Światowy Dzień Młodzieży, obchodzony już po raz 34., przebiegał pod hasłem: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego” (Łk 1, 38). Diecezjalne obchody w Lublinie, w dniach 12-14 kwietnia, przygotowało Centrum Duszpasterstwa Młodzieży przy pomocy Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Z krzyżem na Majdanku
Święto młodych już po raz 20. rozpoczęła Droga Krzyżowa na terenie byłego obozu koncentracyjnego na Majdanku. Hasłem przewodnim modlitwy kilku tysięcy osób stały się słowa: „Ja Jestem wśród Was”. Jak wyjaśniali organizatorzy, te słowa są potwierdzeniem, że „Pan Bóg uczestniczy w życiu każdego człowieka; zawsze stoi blisko, trzyma rękę na ramieniu i choćby człowiek uciekł na koniec świata, w głąb rozpaczy i grzechu, to On i tak tam będzie”. Podczas nabożeństwa, którego stacje wiodły tzw. czarną drogą przez teren obozu do mauzoleum z prochami zamordowanych, krzyż będący kopią Krzyża ŚDM nieśli młodzi przedstawiciele licznych wspólnot z naszej diecezji oraz z Ukrainy.
Pamiętając historię obozu, uczestnicy tej przejmującej modlitwy zagłębiali się we wspomnienia ludzi, którzy przez pola Majdanka nieśli swój krzyż. Z głośników dobiegały wspomnienia: – Gwałtowny marsz zmienia się prawie w bieg. Tchu brakuje. Co chwila potyka się ktoś i tylko dzięki pomocy i szarpnięciu towarzysza nie zostaje na drodze. Więźniowie wydają okrzyk bólu i zgrozy, żołnierze śmieją się głośno. Nagle ujrzeliśmy z jakiegoś pagórka baraki olbrzymiego obozu Majdanek, otoczone drutem kolczastym na wysokości trzech metrów. Zameldowaliśmy się blokowemu i staliśmy się już prawdziwymi więźniami na Majdanku.
Młodzieży, która do Lublina przyjechała z całej archidiecezji, towarzyszyli katecheci i duszpasterze oraz abp Stanisław Budzik. – Wasza obecność tutaj daje nam nadzieję, że zbudujecie lepszy świat bez okrutnych zbrodni, jakie działy się w tym miejscu – powiedział Metropolita Lubelski. Porównując kopiec z prochami ofiar Majdanka do wzniesienia, na którym umarł Jezus, mówił: – Golgota jest wszędzie tam, gdzie cierpią ludzie, bo Jezus jest razem z nami. Identyfikuje się z każdym, kto czuje ból. Pasterz zwrócił się do młodych z apelem, by nie zmarnowali doświadczenia Drogi Krzyżowej w byłym obozie koncentracyjnym, lecz jeszcze bardziej przyczynili się do budowania cywilizacji miłości.
Najpierw Bóg
Reklama
Centralne obchody ŚDM w Lublinie rozpoczęły się w niedzielę spotkaniem z Łukaszem Golcem z zespołu Golec uOrkiestra. W Katolickim Uniwersytecie Lubelskim muzyk wystąpił ze świadectwem pt. „Pragnę nie zmarnować swojego życia”. – Dla nas Pan Bóg to normalna sprawa. Zawsze tak było w naszym domu, ale i u wszystkich sąsiadów w rodzinnej Milówce. Chłopy nie wstydziły się chodzić do kościoła i odmawiać Różaniec, i my też się nie wstydzimy. Wiemy, że to, kim jesteśmy, jakie mamy talenty i zdolności, zawdzięczamy Stwórcy. Rodzice nauczyli nas tego i pokory wobec życia nawet wtedy, gdy wydaje się, że odnieśliśmy sukces – mówił Łukasz Golec. Jak zapewniał, wiara nigdy nie jest dla niego powodem do wstydu. – Naturalne jest to, że w każdą niedzielę idziemy do kościoła. Gdy gramy koncert, najpierw uczestniczymy we Mszy św. Ludzie widzą nas najpierw w kościele, potem na scenie. Tak powinno wyglądać życie: najpierw spotkać się z Panem Bogiem, potem z ludźmi. Jeśli tego brakuje, łatwo się pogubić – przestrzegał.
Nowa droga
Po spotkaniu z Łukaszem Golcem młodzi zgromadzili się na placu przed kościołem akademickim KUL. Tam abp Stanisław Budzik poświęcił palmy i poprowadził procesję do archikatedry, gdzie przewodniczył Mszy św. W rozśpiewanej drodze przez miasto uczestnikom procesji towarzyszyły słowa św. Jana Pawła II.
