Danuta Szaflarska – wielka osobowość polskiego filmu i teatru zmarła 19 lutego 2017 r. w wieku 102 lat. Artystka była laureatką wielu prestiżowych wyróżnień, m.in. otrzymała Wielką Nagrodę Dwóch Teatrów – Radia i Telewizji za całokształt pracy artystycznej i nagrodę honorową Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Operatorskiej „Camerimage”. W 2007 r. uhonorowano ją Złotym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. Ma swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ul. Piotrkowskiej w Łodzi. W 2009 r. otrzymała Złotą Kaczkę dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego. W ostatnich latach wystąpiła w filmach: „Jeszcze nie wieczór”, „Janosik, prawdziwa historia” i w „Pokłosiu”. W 2012 r. zagrała w dokumencie „Inny świat”, poświęconym jej życiu, a 2 lata później w filmie Grzegorza Jarzyny „Między nami dobrze jest” .
Reklama
Danuta Szaflarska urodziła się 6 lutego 1915 r. w Kosarzyskach k. Nowego Sącza. W 1939 r. ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej – PIST. W tym samym roku debiutowała na scenie Teatru na Pohulance w Wilnie. W ciągu 2 lat zagrała tam ok. 20 ról w różnorodnym repertuarze, od klasyki po komedie obyczajowe. Podczas wojny, w latach 1943-45, była aktorką Teatru Frontowego Armii Krajowej. Brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka – ps. Młynarzówna. Współorganizowała też wówczas słynne koncerty w murach Politechniki Warszawskiej. W zeszłym roku, z okazji 101. rocznicy urodzin Danuty Szaflarskiej, Muzeum Powstania Warszawskiego zorganizowało akcję „Złóż życzenia”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Po wojnie Danuta Szaflarska przez rok występowała w Starym Teatrze w Krakowie, a następnie w Łodzi w Teatrze Kameralnym. W 1949 r., po likwidacji tej sceny, wraz z zespołem Erwina Axera przeniosła się do Warszawy, z którą była związana do śmierci.
W 2007 r. otrzymała nagrodę – Feliksa Warszawskiego za najlepszą kobiecą rolę drugoplanową w spektaklu „Daily Soup” w Teatrze Narodowym. Została też wyróżniona jako najlepsza aktorka podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za kreację w filmie „Pora umierać” w reżyserii Doroty Kędzierzawskiej. W 2013 r. artystkę uhonorowano: Superwiktorem, Orłem za osiągnięcia życia, Gustawem, nagrodą Związku Artystów Scen Polskich oraz Złotym Berłem, przyznawanym przez Fundację Kultury Polskiej. W 2014 r. odebrała Diament Trójki – wyróżnienie Programu Trzeciego Polskiego Radia.
W uznaniu wybitnych zasług dla kultury w 2005 r. została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. 2 lata temu uhonorowano ją Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski za wkład w rozwój polskiej kultury oraz działalność na rzecz niepodległości i przemian demokratycznych.