Niedzielnym uroczystościom w bazylice Grobu Bożego przewodniczył abp Józef Kowalczyk, prymas senior. Rozpoczęły się one od barwnej procesji z udziałem duchowieństwa, bożogrobców, przedstawicieli władz państwowych, samorządowych oraz zaproszonych gości, licznych delegacji i pocztów sztandarowych. Przy wtórze dudziarzy procesja przeszła przez Rynek do bazyliki.

W czasie Mszy św. szczególnie modlono się o pokój w Ziemi Świętej. Nie mogło również zabraknąć modlitwy za chorego ks. kan. Kaczmarczyka, kustosza sanktuarium Grobu Bożego w Miechowie. W homilii abp Kowalczyk przybliżył zebranym historię Zakonu Bożogrobców i ich zadania, jak i dziedzictwo polskich bożogrobców. Nakreślił również wyzwania, jakie stoją obecnie przed nimi. Zaznaczył, że zakon ten podejmuje od lat wielkie zadanie „promocji duchowości i liturgii Męki Pańskiej, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa”. I dodał, że jest to szczególnie ważne dziś, aby rozbudzać tę „duchowość rezurekcyjno-pasyjną”, rezurekcyjny kult Grobu Pańskiego i pielęgnować nabożeństwa do Męki Pańskiej, śmierci i pogrzebu Jezusa, jak to dotychczas jest w Miechowie. Zwłaszcza jest to istotne w kontekście sytuacji na starym kontynencie. „Jesteśmy świadkami budowania Europy bez Boga. Dzieje się to na naszych oczach. I nie możemy mówić „myśmy nie wiedzieli” (...). My nie możemy o tym nie mówić – podkreślał. Zaznaczył, że „Europa zmierza do budowania wspólnoty nie na fundamencie założycieli, którzy „na Dekalogu chcieli budować wspólną Europę”. A przypominając słowa Ewangelii pytał zebranych – Za kogo my dzisiaj uważamy Chrystusa – za przebrzmiałą piosenkę przeszłości, czy fundament naszej obecności tutaj? Odniósł się również do bardzo trudnej sytuacji chrześcijan na Bliskim Wschodzie. „Ludzie mieszkający tam zawsze pozdrawiali się po hebrajsku „shalom”, a po arabsku „salam”. To trwa to dziś, nawet kiedy nie milkną wystrzały i huk spadających pocisków – powiedział. Dodał, że naszym zadaniem jest wspieranie chrześcijan. Chrześcijanie tam żyjący nie mogą być pozostawieni samym sobie. – Trzeba również nieustannie modlić się o pokój, którego nam brak, a który jest na ustach ludzi różnych narodowości – apelował. Przywołał również słowa Jana Pawła II z 1993 r. do bożogrobców. „Zachęcam was do wspierania z poświęceniem każdej inicjatywy ku pojednaniu między ludźmi i między ludami”. Abp Kowalczyk dziękując organizatorom wydarzenia, zaznaczył, że Miechowskie Dni Jerozolimy„stanowią ważny łącznik między Ziemią Świętą a Polską dla całego świata chrześcijańskiego”.

Podczas uroczystości abp Kowalczyk poświęcił odnowiony, z fundacji bożogrobca Komandora Stanisława Franciszka Osmendy, feretron znajdujący się w bazylice Grobu Bożego w Miechowie.

16 września odbył się również wernisaż wystawy „Custodes Sanctissimi Sepulchri – portrety polskich bożogrobców”. Wykład dr Beaty Skrzydlewskiej, kustosza wystawy, wprowadził zebranych w jej tematykę. Osobne miejsce poświęcono również przypomnieniu spuścizny nabożeństw pasyjnych, wśród których szczególne miejsce zajmują Godzinki o Bożym Grobie ks. Jakuba Pawła Radlińskiego, bożogrobca z Miechowa. Mówił o nich ks. prof. dr. hab. Jarosław Popławski z KUL.W sobotę zaproszeni goście i mieszkańcy poświęcili czas prelekcjom i odczytom o Ziemi Świętej O. dr Dobromir Jasztal, wikariusz Kustodii Ziemi Świętej, przybliżył także efekty ostatnich prac związanych z odnawianiem Grobu Chrystusa w Jerozolimie. Uzupełnieniem tej tematyki była polska premiera dokumentu brytyjskiego „Tajemnice Grobu Chrystusa”. W bazylice miechowskiej Eucharystii sobotniej przewodniczył bp Jan Piotrowski.

W czasie Dni Jerozolimy mieszkańcy i goście szczególnie pamiętali o pomocy dla chrześcijan w Ziemi Świętej. Z inicjatywy bożogrobców i obecnej na obchodach s. Marciny, pracującej w Ziemi Świętej w Domu Pokoju (Home of Peace), na pomoc dzieciom sierotom wojennym kwestowali harcerze.

Bożogrobcy to zakon, którego korzenie sięgają XI wieku. Ich założycielem był w 1099 r. Gotfryd de Bouillon, który ulokował grupę 20 kanoników świeckich przy Bazylice Grobu Bożego w Jerozolimie. Regułę ich zatwierdził papież w 1114 r. Powstałe zgromadzenie miało strzec Grobu Chrystusa jako najświętszego miejsca dla chrześcijaństwa i opiekować się przybywającymi do Jerozolimy chrześcijanami. Takim pielgrzymem był komes małopolski Jaksa herbu Gryf, który w 1163 r. po podróży swojego życia sprowadził kilku braci z Zakonu Bożogrobców i ufundował im kościół i klasztor w Miechowie. Zakonnicy przetrwali tutaj niemal siedemset lat, ubogacając swoją obecnością, modlitwą Małopolskę i rozbudzając nabożeństwo do Męki, śmierci, Grobu Chrystusa, którego replikę wzniesiono w michowskim kościele. W 1819 r. doszło do kasaty zakonu. Dopiero w 1996 r., po wieloletnich staraniach kościół w Miechowie decyzją papieża Jana Pawła II otrzymał tytuł Bazyliki Mniejszej. Rok później biskup kielecki Kazimierz Ryczan erygował Miechowską Kapitułę Kolegiacką.