W oktawie Wielkanocy przypadają we Włocławku święcenia biskupie: 20 kwietnia mija 11. rocznica sakry biskupiej odchodzącego pasterza, bp. Bronisława Dembowskiego, a 26 kwietnia - to dzień konsekracji
biskupa nominata Wiesława Meringa. Przygotowując się do tych uroczystości, wziąłem do rąk księgę ceremonii święceń biskupich. Przejmujące wskazania!
Łączę serdeczne dla wszystkich pozdrowienia i życzenia
Biskup Roman
W biskupie otoczonym swoimi prezbiterami jest wśród was obecny sam nasz Pan, Jezus Chrystus, który stał się kapłanem na wieki. Przez posługę biskupa sam Chrystus nieustannie głosi Ewangelię i udziela
wierzącym sakramentów wiary. Dzięki ojcowskiemu posługiwaniu biskupa przyłącza do swojego Ciała nowe członki, przez mądrość i roztropność biskupa sam Chrystus prowadzi was w doczesnej pielgrzymce do wiecznego
szczęścia.
Z radością przyjmijcie naszego brata, którego my, biskupi, przez nałożenie rąk włączamy do naszego kolegium. Szanujcie go jako sługę Chrystusa i szafarza Bożych misteriów, któremu powierzono głoszenie
prawdziwej Ewangelii przez posługę Ducha i sprawiedliwości. Pamiętajcie o słowach Chrystusa, który powiedział do Apostołów: "Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi, lecz kto Mną gardzi,
gardzi Tym, który Mnie posłał".
Ty zaś, drogi bracie, wybrany przez Pana, pamiętaj, że zostałeś wzięty z ludzi i dla ludzi ustanowiony, aby im pomagać w dążeniu do Boga. Biskupstwo oznacza obowiązek, a nie zaszczyt, a biskup ma
raczej pomagać niż panować. Albowiem z nakazu Chrystusa ten, kto jest większy, ma być jak mniejszy, a przełożony jak sługa. Głoś słowo Boże, nastawaj w porę, nie w porę, napominaj z całą cierpliwością
i umiejętnością. Przez modlitwy i Ofiary składane za lud tobie powierzony staraj się wybłagać liczne łaski płynące z pełni Chrystusowej świętości.
Bądź wiernym szafarzem, zarządcą i strażnikiem sakramentów Chrystusa w powierzonym tobie Kościele. Skoro zostałeś wybrany przez Ojca niebieskiego do rządzenia Jego rodziną, pamiętaj o Dobrym Pasterzu,
który zna swoje owce i którego one znają. Nie zawahał się On oddać życia za owce.
Ojcowską i braterską miłością otaczaj wszystkich, których Bóg ci powierzył, zwłaszcza prezbiterów i diakonów, twoich współpracowników w Chrystusowej służbie, a także ubogich, słabych, pielgrzymów
i przybyszów. Wzywaj wiernych, aby współpracowali z tobą w apostolskim posługiwaniu i chętnie ich słuchaj. Nieustanną troską ogarniaj tych, którzy jeszcze nie należą do jednej owczarni Chrystusa, ponieważ
oni są również tobie powierzeni przez Pana. Nigdy nie zapominaj, że należysz do kolegium biskupów w Kościele.
"Pontyfikał rzymski", Katowice 1999, Księgarnia św. Jacka, s. 22-23.
Pomóż w rozwoju naszego portalu