Poruszając temat świętości, warto zatrzymać się nad ludźmi, którzy chodzili przed wiekami po ziemi sandomierskiej. Nie wszyscy oni zostali ogłoszeni świętymi czy błogosławionymi
Taką osobą, o której warto wspomnieć, jest Teresa Izabela Morsztynówna, która żyła w latach 1680-1698. Ta młoda, przedwcześnie zmarła, dziewczyna wpisała się na trwałe w historię franciszkańskiego klasztoru Ojców Reformatów w Sandomierzu, obecnie parafii pw. św. Józefa Oblubieńca. Izabela Morsztynówna była bardzo przywiązana do wspomnianego kościoła, a jej doczesne, bardzo dobrze zachowane szczątki, spoczywają w jego krypcie.
Turyści odwiedzający Sandomierz często pytają przewodników o „mumię”. Zauroczeni jednak jej historią wracają później jako pielgrzymi, prosząc świątobliwą kasztelankę sandomierską o wstawiennictwo w różnych potrzebach. Można to wyczytać z różnych świadectw tych, którzy wyprosili dla siebie bądź bliskich potrzebną łaskę: „Dziękujemy za łaskę, dzięki której dane nam było tu być. Prosimy Cię Tereso o wstawiennictwo za naszą rodzinę. Wypraszaj nam szczególne łaski. Modlimy się o Twoją beatyfikację”.
Czym zasłynęła Teresa Izabela Morsztynówna? Wykazała się determinacją w osiągnięciu najwyższego życiowego celu, jakim jest zatopienie siebie w Bogu. Dziś – kiedy współczesny świat promuje styl życia polegający na zmysłowości, skupianiu się tylko na sobie – potrzeba świadków, którzy może żyli dawno temu, ale realizowali ponadczasowe zasady oparte na wskazaniach Ewangelii.
Reklama
Dlatego też św. Jan Paweł II, odwiedzając Sandomierz, wskazał Teresę Izabelę Morsztynównę za wzór dla dzieci i młodzieży. Jej postawa ukazuje pełną wolność, bo zrezygnowała z intratnych ofert współczesnego jej świata dla realizacji nauki Jezusa Chrystusa. Mimo iż nie zostawiła po sobie żadnego napisanego zdania, które byłoby jakimś punktem odniesienia w ocenie jej życiowej postawy, to jednak jak patron kościoła, w którym spoczywa – św. Józef – jest przykładem nauczania przez wymowne milczenie. Świadectwa osób, które ją znały, fascynują jej życiową postawą.
Święta za życia
Urodziła się 19 października 1680 r. Była córką wojewody sandomierskiego Stanisława Morsztyna. Otrzymała staranne wychowanie w domu, a następnie w Warszawie u Sióstr Sakramentek. Dobrze posługiwała się językiem łacińskim i francuskim, grała na lutni. Nauczona była także pracy fizycznej.
W 1698 r. zachorowała. Nie można jednoznacznie stwierdzić, jaka była to choroba. Zmarła 15 sierpnia. Jej dobrze zachowane ciało znajduje się w podziemiach kościoła św. Józefa w Sandomierzu. Od ponad 300 lat cieszy się nieprzerwaną popularnością z racji jej świątobliwego życia. Kilkukrotnie otwierano trumnę i za każdym razem ciało okazywało się nienaruszone.
Odwiedzający grób Teresy Izabeli Morsztynówny w modlitwie przedkładają jej swoje prośby, ufając, że wyprosi potrzebne łaski u Boga.
- Wiemy, że obecne władze państwowe próbują, niestety, zamykać drzwi Chrystusowi, zmniejszając liczbę godzin religii w szkole. Ponadto zapowiadają wprowadzenie obowiązkowego dla wszystkich uczniów przedmiotu, który może stać się narzędziem deprawacji moralnej nawet małych dzieci. Tym większym więc zadaniem, stojącym zwłaszcza przed rodzicami, jest zatroskanie o właściwe nauczenie i wychowanie ich potomstwa. Z jednej strony konieczna jest zatem solidarna postawa czujności i sprzeciwu. Z drugiej niezbędne jest podejmowanie, wspólnie przez nas wszystkich, różnorodnych działań - pisze w liście do wiernych Archidiecezji Krakowskiej abp Marek Jędraszewski.
Dzisiaj, w drugie Święto Bożego Narodzenia, słyszeliśmy o tym, jak św. Szczepan ujrzał „niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (Dz 7, 56). Jak więc pasterze radowali się z tego, że mogli być świadkami tajemnicy Wcielenia Jednorodzonego Syna Bożego, znajdując w Betlejem „Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie” (por. Łk 2, 15-16), tak św. Szczepan, „pełen Ducha Świętego”, ujrzawszy „chwałę Bożą”, stał się świadkiem Chrystusa uwielbionego (por. Dz 7, 55-56), który po swojej śmierci zmartwychwstał i jako Bóg-Człowiek zasiadł po prawicy swego Ojca.
Piękno rodziny budują wszyscy, którzy ją tworzą. Wszyscy w niej są nauczycielami i uczniami. Są nawzajem dla siebie przykładem i wzorem, zachętą do dobra i gotowi na przebaczenie. Ponoszą wspólną odpowiedzialność za dobro. A wówczas nie tylko go pomnażają, ale też strzegą przed mnóstwem zagrożeń. Siłę twórczą posiada wyłącznie rodzina piękna w relacje.
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1734956640.jpg)
_1733754438.jpg)
