W tym tygodniu (23 września) wspominamy świętego, który prostotą swego życia zachęca nas do gorliwego kroczenia drogą Ewangelii. Ojciec Pio znany jest na całym świecie nie tyle dzięki nadprzyrodzonym dziełom, które dokonywały się przez jego posługę, ale przez pokorne i wierne trwanie przy Chrystusie.
Z podziwem patrzymy, jak wiele łask otrzymał od Boga: widzialne znaki męki Jezusa, które nosił na swoim ciele, dar rozeznania duchowego, mówienie językami, bilokacja, niezwykła moc walki ze złym duchem. Może ktoś powiedzieć, że dla „zwykłego” chrześcijanina to rzeczy nieosiągalne. Pewnie trudno w życiu duchowym doścignąć św. Ojca Pio. Istnieje jednak rzeczywistość dostępna dla każdego z nas, w której możemy próbować naśladować tę wyjątkową postać. To modlitwa, na której nieustannie trwał Święty, a do której niestrudzenie zachęcał swoje duchowe dzieci. Kiedy szukamy odpowiedzi na pytanie, czym jest modlitwa i jak się modlić, wystarczy spojrzeć na przykład Świętego z Pietrelciny. Święty Ojcze Pio, módl się za nami!
Przed nami najważniejsze dni roku liturgicznego. Są to zarazem najważniejsze dni w życiu każdego chrześcijanina – Wielki Tydzień, czas wielkich wydarzeń, faktów, które na zawsze odmieniły życie każdego z nas i zobowiązały do życia nowym życiem w Chrystusie. Niewyobrażalnie wielką w skutkach, choć uderzająco prostą w swej formie „metodę” wyzwolenia człowieka z mocy grzechu i jego skutków wybrał Syn Boży. Liturgia Wielkiego Tygodnia ukaże nam ją w pełni. Dominującą treść Triduum Paschalnego stanowi motyw ofiary, jaką Syn Boży składa Ojcu dla zbawienia człowieka. Mówię o tym, nawiązując do wydarzeń Wielkiego Czwartku, dnia ustanowienia Najświętszego Sakramentu – Eucharystii i służebnego wobec niego kapłaństwa. Myślę, że powinien to być dzień wdzięczności za zaufanie, jakim obdarzył Pan tych, których sam wybrał, by żyjąc w posłudze Jemu ofiarnie służyli innym. Zachęcam do modlitwy za kapłanów, by byli „autentyczni w swoim życiu i posłudze. Wpatrzeni w Chrystusa, żyli życiem skromnym, solidarni z wiernymi, do których są posłani” (Benedykt XVI).
Wspomnienie Maryi Królowej zostało wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa XII encykliką Ad caeli Reginam (Do Królowej niebios), wydaną 11 października 1954 r., w setną rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi.
Już w czasie Soboru Watykańskiego I w roku 1869 biskupi francuscy i hiszpańscy prosili o to święto. Pierwszy Krajowy Kongres Maryjny w Lyonie (1900) prośbę tę ponowił. Uczyniły to również międzynarodowe kongresy maryjne odbyte we Fryburgu (1902) i w Einsiedeln (1904). Od roku 1923 wyłonił się specjalny ruch pro regalitate Mariæ. Początkowo wspomnienie Maryi Królowej obchodzone było w dniu 31 maja, ale w wyniku posoborowej reformy kalendarza liturgicznego przesunięto je na oktawę uroczystości Wniebowzięcia Maryi - 22 sierpnia. To właśnie wydarzenie ukoronowania Maryi wspominamy w piątej tajemnicy chwalebnej różańca.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
