21 marca kościelne dzwony oznajmiły wiernym rozpoczęcie rekolekcji wielkopostnych przygotowujących jednocześnie do skorzystania w pełni z Bożego miłosierdzia. Ulicami miasta odprawiona została Droga Krzyżowa. Chrystusowy krzyż nieśli księża, kobiety, mężczyźni, młodzi i dzieci, by rozważając wraz z Grupą Ewangelizacyjną ks. Stefana Ceberka poszczególne stacje, zamanifestować swoją wiarę i przypomnieć mieszkańcom Tysiąclecia o mającym nadejść wielkim wydarzeniu. Serca wiernych do spotkania z Chrystusem rozpalali kolejno członkowie grupy, sam ks. S. Ceberek - prowadzący rekolekcje, wreszcie w dniu peregrynacji pasterz archidiecezji abp Stanisław Nowak. W środowe popołudnie 26 marca w kościele św. Wojciecha zagościł sam Miłosierny Jezus.
Na dzielnicowym placu przybyły z parafii Matki Bożej Częstochowskiej obraz przywitał proboszcz ks. prał. Stanisław Iłczyk w asyście licznie przybyłych księży i ponad 3 tys. parafian. Jezus Miłosierny z obrazu podczas błogosławieństwa na cztery strony świata spoglądał na nasze domy, ulice, na ukryte cierpienia i ubóstwo. W uroczystej procesji odświętnie udekorowanymi ulicami, w asyście pocztów sztandarowych, delegacji wszystkich stanów, ze słowami Koronki do Miłosierdzia na ustach, przy wtórze dzwonów obraz przeniesiono do świątyni. Uroczystą Mszę św. odprawił i homilię wygłosił metropolita częstochowski abp Stanisław Nowak. W słowach skierowanych do wiernych przypomniał naukę o miłosierdziu Bożym w oparciu o słowa Ewangelii i wypowiedzi Ojca Świętego. Ksiądz Arcybiskup zwrócił uwagę, że parafia św. Wojciecha kończy peregrynację obrazu po Częstochowie, dlatego właśnie tutaj w imieniu całego miasta, kraju i świata szczególnie głośno należy wołać "Jezu, ufam Tobie - zostań w naszych sercach". Pasterz archidiecezji zwrócił uwagę, że religijny aspekt peregrynacji obrazu musi być ściśle powiązany z miłosierdziem międzyludzkim. Tylko wtedy w pełni objawi się miłosierdzie Boże. Efektem spotkania z Jezusem Miłosiernym musi być wzajemne pojednanie, przebaczenie win i tak potrzebne w obecnych czasach różnorakie dzieła pomocy innym.
Podczas błogosławieństwa pochyliły się sztandary, ugięły najtwardsze kolana, a z oczu popłynęły łzy miłości do Boga i drugiego człowieka. Podczas 24 godzin, w dzień i w nocy w miłościwe oczy Chrystusa wpatrywali się wszyscy: młodzi i starzy, bogaci i biedni, ludzie wierzący i ci, dla których Miłosierdzie Boże zostało jedynym ratunkiem. Podczas adoracji u stóp Jezusa padło tysiące cichych pytań: o sens życia, cierpienia, o to jak żyć bez pracy, jak zdobyć się na przebaczenie, jak przemóc wstyd i wyciągnąć rękę po pomoc.
W kolejnych Mszach św. uczestniczyli chorzy i starsi wiekiem, bezdomni, bezrobotni i biedni, młodzież szkolna, bractwa i organizacje parafialne, a także (o północy) księża pochodzący z tej parafii wraz ze swoim przewodnikiem ks. prał. Józefem Słomianem. Do specjalnej księgi wpisano wiele próśb, podziękowań i ofiarowanych spraw, płynących prosto z ludzkich serc.
Dni peregrynacji minęły. Obraz Miłosiernego Jezusa powędrował do Radomska. W parafii św. Wojciecha została pamięć przeżytych z Jezusem chwil, uśmiechy wzajemnej życzliwości, być może więcej serca i wspólnego zrozumienia w wielu rodzinach. Tysiące ludzi przystąpiło do Stołu Pańskiego. Wotum parafian za łaskę nawiedzenia będzie zadeklarowany remont kaplicy Bożego Miłosierdzia i ufundowanie do niej witraży. Owocem bezpośrednim Bożego działania będzie również dalszy rozwój dzieła pomocy głodnym w oparciu o hojność parafian i wsparcie miejscowych kupców. "Akcja chleb", która miała być prowadzona tylko przez zimowe miesiące, będzie trwała nadal.
Pierwszym owocem peregrynacji były powierzone Bogu i wyznane ze łzami indywidualne nawrócenia.
Jak długo posiew dokonany przez Jezusa Miłosiernego zostanie w Świętowojciechowej parafii i jakie będą jego plony, pokaże czas. Zależy to od serdecznej modlitwy wiernych i wytężonej pracy miejscowych kapłanów. W dzisiejszych niełatwych czasach wszystko może zawieść, z wyjątkiem Boga i Jego Miłości. Warto o tym pamiętać w kontekście minionej peregrynacji.