Reklama
Bierzmowanie wraz z Chrztem Świętym i Eucharystią należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, które w pierwszych wiekach przyjmowano podczas jednego wydarzenia liturgicznego, najczęściej Wigilii Paschalnej. Stanowi ono jakby przypieczętowanie procesu kształtowania i stopniowego wprowadzania do wspólnoty chrześcijańskiej. Poprzez sakrament bierzmowania jesteśmy namaszczani i upodobnieni do Jezusa Chrystusa oraz umocnieni w naszej więzi z Jezusem i Kościołem. Otrzymujemy też specjalną moc Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary, do wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża. – Bierzmowanie udoskonala w nas łaskę chrztu, ściślej jednoczy nas z Chrystusem i Kościołem, udziela mocy do świadczenia o Bogu i do obrony wiary. Bóg, udzielając bierzmowanym Ducha Świętego, pragnie ukształtować ich na obraz swego Syna, by uzdolnić do miłowania tak jak On. Dlatego przenika duszę i życie każdego, udzielając siedmiu darów, o których przypomina tradycja Kościoła: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej – powiedział papież Franciszek podczas audiencji ogólnej na placu św. Piotra. – Kiedy przyjmujemy w naszym sercu Ducha Świętego i pozwalamy mu działać, to sam Chrystus staje się obecny w nas i przybiera realne kształty w naszym życiu. To On będzie się poprzez nas modlił, przebaczał, wlewał nadzieję i pocieszenie, aby służyć naszym braciom, stać się bliskim dla potrzebujących i ostatnich, aby tworzyć komunię, rozsiewać pokój – dodał.
Przygotowanie do bierzmowania
To na rodzicach i duszpasterzach spoczywa obowiązek troski o to, aby kandydaci zostali właściwie przygotowani do przyjęcia bierzmowania i w odpowiednim czasie do niego przystąpili. Przyjęcie tego sakramentu daje możliwość: wstąpienia do nowicjatu i dopuszczenia do święceń kapłańskich, zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim oraz pełnienia roli chrzestnego i świadka bierzmowania. Przyjmujący bierzmowanie wybiera sobie imię świętego lub błogosławionego patrona, który ma być przez niego znany, przyzywany i naśladowany. – Wybrałem imię Michał, od św. Michała Archanioła, który jest patronem mojej parafii – mówi Hubert Rydzik, mieszkaniec Osetna, który 27 kwietnia br. przyjął sakrament bierzmowania z rąk biskupa Andrzeja Siemieniewskiego w parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Górze. – Wierzę, że jako książe niebieski będzie bronił mnie w walce, przeciw zasadzkom złego ducha – dodaje Hubert.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Przygotowanie do sakramentu dojrzałości trwa trzy lata, podczas których młodzież uczestniczy w katechezach (mających na celu poszerzenie i ugruntowanie u kandydatów wiedzy religijnej oraz zachęcenie ich do służby bliźniemu), w celebracjach liturgicznych (które dają przygotowującym się do bierzmowania możliwość wtajemniczenia w liturgię, umiłowania Eucharystii, uczenia się życia we wspólnocie Kościoła), oraz przez praktykę pierwszych piątków miesiąca (mających służyć dobru duchowemu kandydatów).
Znak, który zmienia życie
Podczas bierzmowania kandydat zostaje namaszczony przez biskupa olejem krzyżma świętego na czole na znak pieczęci duchowej, znamienia Ducha Świętego, które otrzymuje jako dojrzały wyznawca Chrystusa. Darem sakramentu bierzmowania jest Duch Święty, który daje moc i radość bycia świadkiem Chrystusa w ludzkiej społeczności, a także różnorakie dary, umożliwiające odpowiedzialną współpracę w budowaniu chrześcijańskiej wspólnoty i aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła. O tym, jak ważne jest, by podążać za Duchem Świętym, do bierzmowanej młodzieży w Głosce w dekanacie Miękinia zwracał się 16 maja br. abp Józef Kupny. – Dziś, w uroczystość Matki Kościoła przyjmiecie sakrament bierzmowania, w którym Duch Święty zstąpi na was tak, jak w wieczerniku na Apostołów. Jest to wyjatkowa data, ponieważ wczoraj mogliśmy świętować Zesłanie Ducha Świętego – mówił metropolita.
Zwracając się do młodzieży Arcybiskup próbował odpowiedzieć na pytanie, co takiego w życiu człowieka zmienia sakrament dojrzałości chrześcijańskiej? – Zanim przystąpimy do sakramentu bierzmowania, musimy najpierw zostać ochrzczeni. To poprzez Chrzest Święty rodzimy się do życia Bożego, otrzymujemy niewinność duszy. Aby tę czystość zachować, Kościół daje nam przedłużenie życia Bożego w sakramencie bierzmowania. Sakrament ten prowadzi do osobistego dojrzewania w człowieczeństwie. Do człowieka należy pomnażanie darów i talentów danych nam przez Boga przez cały okres naszego życia. Bierzmowanie spełnia wyjątkową rolę w procesie rozwoju chrześcijanina: przynosi wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej, zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie tak, że możemy mówić „Abba, Ojcze”. Jednoczy nas z Chrystusem, udoskonala więź z Kościołem, a przede wszystkim udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem. Uzdalnia do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża. Duch Święty pomaga zrozumieć sens i wymowę Ewangelii i tajemnicę krzyża. Dziś wy otrzymujecie moc i siłę, by we współczesnym życiu dawać świadectwo. Módlmy się do Ducha Świętego, słuchajmy Jego głosu. Otwierajcie wasze serca na Jego działanie i starajcie się podążać za nim do końca waszego życia – mówił Pasterz do nowo bierzmowanych.