Wszystko w życiu chrześcijanina odbywa się w blaskach Chrystusowego Krzyża, który dał początek Ewangelii Zbawienia. Żadna wspólnota chrześcijańska nie miałaby sensu, gdyby w jej herb nie było wpisane godło krzyża.
O Chrystusowym krzyżu myślimy w chwilach radosnych, a jeszcze bardziej w chwilach bolesnych. Do Chrystusowego Krzyża idziemy z własnym cierpieniem, by w ten sposób nadać mu zbawczy sens.
W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka,/ Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie w boleści sercu zadanej...!
Tymi słowami pieśni rozpoczęła się Droga Krzyżowa rzeszy wiernych Rzeszowa, którzy zgromadzili się już kolejny raz 7 marca przed Krzyżem Ofiar Stalinizmu na Placu Śreniawitów. Droga wiodła ulicami: Lisa-Kuli, Zamkową, 3 Maja, przez plac farny, ul. Sokoła do kościoła Ojców Bernardynów.
Ta parotysięczna rzesza dawała publiczny wyraz swej wierności Chrystusowi i uroczyście inaugurowała rozpoczęcie ceremonii Wielkiego Postu w Kościele.
Temu pięknemu nabożeństwu w pierwszy piątek Wielkiego Postu i jednocześnie pierwszy piątek marca, przeżywanemu w skupieniu i uwadze, przewodniczył i słowo wstępne do wiernych skierował bp Edward Białogłowski, włączając w modlitewne rozważanie intencje Ojca Świętego Jana Pawła II - modlitwę o pokój na całym świecie oraz los umiłowanej Polski.
Tegoroczne rozważania Drogi Krzyżowej przygotował ks. dr Wiesław Matyskiewicz, a prowadzili klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie.
Krzyż nieśli przedstawiciele: kombatantów, młodzieży, Ruchu Światło-Życie, Odnowy w Duchu Świętym, Stowarzyszenia Caritas i Brata Alberta, siostry sercanki, studenci, członkowie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, ministranci, członkowie Akcji Katolickiej, Domowego Kościóła i klerycy.
Przeżycia religijne i modlitwę pogłębiał śpiew pieśni wielkopostnych prowadzony przez kleryków i młodzież z Akcji Katolickiej. Mroki pogodnego wieczoru rozświetlały pochodnie harcerzy i świece niesione przez wiernych.
Na zakończenie w kościele Ojców Bernardynów była sprawowana koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem bp. Edwarda Białogłowskiego. W swojej homilii Ksiądz Biskup podkreślił, że czas Wielkiego Postu to nie tylko wezwanie do osobistego umartwienia, do pogłębionej modlitwy i refleksji, ale także wezwanie do jałmużny, do działania na rzecz dobra potrzebujących. Jest to również wezwanie do podejmowania konsekwentnych, ukierunkowanych na konkretne dobro i trwających cały okres, wyrzeczeń. Każdy z nas powinien dać widzialne świadectwo swego osobistego nawrócenia przez konkretny gest miłości okazanej człowiekowi w potrzebie.