Po blisko dziewięćdziesięciu latach od wybudowania świątyni miała miejsce uroczystość jej poświęcenia.
22 kwietnia br. podczas Mszy św. ksiądz biskup dokonał niezwykle wymownych obrzędów, czyniących budynek domem Bożym: odmówił stosowne modlitwy, pokropił ściany i ołtarz wodą święconą, namaścił mensę ołtarza oraz ściany olejem krzyżma, okadził ołtarz. W miejscu namaszczenia ścian zapłonęły specjalne świece zwane zacheuszkami. Podczas modlitwy przyzywano wstawiennictwa świętych, śpiewając Litanię do Wszystkich Świętych.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W homilii ksiądz biskup nawiązał do pytania króla Salomona – budowniczego świątyni jerozolimskiej, czy Bóg może zamieszkać w domu zbudowanym ludzką ręką? Jak zauważył, w Starym Testamencie jednym ze znaków Bożej obecności w świątyni były przechowywane tablice z Dziesięcioma przykazaniami. Określają one właściwy stosunek do Boga i do drugiego człowieka. Sytuacja zmieniła się w momencie, gdy Bóg stał się człowiekiem. Przez fakt wcielenia, człowieczeństwo stało się świątynią Boga. Wprawdzie Bóg mieszka w sercu człowieka, potrzeba jednak zewnętrznego znaku, jakim jest budynek kościoła. Tu gromadzą się wierni, by oddawać cześć Bogu, słuchać Jego słowa, otrzymywać łaski w sakramentalnych znakach. Najważniejszą czynnością jest sprawowanie Eucharystii – powiedział Ekscelencja. Ksiądz biskup przypomniał również historię parafii oraz kościoła.
Reklama
Staraniem obecnego proboszcza – ks. Adama Parzonki oraz parafian wykonano z białego marmuru ambonę oraz posoborowy ołtarz. Fakt ten stał się bezpośrednią okazją do poświęcenia kościoła. Na zakończenie uroczystości dziekan węgrowski ks. Leszek Gardziński odczytał dekret księdza biskupa dokumentujący poświęcenie świątyni. Pod jego treścią podpisali się obecni kapłani: ks. Leszek Gardziński, ks. Marek Matusik, ks. Zbigniew Grabowski, ks. Jarosław Górski, ks. Adam Banaszek, ks. Adam Parzonka, członkowie Rady Parafialnej, przedstawiciele parafii, młodzieży i dzieci.
Miejscowi parafianie wyrazili wdzięczność bp. Tadeuszowi Pikusowi za przybycie oraz poświęcenie kościoła. Wspominali również duszpasterzy oraz dobroczyńców, dzięki którym kościół powstał i przez lata był upiększany.
