Dzień 2 lutego nazywany jest w Polsce dniem Matki Bożej Gromnicznej.
Natomiast w liturgii nazywa się go świętem Ofiarowania Pańskiego.
Ten dzień jest wybrany przez Kościół jako Dzień Życia Konsekrowanego.
Jest to czas, w którym mamy więcej myśleć o ludziach, którzy świadomie
i w sposób dobrowolny oddali się całkowicie Panu Bogu, którzy konsekrowali
swoje życie przez śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa. Pan Jezus
wezwał do głębokiego rozumienia tych darów ewangelicznych.
Dzień 2 lutego to dzień szczególnego zamyślenia nad powołaniem
oraz dzień szczególnej modlitwy o powołania. Kościół modli się o
powołania, zarówno do stanu kapłańskiego, jak i zakonnego. Zakony
są bardzo ważnym elementem życia i działania Kościoła. Tak jak nie
wyobrażamy sobie polskiej ziemi bez świątyń, bez kościołów, tak również
nie wyobrażamy sobie życia religijnego bez obecności zakonnic i zakonników.
To oni ubogacają krajobraz Kościoła przez życie modlitwą i ofiarą,
przez życie zjednoczone z Bogiem. To zakony przychodzą do ołtarza,
do tabernakulum, podczas gdy cały świat idzie w inną stronę; zatrzymują
się przy małej Hostii, adorują i czczą Boga, przepraszają za grzechy.
Tam ma miejsce miłosna wymiana między duszami Bogu poświęconymi a
samym Bogiem.
Życie konsekrowane stanowi serce Kościoła. "Wielkie zaplecze
modlitewne Kościoła" - mówi o wspólnotach życia konsekrowanego bp
Edward Samsel, przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Instytutów Życia
Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. To dzięki nim
w Kościele jest ciepło i serdecznie. To one wypełniają dom Kościoła
i sprawiają, że wiara jest coraz żywsza, miłość coraz gorętsza, a
nasze życie duchowe coraz bliższe Bogu. "Błogosławieni czystego serca,
albowiem oni Boga oglądać będą" (Mt 5, 8). To przede wszystkim osoby
zakonne, zapatrzone przez cnotę czystości w Boga, oglądają Go bardziej,
żywiej, goręcej. To oglądanie przekazują innym, z którymi pracują.
To wielkie i wspaniałe powołanie. Trzeba je szanować,
kultywować, modlić się o jego rozwój w naszych parafiach, domach
i rodzinach. Należy się cieszyć, że powołania zakonne rozprzestrzeniają
się, że Pan Bóg je daje.
Życie konsekrowane to także życie tych, którzy przyjmują
sakrament kapłaństwa, a więc kapłanów, biskupów. To także piękny
i potrzebny dar dla świata - życie osób związanych bezpośrednio z
Bogiem. Konsekracja ich życia rzutuje na konsekrację świata. Bowiem
- jak syntetyzuje to pięknie Ojciec Święty Jan Paweł II w adhortacji
apostolskiej Vita consecrata - życie konsekrowane jest "znakiem komunii
w Kościele", "objawieniem Bożej miłości w świecie", "świadectwem
prorockim w obliczu wielkich wyzwań współczesności".
Niech mi wolno będzie przytoczyć na koniec fragment pięknej
modlitwy Jana Pawła II skierowanej do Boga Ojca, Jezusa Chrystusa
i Ducha Świętego w intencji osób konsekrowanych - jako i nasze najgorętsze
życzenie-modlitwę:
"...Duchu Święty, Miłości rozlana w sercach, który umysłom
udzielasz łaski i natchnienia (...), który doprowadzasz do końca
misję Chrystusa przez różnorakie charyzmaty, prosimy Cię za wszystkie
osoby konsekrowane. Napełnij ich serca głęboką pewnością, że zostały
wybrane, aby kochać, wielbić i służyć. Pozwól im zaznać Twojej przyjaźni,
napełnij je Twoją radością i pociechą, pomagaj im przezwyciężać chwile
trudności i podnosić się po upadkach, uczyń je odblaskiem Boskiego
piękna. Daj im odwagę podejmowania wyzwań naszych czasów i łaskę
ukazywania ludziom dobroci i człowieczeństwa Zbawiciela naszego Jezusa
Chrystusa" (Vita Consecrata, 111).
Komentarzy ks. inf. Ireneusza Skubisia dotyczących bieżących wydarzeń w Polsce i świecie można wysłuchać w audycji radiowej "Spotkanie z Niedzielą", emitowanej na falach Radia Fiat w każdy wtorek o godz. 21.30 w pasmach 94,7 FM, oraz w audycji "Wypowiedź dnia" codziennie o godz. 11.00.
Pomóż w rozwoju naszego portalu