W kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP z cudownym wizerunkiem Matki Bożej Bolmińskiej 7 września odbywał Pierwszy Przegląd Muzyki Maryjnej „Totus Tuus”. Było to jedno z wydarzeń wpisujących się w 400-lecie konsekracji kościoła

Artyści (łącznie 12 różnych zespołów i chórów) wraz z publicznością stworzyli wspaniały klimat. Różnorodność stylu, oryginalność aranżacji, profesjonalne wykonania, ciekawe prezentacje, piękne brzmienie – to wszystko stało się udziałem uczestników wydarzenia zorganizowanego przez parafię w Bolminie pod kierunkiem tenora, a zarazem organisty miejscowej parafii – Michała Steciaka.

Celem przeglądu było krzewienie kultury muzycznej i wzbudzanie nabożeństwa do NMP. Patronat medialny nad wydarzeniem objęła „Niedziela Kielecka”. Wystąpili soliści i zespoły, m.in: Zespół Ludowy Wolanecki, Boże Echo, Rembieszyckie Aniołki, Deo Fidelis, Bolechowiczanie, OYEY, Chór Parafii Garnizonowej, Chór Nowina, Zelejowianie, Petrus. Bardzo podobały się widzom żywiołowe wykonania autorskich tekstów scholi z Krasocina pod kierunkiem Dominika Kaliszewskiego (klawisze). Wielkie brawa otrzymały także zespoły dziecięce OYey z parafii garnizonowej w Kielcach, a także miejscowa schola dziecięca pod kierunkiem Michała Steciaka. Pięknie brzmiał również zespół chórzystów z Zawiercia. Jury w składzie: ks. prob. Władysław Janic, Michał Steciak i o.Jan Strumiłowski – przeor klasztoru Cystersów w Jędrzejowie, miało trudne zadanie, ponieważ poziom wykonawców był bardzo wyrównany. Za profesjonalizm i unikatowe brzmienie Grand Prix PPMM przyznano Chórowi Parafii Garnizonowej z Kielc pod kierunkiem Edyty Bobryk.

Wydarzenie pokazało, że nabożeństwo do Maryi trwa z pokolenia na pokolenie. Serdeczna atmosfera podczas przeglądu to także zasługa parafian – głównie rodziców dzieci występujących w scholce. To oni w remizie strażackiej przygotowali poczęstunek dla ponad 250 gości. Podczas degustacji pysznych ciast (panie upiekły ich aż 20), żurku, kawy i herbaty, swojskiego smalcu, można było wesprzeć kieleckie Hospicjum im. św. Matki Teresy z Kalkuty. Kwestę prowadziło kilkoro wolontariuszy. Udało się zebrać sumę 650 zł.

– Przegląd zorganizowaliśmy po raz pierwszy, ale mamy nadzieję, że z roku na rok będzie się on coraz mocniej zakorzeniał w tradycję naszego regionu. Mamy szczególną okazję, by wychwalać Boga i Matkę Najświętszą, ponieważ w tym roku przypada 400-lecie konsekracji bolmińskiej świątyni, gdzie w ołtarzu głównym czczony jest słynący łaskami obraz Matki Bożej. A dlaczego „Totus Tuus”? Ponieważ w Bolminie arcybiskup Krakowa Karol Wojtyła błogosławił w tutejszym kościele małżeństwo Jerzego Gałkowskiego i Marii Braun 6 lipca 1964 r. To wydarzenie upamiętnia pamiątkowa tablica odsłonięta na kościele 10 września Podczas misji świętych przez 5 dni w naszym kościele były obecne relikwie św. Jana Pawła II pożyczone z parafii w Rembieszycach, a sprowadzone z Watykanu. Po jubileuszu rozpoczęły one peregrynację w rodzinach bolmińskiej parafii.

Obecną świątynię konsekrował w 1617 r. bp Tomasz Oborski, sufragan krakowski. W 1636 r. powstała kaplica od strony północnej, a w XVII wieku kościół został powiększony przez dobudowanie od strony zachodniej wieży dzwonnicy. Parafia jednak sięga roku 1574. Początkowo wierni modlili się w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej. Za namową ks. Jakuba Chrostkowskiego, mansjonarza małogoskiego pełniącego obowiązki proboszcza w Bolminie, Jan Brzeski, syn Stanisława, ufundował istniejący do dziś kościół murowany pw. Narodzenia NMP.

Wielkie zasługi w przebudowie kościoła miał wieloletni proboszcz ks. Piotr Folfasiński, zmarły w 1940 r. Jako wierny czciciel Matki Bożej propagował nabożeństwo do cudownego wizerunku Matki Bożej Bolmińskiej. Jego historia wiąże się z nazwiskiem dziedzica Brzeskiego. Obraz miał się znajdować w jego prywatnej kaplicy, o czym wspomina inwentarz z 1798 r. Stąd miał trafić do bocznej kaplicy kościoła. Obraz do głównego ołtarza przeniósł ks. Folfasiński. Modliły się tutaj liczne pielgrzymki w czasie odpustu. Świątynia bardzo ucierpiała w czasie I wojny światowej: w 1914 r. kościół został trafiony pociskami artyleryjskimi. Wtedy – na prośbę proboszcza, dla bezpieczeństwa, obraz należało wyprowadzić z kościoła. Jednak zdejmujący wizerunek usłyszeli płacz dziecka. Sytuacja powtórzyła się, kiedy przystąpili kolejny raz do wyniesienia obrazu. W końcu uznali, że Maryja dała znak i pragnie, by jej wizerunek pozostał na miejscu. Ukryli go więc pod posadzką. Tak ocalał z wojennej zawieruchy.

Po śmierci ks. Folfasińskiego do parafii przyszedł ks. prob. Piotr Oborski. Dzięki niemu uratowano dwa dzwony, które Niemcy chcieli zarekwirować. On też, znając dobrze język niemiecki, ocalił kościół przed spaleniem. Niemcy chcieli spalić świątynię za to, że tu partyzanci uzyskiwali pomoc. Na szczęście kościół przetrwał, mimo wielu zniszczeń. Obecnie świątynia po renowacji prezentuje się okazale. To duma mieszkańców Bolmina.