W pasterskiej refleksji Ksiądz Arcybiskup zachęcał młodzież, by pozostawała w ciągłym kontakcie z Bogiem, tak jak utrzymuje relacje z przyjaciółmi za pośrednictwem mediów społecznościach. – Traktujmy Pismo Święte tak, jak traktujemy nasze telefony komórkowe. Czytajmy je jak wiadomości od samego Boga, tak jak dostajemy je w naszych social mediach. Bóg nie ma WhatsAppa, ale jest moim ulubionym kontaktem. Nie ma Facebooka, ale jest moim najlepszym przyjacielem. Nie ma Twittera, ale podążam za Nim – mówił. – Uważna lektura Pisma Świętego, połączona z próbą znalezienia odpowiedzi, prowadzi nas do przekonania, że Bóg przede wszystkim pragnie, aby wszyscy ludzie byli zbawieni, czyli szczęśliwi. Dlatego posłał na świat swojego Syna, Jezusa Chrystusa, aby głosił ludziom orędzie miłości, pokoju i przebaczenia. Ze względu na potencjał zła i kłamstwa, który nagromadził się w historii od pierwszego człowieka, trzeba było aż ofiary życia ze strony Bożego Syna. Tak wielka była moc nienawiści, że przeciwstawić się jej mogła tylko największa bosko-ludzka miłość – wyjaśniał.
Uczestników Liturgii abp Stanisław Budzik pozostawił z przeświadczeniem, że wydarzenia sprzed 2 tys. lat mają ogromne znaczenie dla naszego dzisiaj i naszego jutra, bo Chrystus wskazał nową drogę życia. – Historia Jezusa nie kończy się na krzyżu; ma swoją kontynuację w zmartwychwstaniu. Krzyż i zmartwychwstanie to dwie strony tej samej tajemnicy paschalnej, prowadzącej z ciemności do blasku, ze śmierci do życia – podkreślał Pasterz.
Na rok przed światowymi Dniami Młodzieży w Krakowie rusza rejestracja uczestników tego wielkiego wydarzenia. W niedzielę 26 lipca Komitet Organizacyjny ŚDM Kraków 2016 uruchamia odpowiedni system przygotowany we współpracy z Papieską Radą ds. Świeckich.
Uroczystość Epifanii lub Teofanii, czyli Objawienia Pańskiego,
jest jednym z najstarszych świąt ku czci Chrystusa. Obchodzone jest
6 stycznia, popularnie zwane świętem Trzech Króli. Jak wskazuje już
sama nazwa, uroczystość ta jest pochodzenia wschodniego. Greckie
słowa: epifaneia, teofaneia - ukazanie się, objawienie - rozumiano
na Wschodzie jako widzialne ukazanie się bóstwa, albo też za pomocą
tych słów określano uroczyste odwiedziny cesarza w mieście lub świętowanie
ważnych dni z życia władcy. Ogólnie rzecz ujmując, jest to każde
objawienie się bóstwa w czasie i przestrzeni (por. Wj 3, 12; 19,
18; Dz 2, 3-4). Pierwsze wzmianki o świętowaniu Epifanii na Wschodzie
spotykamy u Klemensa Aleksandryjskiego (ok. 212 r.). Na Zachodzie
natomiast wzmiankę o obchodach tej uroczystości znajdujemy w Galii
ok. 361 r. Epifania jest pierwszym historycznie świętem związanym
z tajemnicą Wcielenia. Św. Augustyn nazywa je "bliźniaczą uroczystością
Narodzenia Pańskiego (geminata sollemnitas). Początkowo obchodzono
dwa święta razem: święto Bożego Narodzenia i Objawienia się ludzkości
Jezusa jako Zbawiciela. Na Zachodzie zaczęto obchodzić je oddzielnie
dopiero od IV w. Epifania stała się wspomnieniem i uobecnieniem trzykrotnego
objawienia się Chrystusa światu - tria miracula, jakie dokonało się
podczas chrztu Jezusa w Jordanie, w chwili pokłonu trzech Mędrców
oraz w czasie pierwszego cudu Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej.
Natomiast w liturgii Kościoła Zachodniego podkreślono szczególnie
w uroczystości Epifanii objawienie się Syna Bożego jako oczekiwanego
Zbawiciela poganom w osobie trzech Mędrców i dlatego dzień ten jest
określany jako święto Trzech Króli. Motyw ten jest główną treścią
Mszy św. i tematem dominującym w Liturgii Godzin. Natomiast w Jutrzni
i Nieszporach wspomina się również tria miracula.
Kluczem do zrozumienia tego święta jest Ewangelia św.
Mateusza (Mt 2, 1-12), w której znajdujemy wzmiankę o Magach (Mędrcach)
ze Wschodu, przedstawicielach świata pogańskiego, którzy podążając
za gwiazdą, przebyli drogę około tysiąca kilometrów, aby złożyć hołd
Dzieciątku Jezus i ofiarować Mu dary w postaci złota, kadzidła i
mirry. Ostatecznie ustalono ich liczbę na trzech, co wiąże się z
liczbą wymienionych przez Ewangelię darów, które mają znaczenie symboliczne.
