„To, co opowiedzieliście, mówi o niewoli i wyzwoleniu, o egoizmie tych, którzy chcą sobie zbudować egzystencję wykorzystując innych, i o hojności tych, którzy pomagają bliźniemu podnieść się z poniżenia materialnego i moralnego – mówił Franciszek. – Są to doświadczenia, które rzucają światło na liczne formy ubóstwa, którymi niestety jest zraniony nasz świat. Ujawniają one najniebezpieczniejszą nędzę, będącą przyczyną wszystkich innych, mianowicie oddalenie się od Boga, zarozumiałe przekonanie, że można się obyć bez Niego. To jest ślepa nędza polegająca na tym, że uważa się za cel własnej egzystencji bogactwo materialne, dążenie do władzy i przyjemności, podporządkowując sobie życie bliźniego dla osiągnięcia tych celów”.

Papież podkreślił, że wiara przesuwa góry obojętności i apatii. Sprawia, że pragniemy naśladować Jezusa, który nakłania nas do czynienia dobra, dodając nam odwagi, byśmy wzorowali się na Nim jako Miłosiernym Samarytaninie.

„Dobrze o tym wiedział ks. Oreste Benzi, założyciel waszego stowarzyszenia – kontynuował Ojciec Święty. – Jego miłość do małych i ubogich, do wykluczonych i porzuconych, była zakorzeniona w miłości do Jezusa ukrzyżowanego, który stał się dla nas ubogim i ostatnim. Jego odważne zdecydowanie, by powołać do życia tak wiele inicjatyw dzielenia się z innymi w różnych krajach, wypływała z ufnego zawierzenia Bożej Opatrzności. Z misji angażowania młodzieży i zainteresowania jej osobą Jezusa zrodziła się u sługi Bożego ks. Oreste Benziego idea organizowania dla niej życiowego, radykalnego spotkania z Chrystusem jako bohaterem i przyjacielem poprzez świadectwa życia, które ukazałaby orędzie chrześcijańskie w pełni, ale w sposób radosny i nawet żartobliwy”.

Franciszek nawiązał też do audiencji, na jakiej przed 10 laty przyjął Wspólnotę Papieża Jana XXIII św. Jan Paweł II. Przypomniał, że położył on wtedy nacisk na znaczenie obecności Eucharystii w rodzinnych domach dziecka tego stowarzyszenia.