Wzięli w nich udział wszyscy biskupi Białorusi, przedstawiciele episkopatów Polski, Ukrainy i Rosji, a także licznie przybyli duchowni i świeccy z całego kraju. Specjalny list z gratulacjami przesłał już wcześniej papież Franciszek.
Mówiąc o swoim jubileuszu, abp Kondrusiewicz zaznaczył, że jest to dobra okazja, by ocenić lata swojej posługi, podziękować Bogu za wszystko, czego udało się dokonać, przeprosić za wszystkie braki i błędy, a także prosić o błogosławieństwo Boże na przyszłość. „Czy zawsze troszczyłem się o powierzony mojej pasterskiej posłudze lud wierny? Czy zawsze byłem wierny swojemu powołaniu?” – pytał hierarcha sam siebie w dniu jubileuszu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
"Pokornie dziękuję Panu Bogu i Matce Najświętszej za 25 lat posługi biskupiej. Przepraszam, że może nie zawsze do końca wykorzystałem wszystkie możliwości, jakie dała mi Opatrzność Boża. Chcę jednak zapewnić, że zawsze celem mojej posługi jest i nadal będzie dobro Kościoła, społeczeństwa i zbawienie ludzi” – powiedział metropolita mińsko-mohylewski.
Szczególnie podziękował św. Janowi Pawłowi II, którego nazwał prorokiem współczesności. Przypomniał, że doskonale odczytał on znaki czasu, kiedy mianował go w 1989 r. administratorem apostolskim dla wszystkich katolików Białorusi, a w dwa lata później utworzył struktury kościelne w tym kraju i mianował dalszych biskupów.
Reklama
Abp Tadeusz Kondrusiewicz urodził się 3 stycznia 1946 w Odelsku koło Grodna na terenie tej części ówczesnej archidiecezji wileńskiej, która znalazła się po wojnie na Białorusi. W 1962 rozpoczął studia na Wydziale Fizyki i Matematyki Grodzieńskiego Instytutu Pedagogicznego, ale po roku usunięto go stamtąd za przekonania religijne. W 1964 zaczął więc studiować na Wydziale Energetyki i Konstrukcji Maszyn Politechniki Leningradzkiej, który ukończył w 1970 jako inżynier mechanik. Pracował potem w Wileńskiej Fabryce Obrabiarek, gdzie m.in. był współtwórcą projektu wysokoobrotowej obrabiarki.
Ale w 1976 porzucił tę pracę i wstąpił do Seminarium Duchownego w Kownie, po którego ukończeniu przyjął 31 maja 1981 święcenia kapłańskie. W 1985 uzyskał na Wydziale Teologicznym w Kownie licencjat nauk kościelnych, a w 5 lat później obronił tam doktorat z teologii. W latach 1981–86 był wikariuszem w Wilnie, Druskienikach i ponownie w Wilnie, po czym 13 lutego 1988 został proboszczem dwóch parafii w Grodnie.
Na tym stanowisku zastała go decyzja Jana Pawła II z 25 lipca 1989 o mianowaniu go biskupem tytularnym Hippo Diarhytus i administratorem apostolskim diecezji mińskiej. Była to pierwsza nominacja biskupia dla Kościoła katolickiego na Białorusi po II wojnie światowej. Sakrę przyjął 20 października tegoż roku w bazylice św. Piotra w Watykanie z rąk papieża. Jako dewizę biskupią T. Kondrusiewicz przyjął słowa "Quis ut Deus" (Któż jak Bóg).
43-letni wówczas biskup sprzyjał odradzaniu się życia religijnego na Białorusi, otworzył w Grodnie Wyższe Seminarium Duchowne, przyczynił się do zwrotu i otwarcia ok. 100 kościołów oraz do wydania Mszału i Katechizmu po białorusku. Aby umożliwić w miarę normalną działalność Kościoła katolickiego w tym kraju, udało mu się sprowadzić tam ok. 50 kapłanów z Polski.
Reklama
13 kwietnia 1991 Ojciec Święty utworzył pierwsze struktury katolickie w Rosji: administratury apostolskie dla katolików obrządku łacińskiego w europejskiej i azjatyckiej części tego kraju. Na czele pierwszej z nich stanął właśnie bp Kondrusiewicz, wyniesiony do godności arcybiskupa. Na tym stanowisku doprowadził on do oficjalnego zarejestrowania nowej jednostki kościelnej w Ministerstwie Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej (31 lipca 1991), dzięki czemu uzyskała ona status osoby prawnej i mogła legalnie działać. Odbudowywano i rozbudowywano struktury Kościoła w Rosji. Powstały Instytut Teologii Katolickiej im. Św. Tomasza z Akwinu w Moskwie i Wyższe Seminarium Duchowne pw. Maryi Królowej Apostołów (początkowo w Moskwie, po kilku latach przeniesione do Sankt-Petersburga). Zaczęło nadawać rosyjskie Radio Maria i powołano do życia rosyjską Caritas.
W lutym 1999 Tadeusz Kondrusiewicz został pierwszym przewodniczącym świeżo powstałej Konferencji Biskupów Katolickich Federacji Rosyjskiej (pełnił je przez dwie kadencje, do 2006). Po wprowadzeniu nowego podziału administracyjnego, 23 listopada 1999 został administratorem apostolskim dla katolików obrządku łacińskiego północnoeuropejskiej części Rosji z siedzibą w Moskwie. 11 lutego 2002 Jan Paweł II zreorganizował struktury katolickie, podnosząc dotychczasowe administratury apostolskie do rangi diecezji, a w Moskwie - archidiecezji pod nazwą archidiecezja Matki Bożej. Jej pierwszym ordynariuszem-metropolitą został abp Tadeusz Kondrusiewicz.
Jeszcze bardziej rozwinęła się wówczas działalność wydawnicza, informacyjna i edukacyjna Kościoła, powstały Komisje: Liturgiczna, odpowiedzialna za opracowanie rosyjskich tłumaczeń tekstów liturgicznych, Katechetyczna i ds. Rodziny.
Reklama
Przez cały ten okres Rosyjski Kościół Prawosławny z większym lub mniejszym nasileniem atakował tamtejszy Kościół katolicki, zarzucając mu prozelityzm, działalność misyjną i inne "grzechy" na szkodę prawosławia. Arcybiskup, sam również wielokrotnie krytykowany, zawsze z godnością i spokojem odpierał te zarzuty, wykazując ich bezpodstawność. Jednocześnie Patriarchat Moskiewski wielokrotnie dawał do zrozumienia m.in. Watykanowi, że to właśnie metropolita w Moskwie jest jedną z głównych przeszkód na drodze do poprawy stosunków prawosławno-katolickich w Rosji.
21 września 2007 Benedykt XVI odwołał abp. T. Kondrusiewicza z dotychczasowego urzędu i przeniósł go stanowisko metropolity mińsko-mohylewskiego na Białorusi. Jego ingres do mińskiej archikatedry pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny odbył się 10 listopada 2007. 30 czerwca 2011 papież mianował arcybiskupa dodatkowo administratorem apostolskim diecezji pińskiej. Pełnił on ten urząd do 16 czerwca 2012, gdy nowym pasterzem pińskim został bp Antoni Dziemianko.
W latach 1994–99 abp T. Kondrusiewicz był członkiem Kongregacji Kościołów Wschodnich, a od 2004 zasiada w Kongregacji do spraw Duchowieństwa i w Papieskiej Radzie "Iustitia et Pax". Jest doktorem honoris causa dwóch uniwersytetów w USA i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (25 września 2008).