MARIUSZ RZYMEK: – Ks. Janusz Gacek, proboszcz Pana parafii św. Marcina w Pisarzowicach, składał już Panu gratulacje za udział w Tour de Pologne?

PRZEMYSŁAW NIEMIEC: – Dla mnie Tour zakończył się 4 sierpnia w nocy i nie miałem okazji z nim rozmawiać. Z Proboszczem kontaktowałem się tylko i wyłącznie przez SMS-y. Zawsze jest w nich dużo pozytywnych treści.

– Jak to się stało, że w Pisarzowicach oglądaliśmy Pana na czele peletonu?

– Jest taka niepisana zasada, że jeśli peleton przejeżdża przez miejscowość, w której któryś z kolarzy mieszka lub ma rodzinę, to wtedy wypuszcza się go naprzód. Robi się tak, żeby mógł się on na chwilę zatrzymać i przywitać z najbliższymi. Oczywiście na taki gest ze strony innych kolarzy można liczyć, gdy wyścig jest w początkowej fazie, a nie wtedy, gdy rozstrzygają się jego losy. Tour de Pologne pierwszy raz w historii przejeżdżał przez Pisarzowice i myślę, że ten moment na długo pozostanie w pamięci mieszkańców mojej miejscowości.

– Złamany bark w wyścigu dookoła Chorwacji długo wykluczył Pana z treningów i wyścigów. Tour de Pologne było w zasadzie pierwszym poważniejszym testem Pana dyspozycji po zakończonej właśnie trzymiesięcznej rehabilitacji.

– Moja dyspozycja była dla mnie samego wielką niewiadomą. Po przerwie spowodowanej kontuzją wystartowałem tylko w Mistrzostwach Polski i w Tour de Pologne mogłem sprawdzić, na co rzeczywiście mnie stać. Myślę, że mogę być z siebie zadowolony. Choć indywidualnie nie udało mi się osiągnąć dobrego rezultatu, to na pewno dużo pracowałem dla ekipy, co w konsekwencji przełożyło się na końcowy wynik, który razem uzyskaliśmy.

– Jak Pana koledzy z ekipy UAE Team Emirates odbierają Tour de Pologne?

– Portugalczyk Rui Costa, kiedy 4 sierpnia odwoziłem go na lotnisko w Balicach, mówił mi, że jest Polską zachwycony. Po raz pierwszy był w naszym kraju. W kółko powtarzał, że jest tu rewelacyjnie i dodał, że bardzo chętnie jeszcze tutaj wróci. Trasa była bardzo ciekawa. Wszystkim wyjątkowo podobał się etap do Szczyrku, który był nowością. Generalnie każdy, z którym rozmawiałem, chwalił sobie ten wyścig.

– Czego zabrakło Rafałowi Majce do wywalczenia pierwszego miejsca w Tourze?

– Długiej, porządnej góry, na której szczycie byłaby meta. Niestety w Polsce nie mamy takich podjazdów, jak w południowej Europie. A z drugiej strony Belg Teuns, który wygrał, to nie lada objawienie. Ostatnio zwyciężył w etapowym wyścigu dookoła Walonii. Był więc w wysokiej formie i to potwierdził na Tour de Pologne.

– Co sprawia, że Tour de Pologne ugruntowuje sobie coraz silniejszą pozycję w światku kolarskich wyścigów? Niewątpliwie, nie sprzyja mu kalendarz, bo ściganie w Polsce rozpoczyna się zaledwie tydzień po zakończeniu ekstremalnie trudnego Tour de France...

– Jeśli chodzi o kolarzy ścigających się w Tour de France, to ciężko, żeby oni przyjechali do Polski. Trzeba jednak pamiętać, że 13 dni po naszym wyścigu startuje Vuelta. Tour de Pologne jest więc idealnym miejscem, żeby się przed nią „przetrzeć”. Taki tygodniowy wyścig etapowy, zorganizowany na bardzo wysokim poziomie, doskonale nadaje się do sprawdzenia swoich możliwości i do wejścia w odpowiedni rytm startowy. Według mnie, Tour de Pologne jest usytuowany w idealnym miejscu kalendarza. Jego bardzo mocną stroną jest organizacja, baza noclegowa i kapitalne nagrody. Jedynym mankamentem, na co wszyscy narzekają od lat, są godziny zakończenia etapów. Bo jeśli kończą się one ok. godz. 19, to biorąc uwagę czas potrzebny na zakwaterowanie, odnowę biologiczną, masaż, to kolacja wypada o godz. 23, a spanie nieco przed pierwszą w nocy.

– Jak wyglądały odprawy taktyczne w Pańskim zespole przed kolejnymi etapami Touru?

– Plus dla całego zespołu był taki, że ja większość etapów znałem. Beskidzkie drogi często okrążam w czasie treningów, więc taki etap do Szczyrku niczym nie mógł mnie zaskoczyć. Zresztą w czasie jego pokonywania podjechał do mnie Rafał Majka i podpytywał o podjazd na metę przy Orlim Gnieździe. Z tej wiedzy w szczególności skorzystali koledzy z UAE Team Emirates, z którymi cały czas miałem kontakt radiowy. Wiedzieli więc ode mnie, kiedy zaczyna się podjazd i czego mają się spodziewać. Równie wiele do powiedzenia miałem na temat etapów do Zakopanego i do Bukowiny Tatrzańskiej.

– Co teraz Pan planuje?

– Krótki odpoczynek z rodziną i start w Vuelta Espania.