Bp Libera do osób konsekrowanych: idziecie drogą wyjątkową
Wiernie idziecie drogą pokornej służby Bogu i człowiekowi – to droga wyjątkowa – podkreślał bp Piotr Libera 13 grudnia w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku. Z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia spotkał się z osobami życia konsekrowanego z diecezji płockiej.
Bp Libera zwracał uwagę, że osoby konsekrowane, wybierając „drogę pokornej służby Bogu i człowiekowi”, idą drogą wyjątkową, zwłaszcza w czasach tak bardzo nastawionych na konsumpcję, sukces i karierę. Tym bardziej cieszy fakt, że papież Franciszek ogłosił w Kościele Rok Życia Konsekrowanego.
„Pierwszym celem tego roku jest spojrzenie z wdzięcznością na to, co w życie całego Kościoła i każdego człowieka wnosiły i wnoszą zgromadzenia zakonne. Ta wdzięczność wobec osób życia konsekrowanego powinna wypełniać serca wszystkich wierzących - bo przecież wszyscy doświadczamy daru ich modlitwy i wielorakich łask, które ta modlitwa dla nas sprowadza” - mówił biskup płocki.
Dodał, że zgodnie z zamysłem papieża Franciszka, celem tego roku jest także przeżywanie z pasją teraźniejszości, czego wyrazem jest całkowite zawierzenie siebie miłości Chrystusowej. Hierarcha przekonywał także, że dla osób konsekrowanych wzorem całkowitego zawierzenia siebie Bogu i uznania Go za najwyższą wartość, może być prorok Eliasz. Jego życie nastawione było na wielbienie tylko Boga. Eliasz ukazywał Boga jako „jedyną i prawdziwą Miłość”.
W tym kontekście bp Libera odwołał się do hasła trwającego w diecezji synodu „Gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość”: „W konsekwencji, tam, gdzie `Boga nie ma`, człowiek popada w różne formy bałwochwalstwa, nihilizmu i zaczyna niszczyć samego siebie i innych. I tylko ten, dla kogo Jezus jest jedyną i prawdziwą miłością, może kochać w prawdzie i miłosierdziu każdą osobę, którą spotyka na swojej drodze”, akcentował pasterz Kościoła płockiego. Dziękował również uczestniczkom Eucharystii i spotkania opłatkowego za wierność wybranej drodze, za cichą, a przecież tak potrzebną służbę, za modlitwę oraz stawianie Jezusa w centrum życia.
W spotkaniu w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku wzięły udział siostry zakonne oraz wdowy życia konsekrowanego z diecezji płockiej. Obecna była siostra referentka Joanna Kawczyńska oraz ks. kan. dr Bogdan Czupryn, diecezjalny referent ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
„Kapłan ma stworzyć warunki, aby ludzie potrafili z gruzów odbudować swoje życie” - powiedział mianowany we wtorek nowym biskupem pomocniczym diecezji pelplińskiej ks. prałat dr Arkadiusz Okroj. W wywiadzie dla diecezjalnego Radia Głos dotychczasowy proboszcz parafii Kiełpino nakreślił najpierw swoją dotychczasową drogę życiową.
Na pytanie o istotę posługi biskupiej najpierw przypomniał misję Kościoła: „Kościół jest gwarancją tego, że działamy w poczuciu bezpieczeństwa. Kościół to Chrystus oraz ci, których On powołał”. Ks. Okroj dodał, że „sukcesja apostolska po prostu gwarantuje nam to, że spełnimy tę funkcję, która ma źródło u św. Piotra i Apostołów”.
Słowo "wigilia" pochodzi od łacińskiego wyrazu "vigilare" i
oznacza czuwanie.
Starożytni rzymianie wigiliami nazywali godziny "straży"
nocnej. Nazwa ta przyjęła się w chrześcijaństwie na określanie nabożeństw
odprawianych nocną porą w przeddzień uroczystych świąt. Po Wniebowstąpieniu
Chrystusa Pana w każdą rocznicę Jego Zmartwychwstania apostołowie
noc poprzedzającą tę uroczystość spędzali na wspólnym modlitewnym
czuwaniu (por. S. Hieronim, Commentarium in Matheum 4,25). Z czasem
zaczęto także i inne uroczystości i wspomnienia męczenników poprzedzać
modlitewnym czuwaniem. Nabożeństwo składało się z czytania Pisma
Świętego, śpiewu psalmów i modlitwy (często kończyło się agapą).
