Reklama

Niedziela Sandomierska

Trochę wspomnień

Niedziela sandomierska 1/2018, str. IV

[ TEMATY ]

podsumowanie

ks. Adam Stachowicz

Zawierzenie MB Fatimskiej w Sandomierzu

Zawierzenie MB Fatimskiej w Sandomierzu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rok Fatimski

To, co rozpoczęło się 13 maja 1917 r., na trwałe zmieniło losy świata. Maryja, spotykając się z dziećmi z Fatimy, przekazywała Boże orędzie. W minionym roku obchodziliśmy 100. rocznicę tego wydarzenia i pojawiało się wiele okazji, aby popatrzeć na to, jak w diecezji to zauważyliśmy.

Diecezjalne obchody rocznicy zainaugurowano w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Sulisławicach. W ciąg jubileuszowych uroczystości wpisało się zawierzenie wspólnoty parafii Matki Bożej Fatimskiej w Nisku i całego miasta, którego dokonał bp Krzysztof Nitkiewicz. Relacjonowaliśmy także uroczystości w Sandomierzu. Do bazyliki katedralnej figurę Matki Bożej Fatimskiej przynieśli Księża Pallotyni i wierni z parafii Chrystusa Króla Wszechświata w Sandomierzu. Spotkanie w katedrze rozpoczęły dzieci przebrane w historyczne stroje. Następnie zebrani przeszli z figurą Maryi na rynek Starego Miasta.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jubileusz zauważono również w Nowej Dębie. Parafia Matki Bożej Królowej Polski w Nowej Dębie oraz miejscowy Samorządowy Ośrodek Kultury były organizatorami konkursu wiedzy religijnej z okazji 100-lecia objawień. Ciekawą inicjatywę modlitewną miała też miejscowa młodzież. Zaprosili do wspólnej, publicznej modlitwy różańcowej na nowodębskich plantach. Zwołali się, chcąc modlić się o pokój na świecie i o nawrócenie grzeszników.

Patrzyliśmy na powołanych

Reklama

Pytaliśmy również, co słychać u kleryków. Pokazywaliśmy seminarium jako miejsce, gdzie młodzi mężczyźni przygotowują się do kapłaństwa. Odbywają tam oni formację duchową, intelektualną, ludzką i duszpasterską. Regularnie również relacjonowaliśmy święcenia kapłańskie i diakońskie. Bogato został potraktowany materiał o posłudze ojca duchownego, czyli tzn. duchowe ojcostwo.

Ważną inicjatywą była prośba bp. Krzysztofa Nitkiewicza skierowana do wiernych za pośrednictwem kapłanów o zaangażowanie na rzecz powołań do kapłaństwa. Biskup prosił o modlitwę i post w tej intencji. Niewątpliwie troska o powołania wyraża się również w pielgrzymkach i czuwaniach wiernych z poszczególnych dekanatów na Jasnej Górze, o czym od czasu do czasu informujemy na łamach naszego czasopisma. Tu też warto wspomnieć osobiste modlitwy i posty podejmowane przez poszczególnych kapłanów.

Coś dla rodzin

Głównie pod egidą Katolickiego Centrum Pomocy Rodzinie ulicami miast przeszedł Marsz dla Życia i Rodziny. W tym roku jego hasłem były słowa: „Czas na Rodzinę!”. Inicjatyw duszpasterskich zwracających uwagę na rodzinę, które relacjonowaliśmy, było mnóstwo.

W trosce o rodzinę w Staszowie odbyły się kolejne już rekolekcje ewangelizacyjne dla rodzin. Organizatorem przedsięwzięcia był miejscowy rejon Domowego Kościoła oraz Diecezjalna Diakonia Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie. Szerszy materiał w „Niedzieli sandomierskiej” powstał chociażby na temat przygotowania do małżeństwa czy naprotechnologi.

Skłonić głowę ku ubogim

Reklama

W ostatnim czasie z racji Światowego Dnia Ubogich mocniej zostaliśmy uwrażliwieni na potrzeby ludzi biednych. Podkreślaliśmy, że ubodzy winni być otoczeni troską Kościoła i być w samym jego sercu. Relacjonowaliśmy sandomierską inaugurację obchodów tej inicjatywy oraz trwające ponad tydzień imprezy towarzyszące. Pod hasłem: „Nie miłujmy słowem, ale czynem” mogliśmy posłuchać, co ma do powiedzenia dyrektor Caritas Diecezji Sandomierskiej ks. Bogusław Pitucha. Byliśmy również świadkami spotkań w ramach sympozjum o znamiennym tytule: „W kierunku pomocy ubogim”. Odbyły się one na Wydziale Zamiejscowym KUL w Stalowej Woli oraz w Instytucie Teologicznym w Sandomierzu.

