20 października odbyła się III Pielgrzymka Strażaków Archidiecezji Łódzkiej i Województwa Łódzkiego. Tegoroczna pielgrzymka upamiętniała dwa bardzo ważne wydarzenia – 100. rocznicę odzyskania niepodległości oraz wydarzenia z 1958 r. Owocna działalność Księży Salezjanów w Lutomiersku, a zwłaszcza ich wpływ na społeczność nie była mile widziana przez służby państwowe. Władze komunistyczne w Polsce widziały zagrożenie w działalności salezjanów.
Punktem kulminacyjnym ataku ówczesnej władzy było zorganizowane przez księdza dyrektora poświęcenie ołtarza św. Floriana, patrona strażaków. Jest to jedyny ołtarz mozaikowy w Polsce ufundowany przez jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej. Uroczystego poświęcenia ołtarza św. Floriana w Lutomiersku dokonał 5 października 1958 r. bp J. Fondaliński. Natomiast Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński w specjalnym liście zwrócił się do strażaków: „Ołtarz ten jest strażackim wyznaniem wiary, że tak gorliwie budowało go 80 oddziałów z 4 powiatów, aby podtrzymać w swych szeregach piękną tradycję katolicką”. Słowa Prymasa Polski były tylko potwierdzeniem wiernej służby strażaków, którzy w myśl hasła: „Bogu na chwałę, ludziom na ratunek” wypełniają swoje chrześcijańskie powołanie. Ks. Kubrycht za zgromadzenie strażaków w kościele w Lutomiersku i zorganizowanie wśród nich zbiórki pieniężnej stanął przed kolegium karno-administracyjnym władz komunistycznych i został osądzony na karę grzywny w wysokości 1500 zł, a w konsekwencji musiał opuścić Lutomiersk.
Wydarzenia w Lutomiersku dawały obraz niewoli człowieka, jego sumienia i braku możliwości działań strażackich. Wyjątkowość roku 2018 daje nam jasność wydarzeń historycznych. 100. rocznica odzyskania niepodległości i 60. rocznica poświęcenia mozaikowego ołtarza św. Floriana w Lutomiersku skłoniła nas, strażaków, do wspólnego dziękczynienia na III Pielgrzymce Strażaków. Uroczystą Mszę św. odprawił bp Ireneusz Pękalski, wojewódzki kapelan strażaków w Łodzi ks. Adam Stańdo i księża kapelani. III pielgrzymka zgromadziła ponad sześciuset strażaków z pocztami sztandarowymi na czele z łódzkim komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej st. bryg. Jarosławem Wlazłowskim, komendantami miejskimi i powiatowymi, prezesem zarządu wojewódzkiego Rzeczypospolitej Polskiej druhem Janem Rysiem i prezesami powiatowymi. Ksiądz Biskup odniósł się do świętości życia osobistego, przywołując słowa Ojca Świętego Franciszka, powiedział: – Każdy z nas może zostać świętym, a szczególnie strażacy mający za swojego patrona św. Floriana i jednoczący się pod hasłem: „Bogu na chwałę, ludziom na ratunek”.
W niedzielę 17 sierpnia br. na piekarskim wzgórzu zgromadziło się blisko osiemdziesiąt tysięcy kobiet i dziewcząt, które przybyły do Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej na swą coroczną pielgrzymkę. Gościem specjalnym tegorocznej pielgrzymki był jałmużnik papieski abp Konrad Krajewski, który przekazał błogosławieństwo i "uściski" dla wszystkich zgromadzonych kobiet od papieża Franciszka.
W słowie powitalnym metropolita katowicki abp Wiktor Skworc zwrócił uwagę na wielką rolę i ogromne znacznie kobiet w Kościele. „Uświadamiamy sobie, że to przede wszystkim kobiety wypełniają parafialne kościoły w niedzielę i w tygodniu” – mówił metropolita katowicki. Podkreślił, że kobiety są obecne w Kościele przede wszystkim jako matki, aktywne w przygotowaniu dziecka do I Komunii świętej, w przygotowaniu do przyjęcia przez dorastającego syna lub córkę sakramentu bierzmowania, pozostające na pierwszej linii budowania relacji z Bogiem i Kościołem, po macierzyńsku zatroskane o los dzieci i rodziny. „Podejmujcie wytrwałą diakonię modlitwy. To wy tworzycie grupy modlitewne, a trzymając w ręku różaniec, wypraszacie dla świata pokój i miłosierdzie” – powiedział abp Skworc, wskazując, że to przede wszystkim kobiety tworzą parafialne zespoły Caritas, zajmujące się działalnością charytatywną, są obecne w parafialnych radach duszpasterskich i w zespołach synodalnych. „Dajecie Kościołowi swój czas, a ‘kto daje czas, ten daje miłość’…” – zaznaczył, cytując kard. Stefana Wyszyńskiego. „Wasza charytatywna diakonia jest nieoceniona” – zaakcentował. Wspomniał też o codziennej trosce kobiet o pełne miłości bliźniego relacje w rodzinie, w sąsiedztwie. „Miłosierne zadnia Kościoła są w znaczącej mierze wypełniane właśnie przez was! Jakże tego nie widzieć, jakże tego nie doceniać i jakże nie zachęcać was do wytrwałości w tych ewangelicznych, maryjnych postawach?!” – mówił dalej.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
W Niedzielę Palmową abp Stanisław Budzik podkreślił, że „wiara w bóstwo i człowieczeństwo Jezusa to serce naszej wiary, to także najgłębszy fundament godności osoby ludzkiej”.
Rozpoczynając obchody Wielkiego Tygodnia, abp Stanisław Budzik w archikatedrze lubelskiej poświęcił przyniesione przez wiernych palmy. W gronie uczestników Liturgii wyróżniali się siostry i bracia z Drogi Neokatechumenalnej (IV i V wspólnota z ul. Królewskiej w Lublinie), którzy złożyli publiczne, uroczyste wyznanie wiary.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
