrowana przed 382 laty, 18 listopada 1637 r., przez biskupa bakowskiego Jana Chrzciciela Zamoyskiego. Obecnie kościół katedralny pw. Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła zajmuje specjalne miejsce wśród niezliczonych dzieł sztuki i architektury sakralnej, które są wyrazem wiary naszego narodu. Jest ona jednym z najcenniejszych zabytkowych kościołów w Polsce. Zamojska świątynia była wotum dziękczynnym hetmana za jego liczne zwycięstwa nad wrogami Ojczyzny oraz wiodącym ośrodkiem życia religijnego Ordynacji Zamojskiej, w której odgrywała tę samą rolę, co Katedra Wawelska w Rzeczypospolitej.
Dziś katedra w Zamościu, dzięki zaangażowaniu duszpasterzy i wielu wiernych, przeżywa swoje odrodzenie. Dzięki wspólnie podejmowanym wysiłkom odrestaurowane zostało prezbiterium a nowym blaskiem cieszą się ołtarze w bocznych kaplicach.
Warto przybyć do „Matki kościołów naszej diecezji” i wspominając dzień jej poświęcenia, zauważyć jej piękno i wyrazić wdzięczność za trud jej odnowienia. Nawiedzając katedralne sanktuarium, klęknijmy przed Obrazem Matki Bożej Odwachowskiej i ogarnijmy modlitwą księży biskupów i cały lud wierny naszej diecezji, bo katedra to nie tylko siedziba biskupa ale także symbol jedności Kościoła lokalnego.
W pierwszym tygodniu ferii, od 11 do 14 stycznia br., wspólnota oazowa z parafii katedralnej w Zamościu uczestniczyła w rekolekcjach, które prowadził ks. Leszek Boryło.
W tegorocznej oazie modlitwy uczestniczyły 53 osoby, przedstawiciele dzieci i młodzieży. Tematem rekolekcji były słowa: „Do Syna swego nas prowadź”. Każdy dzień rozpoczynał się wspólną modlitwą, w czasie której była wystawiana pantomima, obrazująca temat dnia. W czasie głoszonych konferencji uczestnicy mogli poznać takie cechy jak pokora czy służba. Poznawaniu tych wartości służyły także wspólne posiłki i dyżury, które uczyły odpowiedzialności i pełnienia obowiązków w duchu służby innym. Warsztaty i konferencje miały też na celu przybliżenie idei Ruchu Światło-Życie oraz świętych, m.in. św. Maksymiliana Marii Kolbego. Ważnym momentem były wieczorne nabożeństwa, wśród których należy wymienić odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych w Niedzielę Chrztu Pańskiego, adorację Najświętszego Sakramentu czy modlitwę czterech wezwań. Uczestnicy rekolekcji podkreślają, że atmosfera była dobra, a podczas pracy w sześciu grupach formacyjnych panowała wzajemna życzliwość. Jak wskazuje prowadzący rekolekcje ks. Leszek Boryło, program rekolekcji przygotowała młodzież, będąca po pierwszym stopniu Oazy Nowego Życia. Ci młodzi ludzie wspierali ks. Leszka także w realizacji tego programu, bowiem bez ich pomocy i zaangażowania nie byłoby możliwe przeprowadzenie tych rekolekcji w takim kształcie, jaki one miały.
Stowarzyszenia rodzinne we Francji nie zgadzają się na nowy program edukacji seksualnej. „Chcą uczyć dzieci akceptacji, a nie pytają rodziców, czy to akceptują” – mówi przewodnicząca Katolickich Stowarzyszeń Rodzinnych. Program będzie obowiązywał od początku nowego roku szkolnego na wszystkich poziomach edukacji, od przedszkoli po licea. Zdaniem krytyków jest głęboko przeniknięty ideologią gender, zaszczepia w dzieciach wątpliwości co do ich tożsamości i pomimo deklaracji lekceważy rolę rodziców.
„W programie jest kilka bardzo dobrych punktów, takich jak nauka o ciele, znaczeniu intymności i szacunku dla siebie i innych” – przyznała w dzienniku Le Figaro Ludovine de la Rochère, przewodnicząca Syndakatu Rodzin. Ubolewa jednak, że „w dużej mierze jest on oparty na dobrze znanej wizji, wywodzącej się z wojującej socjologii, powszechnie określanej jako ‘ideologia gender’”.
Kapłani i Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej regularnie odwiedzają osoby chore w domach, przynosząc im Chrystusa w sakramencie Eucharystii. O to, jak wyglądają takie wizyty i jakie mają znaczenie, zapytaliśmy ich uczestników: chorego, księdza i szafarza.
Księża w wielu parafiach odwiedzają chorych w pierwsze piątki lub soboty miesiąca. Tak dzieje się również w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Krakowie-Kurdwanowie i parafii Matki Bożej Różańcowej w Krakowie-Piaskach Nowych. – Czasem są to doraźne wezwania do chorych, których stan się nagle pogorszył. Część chorych sama zgłasza się telefonicznie. Czasem proszą o to ich bliscy. Niektórych potrzebujących udaje się „odnaleźć” przy okazji kolędy. Gdy, jako księża, widzimy potrzebę, to proponujemy regularne wizyty — wyjaśnia ks. Mateusz Kozik, wikariusz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Krakowie-Kurdwanowie, odwiedzający chorych, należących do tej właśnie wspólnoty. – Oprócz wizyt księży, co niedzielę świeccy szafarze zanoszą do domów chorych parafin Komunię św. — dodaje ks. Bartosz Zaborowski, wikariusz parafii Matki Bożej Różańcowej w Krakowie- Piaskach Nowych. Piotr Jamróz posługę Nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej w parafii św. Kazimierza Królewicza na krakowskich Grzegórzkach pełni już 16 lat. – Moja posługa i współbraci szafarzy polega na zanoszeniu Chrystusa do chorych parafian. W czasie Mszy św. udzielamy Komunii tylko w przypadku, gdy brakuje księży. W każdą niedzielę i święta uczestniczymy w Eucharystii, pełniąc posługę przy ołtarzu. Po Eucharystii udajemy się do „swoich” chorych, zanosząc im Komunię św. — podkreśla pan Piotr.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.