Bp Tadeusz Pikus wyraził radość i podziękował mieszkańcom parafii Łysów, którzy pod kierunkiem miejscowego proboszcza ks. Andrzeja Witerskiego postawili dwa nowe, monumentalne, dębowe krzyże z artystyczną pasyjką i otoczeniem w miejscu zniszczonych zrębem czasu dawnych przydrożnych krzyży
Jak powiedzieli mieszkańcy, te znaki wiary mają ją umacniać na co dzień i przypominać jej znacznie. Stanowią także pamiątkę 1050. rocznicy Chrztu Polski, kiedy to na naszej ziemi stanął krzyż – znak wiary i przynależności do Kościoła.
Ksiądz Biskup podczas Eucharystii, celebrowanej w tamtejszym kościele 25 września, poprzedzającej dokonanie aktu poświęcenia tych znaków, powiedział, że krzyż będzie zawsze związany przede wszystkim z naszym chrztem. – Kiedy przyjmujemy sakrament chrztu świętego, jednoczymy się z Jezusem Chrystusem, który właśnie z krzyża pokazuje nam nowe życie – życie Boże. Wyrażam uznanie parafianom, że te znaki, które powinniśmy mieć w sercu, powinny być też na zewnątrz. Nieprawdą jest bowiem stwierdzenie, że wystarczy mieć krzyż w sercu. Zanim bowiem człowiek posiadł krzyż w sercu, to stanął on najpierw na Golgocie. Na krzyżu umarł dla naszego zbawienia Jezus Chrystus. Ważny jest krzyż w sercu, ale także ważny jest krzyż na zewnątrz – mówił.
Poświęcił on również wyhaftowaną przez siostry zakonne chorągiew procesyjną z wizerunkiem patronki parafii Matki Bożej Różańcowej. Jest ona darem rodziców młodzieży bierzmowanej, przypominającym o sile modlitwy różańcowej na początku października.
Bp Pikus udzielił również specjalnego błogosławieństwa młodzieży rozpoczynającej przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Modlił się także przy nowych krzyżach w intencji mieszkańców i zmarłych z ich rodzin, w tym również ofiarodawcy drewna, potrzebnego do budowy, który odszedł z tego świata.
Takiego wydarzenia nie pamiętają najstarsi mieszkańcy Kazimierzy Małej. 14 sierpnia 2021 r. na trwałe zapisze się w ich pamięci oraz na kartach historii tej miejscowości. W tym dniu, na miejscowym cmentarzu został poświęcony Krzyż Miłości – replika krzyża stojącego na Giewoncie.
Do tego szczególnego wydarzenia mieszkańcy parafii przygotowywali się od dawna. Dzień uroczystości poprzedziły rekolekcje głoszone przez ks. Władysława Zązela, kapelana Związku Podhalan. Były modlitwy i czuwania, aż nadszedł ten dzień.
Elżbieta Hurman ze Świebodzic 11 grudnia 2005 r. w katedrze świdnickiej jako pierwsza w diecezji została pobłogosławiona do stanu dziewicy konsekrowanej.
Już w najbliższą niedzielę 2 lutego roku Kościół na całym świecie obchodzić będzie XXIX Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W diecezji świdnickiej ten szczególny dzień nabierze wyjątkowego charakteru, gdyż przeżywany będzie w duchu jubileuszowym.
Biskup Świdnicki skierował do wiernych serdeczne zaproszenie na uroczystości, które odbędą się w katedrze świdnickiej.
Wiele osób nie wie, gdzie ten kraj jest na mapie. Mieszka tam ponad 90% muzułmanów, a wspólnota katolicka liczy ok. 100 osób. W Turkmenistanie jest tylko dwóch kapłanów katolickich: Andrzej Madej i Paweł Kubiak, Oblaci Maryi Niepokalanej.
Turkmenistan powstał jako niezależne państwo w 1991 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego. - Dlatego też wiara w Boga i w tym regionie świata jest bardzo osłabiona. Zamknięte były cerkwie, kościół i kilka kaplic katolickich. Pozostało dużo ateistów. Po upadku ZSRR w całym kraju było tylko kilka meczetów. Ich liczba w ostatnich 30 latach wzrosła do pół tysiąca. Widać większe zainteresowanie religią, rośnie potrzeba wyznawania wiary -podkreśla o. Andrzej i dodaje:- Nasza katolicka wspólnota liczy w całym kraju trochę więcej niż 100 wiernych. Codziennie odprawiamy Mszę świętą w wynajętym domu, a z dużej kuchni zrobiliśmy kaplicę Przemienienia Pańskiego. Jesteśmy w Aszchabadzie, też jako dyplomatyczni przedstawiciele Stolicy Świętej. Posługę rozpocząłem tam wraz z ojcem Zmitrowiczem, dzisiaj biskupem na Ukrainie. Historia ta jest niesamowita: w 1996 roku papież Jan Paweł II otrzymał list od małej wspólnoty katolickiej, pochodzenia niemieckiego z Turkmenistanu, z prośbą o kapłana. Zatroskany o ich los, święty Papież, poprosił nuncjusza apostolskiego abpa Mariana Olesia z Almaty, by znalazł misjonarzy i wysłał ich na misję nad brzeg pustyni Karakum. Nasz ówczesny przełożony generalny Oblatów Maryi Niepokalanej, zgodził się byśmy podjęli się tam założenia Kościoła. Ewangelizowałem już od paru lat w Kijowie i byłem trochę zorientowany w sytuacji katolików na Wschodzie. Prosił mnie bym udał się do Turkmenistanu. Jak mogłem nie przyjąć tego wezwania skoro jako zakonnik ślubuje posłuszeństwo? Dopiero później zacząłem się zastanawiać, co to będzie czy damy radę? Zaufaliśmy Panu Bogu i On nam dopomógł postawić pierwsze kroki na tej misji.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
