Kustosz sanktuarium ks. Andrzej Zając przyznaje, że radość z powrotu dzwonu jest podwójna. „A to dlatego, że Niemcy oddali nam ten dzwon z radością. Z opowieści innych księży, którzy odzyskiwali dzwony, wynika, że nie zawsze tak bywa. Tymczasem tam w Bawarii powiedziono nam, że cieszą się, iż mogą w końcu oddać nam ten dzwon, przeprosili za to, że tak długo to trwało” – relacjonuje duchowy, który z dwiema innymi osobami przywiózł dzwon z Niemiec. Ks. Zając przyznaje, że procedura odzyskania dzwonu była dosyć mozolna i trwała ponad 4 lata. Po uzgodnieniu wszystkiego z Biurem Katolickim w Berlinie i Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Niemiec, podpisano umowę z diecezją o przekazaniu dzwonu. „Niemcy mają trochę związane ręce, bo w sensie formalnym właścicielem dzwonów są… alianci” – wyjaśnił ks. Zając. Proboszcz zaznaczył jednak, że ze strony niemieckiej nie było złej woli, a delegacja bielańskiej parafii przyjmowana była z wielką serdecznością.

Odzyskany dzwon nie ma serca, które prawdopodobnie zostało przetopione. Strona niemiecka zadeklarowała odlanie nowego, odpowiedniego do rozmiaru dzwonu, serca. Po raz pierwszy od wielu lat dzwon rozbrzmi w Bielanach podczas najbliższego majowego odpustu parafialnego ku czci św. Macieja. Na razie dzwon złożono u stóp ołtarza. W 1941 r władze niemieckie przystąpiły do masowej rekwizycji dzwonów na terenie ziem wcielonych oraz Generalnego Gubernatorstwa. Dzwony zwożone były do składnic powiatowych, a stamtąd część z nich kierowana do hut. Dzwony o wartości zabytkowej pozostawiano w kościele lub wywożono do składnic w okolicach Hamburga. W maju 1942 r. hitlerowcy zdjęli należący do świątyni w Bielanach dzwon i wywieźli go w głąb Rzeszy.

Zlokalizowanie dzwonu stało się możliwe m.in. dzięki prof. Kazimierzowi Bieleninowi, który staranne opisał cały problem i doprowadził do odzyskania dzwonów w kilku parafiach Małopolski i Śląska. Dzwon z Bielan odnaleziono w parafii Grosshabesdorf w Bawarii. Jeszcze w latach 50. ubiegłego wieku, gdy parafianie z tej niemieckiej miejscowości dowiedzieli się o dziejach dzwonu, przestali go używać i kupili sobie nowy. Zrabowany 96-kilogramowy dzwon prezentowany był jako zabytek.

Po wojnie Prymas Polski, kardynał August Hlond zlecił ewidencję dzwonów utraconych we wszystkich polskich diecezjach.