KS. ANDRZEJ JASIŃSKI- Księże Biskupie, archidiecezja gnieźnieńska przygotowała dalekosiężny program duszpasterski o "Nowej Ewangelizacji", sięgający roku 2010. Proszę o przybliżenie Czytelnikom " Niedzieli Gnieźnieńskiej" tego programu, jego założenia i cele.

BP BOGDAN WOJTUŚ: - Kończy się rok Wielkiego Jubileuszu, ale nie kończy się rok łaski od Pana. Dziękując Bogu za 2000 lat chrześcijaństwa, za przyjście Jezusa Chrystusa 2000 lat temu, nie możemy zapomnieć, że trzeba myśleć o przyszłości. Archidiecezja gnieźnieńska wkraczając w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa podejmuje nowy program duszpasterski, którego realizację przewidziano na 10 lat. Zasadniczy zarys programu wypracował abp Henryk Muszyński. Treścią tego programu jest nowa ewangelizacja. Program jest długi. Pierwszy rok poświęcony jest Pismu Świętemu i wierze. W 2001 r. Kościół gnieźnieński pragnie ukazać rolę Biblii, jako źródła wiary żywej w duszpasterskim działaniu oraz dążyć do pogłębienia wiary, wiary świadomej, wiary, która jest świadectwem. Takiej wiary, jakiej świadectwo dało ośmiu nowych błogosławionych kapłanów naszej archidiecezji, wyniesionych na ołtarze przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Pragniemy za nich Bogu dziękować, ale przede wszystkim zobaczyć ich jako świadków wiary. Potem będą trzy etapy tego programu. Każdy z nich będzie trwał trzy lata.

Pierwszy etap, po roku poświęconym Pismu Świętemu i świadkom wiary, będzie skoncentrowany na "Prawdzie antropologicznej o człowieku" . Mamy sobie w pełni uświadomić prawdę o wielkości i godności człowieka. Obejmować będzie takie problemy, jak: tożsamość człowieka - kim jest człowiek?; tożsamość chrześcijanina - co znaczy być chrześcijaninem?; człowiek we wspólnocie rodziny - rodzina miejscem odkrywania tożsamości ludzkiej i chrześcijańskiej. Dlaczego ten cykl poświęcony antropologii? Ksiądz Arcybiskup relacjonując jedno ze sympozjów międzynarodowych, w którym uczestniczył, zacytował przedstawiciela Słowacji: "Komunizm upadł dlatego, że miał nieprawdziwą antropologię". To daje nam dużo do myślenia. Jeśli chcemy dążyć do odrodzenia człowieka, to musimy ukazać człowieka w pełnym jego wymiarze.

W drugim cyklu zajmiemy się człowiekiem w społeczeństwie. Wiara bowiem zobowiązuje do zaangażowania w życie społeczności świeckich. W tym czasie rozważać będziemy takie zagadnienia: świadectwo chrześcijańskie w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym oraz kulturalnym; tożsamość narodowa a integracja europejska; chrześcijanin wobec wyzwań globalizacji.

Cykl trzeci to: człowiek w Kościele. Zmierza on do pogłębienia świadomości eklezjalnej. Podejmiemy takie tematy: doświadczenie Kościoła jako wspólnoty, doświadczenie Kościoła jako tajemnicy; Kościół - misja wobec współczesnego świata.

Jest to bardzo dalekosiężny program. Zdajemy sobie sprawę, że duszpasterstwo wymaga, żeby poruszać wszystkie prawdy wiary, ale zawsze trzeba pewne sprawy akcentować, trzeba je pogłębiać i ukazywać je z pewnym wyprzedzeniem.

- Zaczynamy w tym roku od ukazania Biblii. Skąd właśnie taka tematyka na pierwszym miejscu?

- Biblia jest żywym słowem Boga. List do Hebrajczyków mówi nam, że "wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał Bóg niegdyś do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna". Bóg jest Bogiem żywym i przemawiającym, a słowo Boże ma szczególną moc. Za jego pośrednictwem powołał świat do istnienia. Jest ono narzędziem zbawienia. Św. Paweł w Liście do Rzymian mówi, że Ewangelia jest "mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego" . Nie ma właściwej wiary, jeśli najpierw człowiek nie wsłucha się w to, co mówi Bóg, który się objawia. Mówi tez przez Biblię. Wiara jest odpowiedzią człowieka na Boże objawienie, którą człowiek daje pod wpływem łaski. Stąd tak ważne jest poznanie Słowa Bożego tego, co Bóg mówi człowiekowi. Wiemy, że w tej dziedzinie jest jeszcze dużo do zrobienia, chociaż wiele się zmieniło. Wiele rodzin posiada Pismo Święte. Jest ono podstawą katechizacji. Trzeba byśmy lepiej poznali Pismo Święte, bo jak powiedział św. Hieronim: "Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa". Stąd tak ważna jest ta problematyka w programie duszpasterskim naszej archidiecezji.

- Jakie konkretne działania zostaną podjęte, by zrealizować ten program?

- Najpierw są to działania długofalowe obejmujące całą diecezję. Został przygotowany program formacji biblijnej w archidiecezji gnieźnieńskiej nie tylko na ten rok, ale na całe dziesięciolecie. Jak szeroki zakres ten program obejmuje, najlepiej świadczy przegląd jego głównych tematów: rola Pisma Świętego w życiu chrześcijanina, rozpowszechnianie tekstu Pisma Świętego, Biblia w formacji seminaryjnej i dydaktyce uniwersyteckiej, formacja animatorów biblijnych, Biblia w liturgii, słowo Boże w kaznodziejstwie, Pismo Święte w katechezie, " Szkoła słowa Bożego" i duszpasterstwo biblijne w parafii.