Wigilia Bożego Narodzenia zajmuje szczególne miejsce
między innymi wigiliami w ciągu roku. Jest to wigilia wyjątkowa i
uprzywilejowana. Jeżeli jakakolwiek inna wigilia przed świętem wypadnie
w niedzielę, wtedy uprzedza się jej obchód w sobotę. Wigilia przed
Bożym Narodzeniem nie podlega tej regule i obchodzi się ją zawsze
24 grudnia bez względu, w jaki dzień wypadnie. Nawet IV niedziela
Adwentu musi jej ustąpić, mimo że należy do niedziel uprzywilejowanych
tego okresu.
Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej
uroczystym i rodzinnym spotkaniem. W Polsce wigilia Bożego Narodzenia
w takiej formie jak dziś jest obchodzona od XVIII w. Wieczerza wigilijna
ma charakter sakralny. Stół nakrywa się białym obrusem. Na pamiątkę
narodzenia się Chrystusa w żłóbku pod obrus
kładzie się siano. Na środku stołu zapala się świecę, która
symbolizuje Chrystusa, prawdziwą światłość (por. J 8,12). Można też
umieścić obok mały żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Przy stole tradycyjnie
jedno miejsce zostawia się wolne. Jest ono przeznaczone dla gościa,
który w ten wieczór mógłby się przypadkowo zjawić. Zgodnie z polskim
zwyczajem obowiązuje w tym dniu post. Także w czasie wieczerzy wigilijnej
spożywa się potrawy postne w liczbie od trzech do dwunastu. Na pamiątkę
gwiazdy, która ukazała się nad grotą betlejemską, wieczerzę wigilijną
rozpoczyna się "gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie".
Wieczerzę wigilijną rozpoczyna ojciec rodziny lub najstarszy
jej członek odmówieniem wspólnej modlitwy (może być nią pacierz).
Następnie można przeczytać fragment Ewangelii św. Łukasza (rozdział
2, wiersz od 1. do 8.). Spożywanie wieczerzy poprzedza wzajemne dzielenie
się opłatkiem, połączone ze składaniem sobie życzeń. Przy okazji
wszyscy przepraszają się wzajemnie i darują sobie urazy.
Zwyczaj dzielenia się opłatkiem w czasie wieczerzy wigilijnej
wywodzi się z eulogiów chrześcijańskich. Sama zaś wieczerza żywo
przypomina nam dawne agapy, czyli wspólne uczty organizowane przez
chrześcijan pierwszych wieków. Eulogia były to cząstki chleba tylko
poświęcane, a nie konsekrowane. Dawano je tym, którzy nie przystępowali
do Komunii św. Można je było zabierać również do domu. Zwyczaj ten
znany był już w III w. i praktykowany jest do dziś w Kościele Wschodnim.
W Kościele Zachodnim był w powszechnym użyciu w VI/VII w.
Po spożyciu wieczerzy wzajemnie obdarowujemy się upominkami,
co w szczególny sposób raduje dzieci. Świąteczny nastrój tego wieczoru
może wypełnić wspólny śpiew kolęd i pastorałek. W ten sposób szybko
upłynie czas oczekiwania na Pasterkę. W świątyni wspólnie z innymi
znów zaśpiewamy: Bóg się rodzi, moc truchleje...
Jeszcze raz uświadomimy sobie i przeżyjemy prawdę wiary,
że w Jezusie Chrystusie, Bogu, który stał się człowiekiem, wszyscy
ludzie stają się rodziną. Winna to być rodzina, w której wszyscy
się kochają i wzajemnie sobie służą. Tak oto raz w roku, w ciągu
zaledwie paru godzin uświadamiamy sobie polskim zwyczajem wieczerzy
wigilijnej Bożego Narodzenia, jakim wprost "rajem" tu, na ziemi,
mogło by być nasze życie, gdyby prawa tego wieczoru rządziły nami
zawsze.
Podobnie jak w ubiegłym roku zapraszamy do podzielenia się z nami zdjęciami szopek bożonarodzeniowych z waszych kościołów czy miejscowości. Czekamy na wasze zdjęcia, które możecie wysyłać na adres wroclaw@niedziela.pl
Zachęcamy do tworzenia razem z nami tej strony, abyśmy wspólnie mogli radować nasze oczy pięknem szopek bożonarodzeniowych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.