W temacie pomagania odnaleźć się może akcja „Szlachetnej Paczki”, o której nie mogło zabraknąć u nas relacji. A przywołując Caritas Diecezji Sandomierskiej, wspominaliśmy realizację kolejnego etapu projektu „Linia wsparcia”.

Wartym zauważenia był obchodzony miniony Rok św. Brata Alberta Adama Chmielowskiego. Z tej racji pokazaliśmy Państwu „Schronisko dla Kobiet” w Lipowej działające pod patronatem św. Brata Alberta, a prowadzone przez Siostry Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, czy „Dom Samotnych Kobiet” w Gorzycach prowadzony przez gorzyckie koło Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta. Relacjonowaliśmy różne inicjatywy, w których organizatorzy chcieli spopularyzować postać świętego oraz dzieła, które podejmował.

Mogli coś więcej powiedzieć

Starałem się również w ciągu roku pokazywać na łamach „Niedzieli sandomierskiej” ciekawych ludzi, którzy przez swoje działania mieli Czytelnikom coś więcej do powiedzenia.

I tak ukazały się wywiady m.in. z Barbarą Burek o misjonarskiej posłudze w Kazachstanie, Julią Walczyną – utalentowaną muzycznie i aktorsko 12-latką z Trześni, Pauliną Słowik o posłudze podczas ewangelizacyjnego koncertu uwielbienia Jednego Serca Jednego Ducha w Rzeszowie, ks. Markiem Kozerą – kapelanem Związku Strzeleckiego „Strzelec” w Sandomierzu, misjonarzem w Ekwadorze ks. Wiesławem Podgórskim czy misjonarzem w Papui-Nowej Gwinei ks. Grzegorzem Kasprzyckim.

Inne inicjatywy

Reklama

Trzeba w tym miejscu również przywołać blisko 1,5 tys. osób z diecezji w 13 grupach idących w sierpniu pieszo na Jasną Górę. Tradycyjnie poświęciliśmy pielgrzymom więcej miejsca i bogatą fotorelację z drogi.

Bogato pokazywaliśmy spotkania z ewangelizatorami, którzy odważnie świadczą o przynależności do Chrystusa i o swojej wierze. Zrelacjonowaliśmy spotkania ewangelizacyjne, jakie odbył Marcin Zieliński w Sulisławicach oraz Anna i Bartosz Mulawa w Tarnobrzegu-Zakrzowie.

Pisaliśmy szerzej o cyklicznych imprezach, jak chociażby Orszak Trzech Króli, Ekstremalna Droga Krzyżowa, Eutrapelia – Festiwal Kultury Chrześcijańskiej, uroczystości związane z Narodowym Dniem Pamięci Żołnierzy Wyklętych, uroczystości Wszystkich Świętych z balami świętych czy uroczystości patriotyczne z racji 11 listopada.

Pokazywaliśmy logistyczne przygotowania akcji „Tornister pełen uśmiechu”. Często zaglądaliśmy, co słychać u członków Legionu Maryi i śledziliśmy ich przedsięwzięcia.

Niewątpliwie ważne dla poszczególnych wspólnot parafialnych są uroczystości wprowadzenia relikwii świętych i błogosławionych. Relacjonowaliśmy m.in. przekazanie wspólnocie w parafii Pilchów relikwii św. Jana Pawła II przez jego osobistego sekretarza, a obecnie metropolitę lwowskiego abp. Mieczysława Mokrzyckiego.

Odeszli do Pana

Reklama

Nie mogło w naszej relacji zabraknąć podziękowania za pracę bp. Wacławowi Świerzawskiemu. Odszedł do Domu Ojca 7 października. Zmarł w 90. roku życia, 68. kapłaństwa i po ponad ćwierć wieku posługi biskupiej. „Okazał się on bowiem Pasterzem prawym i wiernym, godnym imienia Apostoła Jezusa Chrystusa. Publicznie wyrażamy mu więc wyrazy podziękowania i z głębi serca udzielamy Apostolskiego błogosławieństwa, jako rękojmi łaski płynącej z nieba, prosząc jednocześnie o wzajemną modlitwę” – napisał Ojciec Święty Franciszek w przesłanym do Jubilata liście na 25-lecie posługi biskupiej. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Apostolus Iesu Christi” (Apostoł Jezusa Chrystusa). Żegnaliśmy z żalem „Naszego Pasterza”.