Działania mają różne zakresy. Zacznę od tych, które dotyczą całej diecezji. W tym roku księża otrzymają materiały duszpasterskie poświęcone tematyce biblijnej, między innymi pomocne w zorganizowaniu parafialnego "Triduum biblijnego". Będziemy chcieli dotrzeć do rodzin, chcących pogłębienia życia Słowem Bożym, czego wyrazem będzie tzw. intronizacja Pisma Świętego w ich rodzinach. Otrzymają one pomoce służące przygotowania do niej. Po nim rodzina otrzyma błogosławieństwo Księdza Arcybiskupa i to Pismo Święte umieści w godnym miejscu w swoim domu.

Będziemy obchodzili niedzielę biblijną, a w przyszłych latach tygodnie biblijne. Program sugeruje przeprowadzanie konkursów wiedzy biblijnej, ożywienie formacji lektorów. Drugą płaszczyzną jest parafia. Na ten temat dużo mówią dokumenty III Powojennego Synodu Archidiecezji Gnieźnieńskiej, w których jest specjalny punkt poświęcony apostolatowi biblijnemu.

Trzeba zabiegać, by w bibliotekach szkolnych było więcej egzemplarzy Pisma Świętego. Swoje zadania ma także seminarium duchowne. Zgodnie ze wskazaniami Stolicy Apostolskiej już w ramach programu studiów podstawą wszystkich wykładów jest Biblia. Poznanie jest ważne, ale jeszcze ważniejsze jest, moim zdaniem, żeby klerycy ukochali Pismo Święte. Jak będą je kochali, to na parafii znajdą sposoby, żeby je przybliżyć wiernym, by ich też rozmiłować w czytaniu Pisma Świętego i w życiu według niego.

- Trudno sobie wyobrazić, by wierni świeccy nie włączyli się w realizację tegorocznego programu duszpasterskiego. Ksiądz Biskup mówił już o intronizacji Biblii w rodzinach. Jakie konkretne inne zadania mogą podjąć świeccy?

- W tym roku podjęliśmy zupełnie nową inicjatywę. W lutym 10., 17. i 24., odbędą się tak zwane rejonowe konferencje duszpasterskie. Nowość polega na tym, że na zaproszeni na nie zostali nie tylko, jak to do tej pory było w zwyczaju, kapłani, ale także parafialne rady duszpasterskie. To jest to gremium najbliższe przy księdzu proboszczu. Jej członkowie razem z duszpasterzami mają rozpoznawać sytuację w parafii, jej problemy, blaski i cienie. Na tych konferencjach rejonowych parafialne rady duszpasterskie będą zapoznane z tegorocznym programem, by w oparciu o niego wypracowali swój własny program parafialny. Mają sobie odpowiedzieć na pytanie: co jest ważne dla naszych parafii? Powinni ułożyć hierarchię zadań: co trzeba zaraz wprowadzić, a co może być wykonywane w drugiej kolejności. Program diecezjalny i III Synod Archidiecezji Gnieźnieńskiej to propozycje i zobowiązania dla parafii, nad którymi rada duszpasterska powinna się zastanowić. Na końcu roku będzie okazja do podsumowania, swoistego "rachunku sumienia" jak zrealizowaliśmy nasz program, który był uszczegółowieniem programu diecezjalnego.

Rada duszpasterska pod kierownictwem księdza proboszcza powinna przemyśleć, na przykład: jak formować lektorów w parafii. Jak ich przygotować nie tylko do tego, żeby otrzymali biskupie błogosławieństwo na swoją posługę, ale żeby rozumieli Słowo Boże, które czytają i słuchają. Powinni wiedzieć, jaka jest zasadnicza treść wszystkich trzech czytań liturgii niedzielnej. Lektor nie może być tylko "głośnikiem" . Słowo Boże musi go kształtować i zobowiązywać do określonego życia. Jeśli jest inaczej wierni to wyczują. Mamy liczne ruchy i stowarzyszenia. Trzeba w nich szerzyć znajomość i umiłowanie Pisma Świętego. Są pewne ruchy i stowarzyszenia, które bardzo dużą wagę przywiązują do znajomości Biblii: Neokatechumenat, Kościół Domowy. To jest pocieszające. Chodzi jednak, by wszystkie ruchy i stowarzyszenia doceniły Biblię w swoim życiu i starały się według niej żyć. O rodzinie już mówiłem.

To są drogi zaangażowania świeckich. Dzięki temu coraz więcej osób poczułoby się odpowiedzialnymi za losy Ewangelii Chrystusowej. Poznać ją, umiłować, według niej żyć i głosić. To jest realizacja programu "Z Ewangelią w trzecie tysiąclecie" nie tylko w znaczeniu, że my wniesiemy ją jako materialny przedmiot, ale wnieść ją jako żywe świadectwo. To jest podstawowe zadanie wszystkich: kapłanów i świeckich. Ten program ma nam wszystkim w tym pomóc, do tego zmobilizować. Dopiero wtedy, kiedy każdy z nas poczuje się głosicielem Ewangelii, jej misjonarzem, Kościół wypełni swoje zadanie.

- Dziękuję za rozmowę.