Ks. Zbigniew Kowal, diecezjalny duszpasterz młodzieży (Wrocław):
Czy wymagania Krzyża nie są zbyt duże dla współczesnych młodych ludzi? Można by zapytać, co łączy młodych wszystkich czasów. Czego młody człowiek na przestrzeni dziejów szuka? Bo przecież zadają sobie wiele pytań, na które poszukują odpowiedzi. Młodych nie da się oszukać, oni bardzo szybko potrafią wyczuć, czy ktoś jest prawdziwy czy kłamie. Młodzi szukają prawdy, w swoim życiu i w życiu, które ich otacza. I każdy młody człowiek – prędzej czy później – spotyka się z Krzyżem. A Krzyż to prawda, o którą często rozbija się człowiek. Czy są gotowi podjąć ten Krzyż? Tak, jeżeli w życiu spotkają prawdziwie Chrystusa. Tak jak św. Jan, najmłodszy z apostołów, jedyny który został pod krzyżem, kiedy Jezus umierał. Kiedy Jan Paweł II przekazywał młodzieży krzyż Światowych Dni Młodzieży powiedział do nich: „Nieście ten Krzyż i głoście światu, że tylko w Jezusie Chrystusie, umarłym i zmartwychwstałym, jest zbawienie i odkupienie”. Dziś krzyż ŚDM przekazany zostaje młodzieży z Panamy. Młodzi w dalszym ciągu podejmują wezwanie do niesienia Krzyża światu. Siłę do niesienia go i podejmowania kolejnych wyzwań biorą ze spotkania z Chrystusem. Tylko wtedy można odkryć, czym jest prawda w życiu człowieka.
Ks. Jakub Bartczak (Sulistrowice):
Chrześcijaństwo jest drogą. Nie jest czymś nudnym, ale bez prawdy Krzyża staje się swego rodzaju atrapą. Z kolei młodość wiąże się z pójściem pod prąd, z poszukiwaniem przygody. Prawdziwa młodość jest niezależną od wieku młodością ducha, czyli czymś co polega na poszukiwaniu, wędrówce i bezkompromisowości. Obie te rzeczywistości mogą się spotkać. Ale jest też wiele niebezpieczeństw. Współczesny świat oferuje to, co przyjmuje, a zarazem buntuje przeciwko Krzyżowi. Na zboczach Ślęży na jednym za szlaków mamy stacje Drogi Krzyżowej. Kiedyś jeden ze starszych ludzi twierdząc, że jest nowoczesny, uzasadniał mi, że to nie jest dla nich miejsce. Wolał patrzeć na uśmiechniętą postać Jezusa. Ta nasza Droga Krzyżowa jest ciągle niszczona i myślę, że z tego powodu, że Krzyż jest wymagający. Tuż przed Wielkim Postem długie kolejki ustawiały się po pączki, ludzie skłonni byli świętować tłusty czwartek, ale przed Krzyżem już tak wielu nie stawało. Dlaczego tak się dzieje? Skąd taki dysonans? Być może dlatego, że Krzyż przypomina o potrzebie nawrócenia, czyli trudu. My chrześcijanie wiemy, że po Krzyżu jest Zmartwychwstanie. Krzyż nie jest więc celem samym w sobie, ale prowadzi do właściwego celu. Jest dla nas otuchą, nadzieją i siłą. Jest narzędziem, którym można rzeźbić serca, także te młode.
Ks. Łukasz Anioł, salwatorianin (Trzebnica):
Krzyż jest największym przejawem miłości Boga do człowieka. Dla Żydów czy Rzymian był narzędziem zbrodni, dla nas ludzi wierzących jest zwycięstwem. Jest tronem, na którym Bóg wisząc przypomina nam nieustannie jedno – miłość jest większa od wszystkiego. Pragnienie miłości ma każdy człowiek wpisane w swoją naturę, zwłaszcza młody. Dla nas Krzyż jest przypomnieniem, do czego człowiek jest zdolny, kiedy tej miłości zabraknie.
Myślę, że Krzyż w dzisiejszym świecie, choć jest wymagający, bo każe nieustannie rezygnować z własnego ja i otwierać się na drugiego, jest atrakcyjny dla młodego człowieka. Oczywiście pozostaje kwestia, jak to się przedstawi. Możliwe jest jednak połączenie Krzyża z młodym człowiekiem. Pokazują to niejednokrotnie sami młodzi, kiedy poświęcają swój czas, siebie samych na rzecz drugiego człowieka. Trzeba jednak czynić szereg poczynań, aby o tym nie zapomnieć. Krzyż to szczyt, który trzeba zdobywać. I jak z każdym szczytem, są miejsca, gdzie idzie się łatwiej, ale i takie, gdzie siły opadają. Ale, mając jasno określony cel, łatwiej jest pokonywać trudności.
Pomóż w rozwoju naszego portalu