W Turcji myśli się już o papieskiej wizycie. Patriarchat Ekumeniczny Konstantynopola przekazał tureckiej agencji prasowej Anadolu notę, w której podkreśla, że podróż ta dowodzi szacunku papieża Franciszka dla Kościoła prawosławnego. A to „przyczyni się niewątpliwie do umocnienia naszych relacji – czytamy w komunikacie patriarchatu. – Wizyta będzie kontynuacją dialogu prawosławnych i katolików, rozpoczętego przed 50 laty spotkaniem w Jerozolimie między patriarchą Atenagorasem a papieżem Pawłem VI. Jedność wszystkich Kościołów to nasze szczere pragnienie” – stwierdza prawosławny patriarchat.
Natomiast według wychodzącego w Stambule tureckiego dziennika Hürriyet przy okazji tej papieskiej podróży władze w Ankarze winny starać się „poprawić wizerunek islamu” w oczach Zachodu i „wyraźnie potępić Państwo Islamskie”. W artykule redakcyjnym dziennikarka Barçin Yinanç zwraca uwagę, że w związku z sytuacją w Iraku i Syrii Turcja może odegrać ważną rolę, i to nie tylko ze względu na bliskość geograficzną, ale też jako kraj muzułmański.
Turecka dziennikarka podkreśla, że powstanie tzw. Państwa Islamskiego zadało wizerunkowi islamu najpoważniejszy cios od czasu zamachu na nowojorskie wieżowce 11 września 2001 r. Chrześcijanie zarzucają muzułmanom, że nie zajęli jednolitego, zdecydowanego stanowiska przeciwko Państwu Islamskiemu. Barçin Yinanç przypomina, że Turcja ostrzegała Zachód przed sekciarską polityką byłego szyickiego premiera Iraku Nuriego al-Maliki, popychającą sunnitów do szukania oparcia u ekstremistów, jak też wskazywała na konieczność interwencji w Syrii, zanim kraj ten nie stanie się bazą terroryzmu. Powstaje wrażenie, że Turcy popierają ekstremistów walczących tam z prezydentem Asadem. Tymczasem mamy teraz do czynienia z o wiele większym zagrożeniem, niż reżim Asada. „Turcja winna zatem wykorzystać wizytę papieża, by niedwuznacznie potępić Państwo Islamskie” – czytamy w dzienniku Hürriyet.
Przebywający z wizytą w Turcji papież Franciszek odwiedził w Ankarze Mauzoleum Mustafy Kemala Atatürka - współtwórcy i pierwszego prezydenta (1923-38) Republiki Tureckiej, uznawanego za „ojca narodu”.
Przed symbolicznym marmurowym sarkofagiem, pod którym znajduje się trumna z ciałem Atatürka, Ojciec Święty złożył czerwono-biały wieniec z napisem „Pope Francis”. Chwilę stał w milczeniu i ukłonie, po czym przez dziedziniec przeszedł do muzeum Atatürka.
Do skandalicznego incydentu doszło w czwartek wieczorem w kościele św. Barbary w Gliwicach. Po zakończeniu Mszy św. w intencji ofiar katastrofy smoleńskiej na ambonę wtargnął młody mężczyzna z zakrwawionymi dłońmi. Zaczął krzyczeć niezrozumiałe i obraźliwe słowa, pobrudził ołtarz oraz szaty liturgiczne. Został wyprowadzony z kościoła przez księdza i wiernych, w tym członków Klubu Gazety Polskiej.
— Trwał śpiew kończący Mszę św. Zszedłem do zakrystii, gdy nagle usłyszałem, że ktoś mówi do mikrofonu. Wróciłem i zobaczyłem obcego mężczyznę na ambonie. Miał zakrwawione ręce i ubrudził nimi obrus oraz szaty. Natychmiast podjąłem próbę wyprowadzenia go – relacjonuje ks. ppłk Mariusz Antczak, proboszcz parafii św. Barbary, w rozmowie z Dziennikiem Zachodnim.
Lubię ten okres, kiedy wszystkie Kościoły chrześcijańskie: wschodnie i zachodnie, w tym samym czasie celebrują Wielkanoc, a więc i Wielki Tydzień. Tak jest w tym roku. To pomaga uświadomić, że największe święto chrześcijańskie tak naprawdę łączy nas wszystkich. Bo wierzymy w tego samego Jezusa Chrystusa i mamy wiele wspólnych elementów naszej wiary i praktyk liturgicznych.
Zatem Anno Domini 2025 w Niedzielę Palmową w wielu miejscach Polski krzyżują się procesje z palmami, gdy katolicy i prawosławni świętują uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy. W Wielki Czwartek w tym samym czasie będziemy świętować ustanowienie sakramentu eucharystii i kapłaństwa, które mają takie samo znaczenie w obu kościołach: wschodnim i zachodnim. Także w Wielki Piątek czcimy Mękę Pana Jezusa, nawet jeśli w nieco inny sposób, to wymowa celebracji jest taka sama. W obu Kościołach centrum obchodów stanowi adoracja krzyża. Kościół prawosławny nie zna wprawdzie drogi krzyżowej i nie umieszcza Najświętszego Sakramentu nad udekorowanym Grobem z figurą Jezusa, za to wierni niosą w procesji – nieznaną u nas - Świętą Płaszczenicę, czyli tkaninę z wizerunkiem Chrystusa leżącego w grobie, a następnie przed Płaszczenicą oddają głębokie pokłony, dotykając czołem posadzki świątyni. To właśnie Płaszczenica symbolizuje Grób Pański. Liturgie wschodnie są też dłuższe, mają więcej śpiewów chóralnych, ale też nasze Wielkopiątkowe obrzędy i śpiewy pieśni pasyjnych mają wyjątkowy charakter, pozwalają się skupić i autentycznie włączyć w Mękę Chrystusa. To chyba sprawia, że to nabożeństwo jest dla mnie co roku ogromnym przeżyciem i mocnym doświadczeniem wiary.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