Ojcowie Kościoła odnosili je do troistej postaci Chrystusa. Składając
je, Mędrcy wyznali wiarę w Jezusa, który jest Bogiem - ofiarując
kadzidło, uznali oni w Chrystusie Króla - na co wskazuje złoto, prawdziwego
Człowieka - mirra. Prawdopodobnie po wpływem interpretacji fragmentu
Ps 72, 10-11 i Iz 60, 3 zaczęto w Magach upatrywać Królów.
W związku z uroczystością Epifanii powstały różne zwyczaje.
Podczas Mszy św. odbywa się błogosławieństwo kadzidła i kredy, czasem
wody - o czym mówią aktualnie polskie agendy. Zwyczaj błogosławienia
wody wywodzi się z przypomnienia chrztu, a ze wspomnienia o Mędrcach
z darami - zwyczaj błogosławienia kadzidła i kredy. Mieszkania napełniamy
wonią kadzidła na znak, że wszystko pragniemy czynić na chwałę Boga,
natomiast święconą kredą znaczymy drzwi domów i umieszczamy datę
bieżącego roku na znak, że mieszkańcy przyjęli Wcielonego Syna Bożego.
Ten piękny zwyczaj zachował się do dziś nie tylko w tradycji polskiej,
ale też w innych krajach. Jak relacjonuje Oskar Kolberg, dawniej
po powrocie z kościoła wierni kadzidłem okadzali mieszkania, a kredą
gospodarz wraz z całą rodziną kreślił z powagą na drzwiach wejściowych
inicjały Trzech Króli K + M + B. Interpretuje się te skróty jako
inicjały legendarnych imion trzech Mędrców: Kacper, Melchior, Baltazar (
wskazanymi w IX w.). Spotyka się też inną interpretację tego skrótu,
tak jak odczytywały go wieki średnie. Inicjały Trzech Mędrców w pisowni
łacińskiej: C + M + B są pierwszymi literami słów Christus mansionem
benedicat, co oznacza: "Niech Chrystus błogosławi mieszkanie".
Znaczenie kredą drzwi nawiązuje do zdarzenia z Księgi
Wyjścia (Wj 12, 21-33). Naród Wybrany przed wyjściem z niewoli znaczył
drzwi i progi domów krwią baranka, wówczas Bóg "nie pozwolił niszczycielowi
wejść do tych domów" (Wj 12, 23). Drzwi i próg naszego mieszkania
stanowią zarówno granice naszego domostwa, jak i łącznik ze światem
zewnętrznym. Znacząc drzwi świętymi inicjałami i znakami, chcemy
wyrazić nasze pragnienie, by tylko dobro i błogosławieństwo przekraczało
próg naszego domu.
Jan Paweł II na początku swego pontyfikatu tak wyraził
istotę tego święta: "Serce twe zadrży i rozszerzy się - mówi Izajasz
do Jeruzalem. (...) Właśnie ten krzyk proroka jest kluczowym słowem
uroczystości Trzech Króli". W uroczystości tej "Kościół dziękuje
Bogu za dar wiary, która stała się i wciąż na nowo staje się udziałem
tylu ludzi, ludów, narodów. Świadkami tego daru, jego nosicielami
jednymi z pierwszych byli właśnie owi trzej ludzie ze Wschodu, Mędrcy,
którzy przybyli do stajenki, do Betlejem. Znajduje w nich swój przejrzysty
wyraz wiara jako wewnętrzne otwarcie człowieka, jako odpowiedź na
światło, na Epifanię Boga. W tym otwarciu na Boga człowiek odwiecznie
dąży do spełnienia siebie. Wiara jest początkiem tego spełnienia
i jego warunkiem. (...) Trzeba pozwolić Mędrcom iść do Betlejem.
Z nimi razem idzie każdy człowiek, który za definicję swego człowieczeństwa
uznaje prawdę o otwarciu ducha ku Bogu, prawdę wyrażoną w zdaniu:
altiora te quaeras! (szukaj rzeczy od ciebie wyższych)". Kościół
staje się sobą, "kiedy ludzie - tak jak pasterze i Trzej Królowie
ze Wschodu - dochodzą do Jezusa Chrystusa za pośrednictwem wiary.
Kiedy w Chrystusie, Człowieku, i przez Chrystusa odnajdują Boga.
Epifania jest więc wielkim świętem wiary" (7 stycznia 1979). Wiara
jest gwiazdą wskazującą nam drogę do Chrystusa. Powinniśmy się cieszyć
łaską wiary i ją umacniać oraz prosić Boga o jej pomnożenie.
Pod koniec drugiego tygodnia Roku Świętego, zainagurowanego przez papieża Franciszka w Wigilię, do Rzymu nieprzerwanie przybywają dziesiątki tysięcy pielgrzymów i turystów z całego świata. Jest wśród nich wielu Polaków. W związku z masowym napływem przybyszów władze postanowiły zaostrzyć środki bezpieczeństwa.
Według władz Wiecznego Miasta w pierwszych uroczystościach Roku Świętego, ogłaszanego w Kościele co 25 lat, uczestniczyło dotychczas ponad 300 tysięcy osób.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.