We wspólnocie prezbiterium naszej diecezji pożegnaliśmy ks. Mieczysława Tomonia, emerytowanego proboszcza parafii Nowy Nart, ks. Edwarda Franuszkiewicza, emerytowanego proboszcz parafii w Rudniku nad Sanem, a w połowie grudnia aż 3 kapłanów: ks. Zygmunta Wawrzyszko, emerytowanego proboszcza parafii w Ślęzakach, ks. Wilhelma Gaj-Piotrowskiego i ks. Mariana Grobelskiego.

Pamiętaliśmy również o śp. Jerzym Nitkiewiczu, Tacie bp. Krzysztofa Nitkiewicza.

2018-01-03 12:37

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Koniec i początek

Jeszcze w tym roku – 2016 – zakończył się w Kościele powszechnym Rok Święty Miłosierdzia, a także przypomnienie 1050. rocznicy Chrztu Polski. Te dwa wydarzenia w duchowym kalendarzu naszej Ojczyzny obfitowały w rozliczne łaski, także owocujące ziemskimi skutkami. Wypada zatem za ten niezwykły rok Bogu i ludziom podziękować.
CZYTAJ DALEJ

Dziś uderza i ujmuje gorliwość Maryi i Józefa

2025-01-30 06:57

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

2 lutego Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Chce w ten sposób przeżyć na nowo wszystko to, co miało miejsce w świątyni jerozolimskiej, kiedy Maryja z Józefem ofiarowali Jezusa Bogu Ojcu.

„Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela»”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim”.
CZYTAJ DALEJ

Misje- zmaganie się o człowieczeństwo

2025-02-01 18:32

ks. Łukasz Romańczuk

Ojciec Andrzej Madej OMI

Ojciec Andrzej Madej OMI

Wiele osób nie wie, gdzie ten kraj jest na mapie. Mieszka tam ponad 90% muzułmanów, a wspólnota katolicka liczy ok. 100 osób. W Turkmenistanie jest tylko dwóch kapłanów katolickich: Andrzej Madej i Paweł Kubiak, Oblaci Maryi Niepokalanej.

Turkmenistan powstał jako niezależne państwo w 1991 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego. - Dlatego też wiara w Boga i w tym regionie świata jest bardzo osłabiona. Zamknięte były cerkwie, kościół i kilka kaplic katolickich. Pozostało dużo ateistów. Po upadku ZSRR w całym kraju było tylko kilka meczetów. Ich liczba w ostatnich 30 latach wzrosła do pół tysiąca. Widać większe zainteresowanie religią, rośnie potrzeba wyznawania wiary -podkreśla o. Andrzej i dodaje:- Nasza katolicka wspólnota liczy w całym kraju trochę więcej niż 100 wiernych. Codziennie odprawiamy Mszę świętą w wynajętym domu, a z dużej kuchni zrobiliśmy kaplicę Przemienienia Pańskiego. Jesteśmy w Aszchabadzie, też jako dyplomatyczni przedstawiciele Stolicy Świętej. Posługę rozpocząłem tam wraz z ojcem Zmitrowiczem, dzisiaj biskupem na Ukrainie. Historia ta jest niesamowita: w 1996 roku papież Jan Paweł II otrzymał list od małej wspólnoty katolickiej, pochodzenia niemieckiego z Turkmenistanu, z prośbą o kapłana. Zatroskany o ich los, święty Papież, poprosił nuncjusza apostolskiego abpa Mariana Olesia z Almaty, by znalazł misjonarzy i wysłał ich na misję nad brzeg pustyni Karakum. Nasz ówczesny przełożony generalny Oblatów Maryi Niepokalanej, zgodził się byśmy podjęli się tam założenia Kościoła. Ewangelizowałem już od paru lat w Kijowie i byłem trochę zorientowany w sytuacji katolików na Wschodzie. Prosił mnie bym udał się do Turkmenistanu. Jak mogłem nie przyjąć tego wezwania skoro jako zakonnik ślubuje posłuszeństwo? Dopiero później zacząłem się zastanawiać, co to będzie czy damy radę? Zaufaliśmy Panu Bogu i On nam dopomógł postawić pierwsze kroki na tej misji.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję