Fasada pochodzącego z XVII w. kościoła Braci Mniejszych Kapucynów przy ul. Miodowej jest dziełem Tylmana z Gemeren. Do barokowej świątyni, cofniętej nieco od osi ulicy, prowadzą dwa ciągi schodów z balustradą.
Po prawej stronie od wejścia do świątyni, w niszy pomiędzy ścianami kościoła i Ministerstwa Zdrowia, umieszczona została piękna figura, tzw. pieta. Jest to przedstawienie Matki Bożej, na której kolanach
spoczywa zdjęte z krzyża ciało Jej Syna, Jezusa Chrystusa.
Niestety nie wiadomo kiedy dokładnie figura powstała ani też kto jest jej autorem. - Pytałem już o to wielu historyków. Nie umieli powiedzieć. Figura na pewno jest przedwojenna, wykonana z lanego
betonu - mówi o. Marian Puta, gwardian klasztoru Kapucynów. Przed ukrytą w niszy figurą rzadko widać modlących się, być może dlatego, że niektórzy wierni w ogóle nie wiedzą o jej istnieniu. Nie odbywają
się tam także żadne nabożeństwa.
W archikatedrze św. Jana na Starym Mieście stoi, też nieco chyba zapomniana, płaskorzeźba Chrystusa ubiczowanego. Znajduje się ona w Kaplicy Ubiczowania, najstarszej kaplicy katedry, ufundowanej w
XV w., częściowo zniszczonej podczas ostatniej wojny. W głębi kaplicy uwagę zwraca marmurowy ołtarz z XVII w. oraz wspomniana płaskorzeźba Chrystusa przywiązanego do słupa. Płaskorzeźba została wykonana
przez nieznanego artystę z epoki Wazów w marmurze kanadyjskim i umieszczona na czarnym tle marmuru dębnickiego. Kaplica Ubiczowania znajduje się na końcu lewej nawy świątyni, tuż obok wejścia do katedralnych
podziemi.
Kolejny przystanek naszej wędrówki to kościół seminaryjny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa na Krakowskim Przedmieściu. Jest to świątynia pokarmelicka, zbudowana w latach 1661-1681,
na miejscu kościoła drewnianego, który spłonął w 1656 r. Na końcu lewej nawy kościoła znajduje się kaplica Chrystusa Ubiczowanego, przebudowana w 1862 r. według projektu Marconiego. Umieszczono w niej
rzeźbę Chrystusa w grobie, dzieło Tomasza Oskara Sosnowskiego. W kaplicy organizuje się zawsze w Wielki Piątek grób Pański, którego podstawowym elementem wystroju jest właśnie wspomniana rzeźba.
W tym samym kościele warto jeszcze zwrócić uwagę na rzeźbę przedstawiającą Anioła Zmartwychwstania. Jest to również dzieło Tomasza Oskara Sosnowskiego. Rzeźba stoi nieopodal prezbiterium, przy filarze,
na początku rzędu ławek po prawej stronie nawy głównej.
W kościele Wszystkich Świętych przy pl. Grzybowskim ciekawy element pasyjny spotykamy w prezbiterium. W środkowej części wysokiego, trójkondygnacyjnego ołtarza, jest okrągły obraz Zmartwychwstanie.
W centrum obrazu przedstawiono zmartwychwstałego Chrystusa. Obraz jest kopią zniszczonego w czasie wojny obrazu pędzla Henryka Siemiradzkiego. Kopię namalował Stanisław Zawadzki.
Bardzo oryginalne prezbiterium znajduje się w kościele Miłosierdzia Bożego w Ząbkach, który zbudowany został w 1992 r. według planów inżyniera Kuźmienko. W centrum wystroju prezbiterium umieszczono
figurę Chrystusa Uwielbionego, ubranego w białą szatę, z rozłożonymi rękami.
Z kolei w kościele św. Wita w Karczewie, późnobarokowym, przebudowanym na początku XX w., na jednej ze ścian wisi bardzo ciekawy, duży obraz Chrystus w grobie, dzieło M. E. Andriolliego. W kaplicy
"Ecce Homo" znajduje się natomiast bogato rzeźbiona w gipsie figura Chrystus u słupa a nad nią dwa uskrzydlone anioły.
Pomóż w rozwoju naszego portalu