Dzień zakonów klauzurowych - w tym roku pod patronatem Klary i Franciszka
W przypadające 21 listopada wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny Kościół przeżywał dzień „pro orantibus”, czyli poświęcony zakonom klauzurowym. Od roku dzień ten skupia się na jednej wybranej duchowości. Przed rokiem była to duchowość karmelitańska. W tym roku w centrum rozważań są postacie świętych Franciszka i Klary.
Oboje tych świętych "reprezentują dwa nurty kontemplacji w Kościele" - powiedział w Radiu Watykańskim abp José Rodríguez Carballo, sekretarz watykańskiej Kongregacji ds. Życia Konsekrowanego, zresztą były przełożony generalny Zakonu Braci Mniejszych (franciszkanów). Wyjaśnił, że św. Klara "to kontemplacja za klauzurą, w klasztorze, daleko od ludzi i w oddzieleniu od świata". Św. Franciszek natomiast reprezentuje "kontemplację na drogach świata, wędrowną". Również w tym widać wzajemne dopełnianie się tych dwojga świętych - podkreślił sekretarz Kongregacji.
Zaznaczył, że o ich wizji kontemplacji mówiono na Papieskim Uniwersytecie Antonianum. "Franciszkanie i franciszkanki dzielili się konkretnym doświadczeniem kontemplacji w swym życiu zakonnym” – powiedział abp Carballo.
„Nie możemy się lękać odnowy tych zwyczajów i struktur, które nie odpowiadają już temu, czego dziś żąda od nas Bóg” - powiedział papież przyjmując uczestników sesji plenarnej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Jednocześnie papież wskazał na konieczność powrotu do życia autentycznością pierwotnego charyzmatu, szczególnej dbałości o miejsce modlitwy oraz przestrzegł przed szeregiem niebezpieczeństw stojących dziś przed życiem zakonnym. Nie ukrywał niepokoju z powodu sporej liczby osób porzucających stan zakonny.
Wskazując na konieczność zmian Franciszek zachęcił do rezygnacji ze struktur dających fałszywą ochronę i osłabiających dynamikę miłości; nawyków, które oddalają zakonników i zakonnice od owczarni, do której są posłani, przeszkadzających usłyszeniu wołania tych, którzy czekają na Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.
Narzekanie i niezadowolenie to nasza wada narodowa. Ileż częściej słyszymy słowa utyskiwania niż wdzięczności i uznania. Dotyczy to nie tylko świeckiej sfery naszego życia, ale i religijnej, relacji z Bogiem, naszej odpowiedzi na zbawcze dzieło Boga.
Dlaczego narzekamy? Powodów mogą być tysiące. Zatruwamy w ten sposób niestety własne życie niezadowoleniem i malkontenctwem. Nawyk narzekania może być w nas tak silny, że nie odkryjemy i nie przyjmiemy najlepszej zbawczej nowiny, najcudniejszego przesłania – Ewangelii. Człowiek o zamkniętym sercu albo o negującym wszystko nastawieniu może rozminąć się z Jezusem, może nie przyjąć najcenniejszego daru, który On przynosi, zbawiania. Zawsze można znaleźć wymówkę, wytłumaczenie, usprawiedliwienie dla własnego zaślepienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.