Większości przekładów Biblii na język polski dokonano po reformacji w XVI w. oraz w wieku XX. Jednak pierwsze przekłady pojawiły się dużo wcześniej, jeszcze przed wprowadzeniem druku. Dlatego księgi
te, przepisywane ręcznie, były szczególnie cenne.
Pierwsze teksty Pisma Świętego nasi przodkowie poznawali prawdopodobnie w języku starosłowiańskim i czeskim. Ponieważ języki te nie różniły się wtedy tak bardzo od mowy polskiej jak dziś, ich zrozumienie
nie było bardzo trudne. Przypuszcza się, że fragmenty były też tłumaczone ustnie dla doraźnych potrzeb.
Psałterz floriański
Z pierwszych trzech wieków chrześcijaństwa w Polsce nie zachowało się żadne tłumaczenie. Ślad po nich pozostał jedynie w postaci cytatów w Kazaniach świętokrzyskich.
Najstarszym zachowanym przekładem psalmów jest Psałterz floriański z 1 poł. XIV w.
Jego rękopis odnaleziono w 1825 r. w opactwie św. Floriana koło Linzu w Austrii. Opactwu zawdzięcza też psałterz swoją nazwę.
Dzieło to jest przekładem trójjęzycznym: łacińsko-polsko- niemieckim. Oprócz psalmów zawiera kilka innych utworów religijnych, m.in.: Credo św. Atanazego, prologi Rudolfa oraz hymny starotestamentowe.
Do dziś nie wiadomo, kto go przetłumaczył, ani dla kogo. Niektórzy uczeni twierdzą, że miał być przeznaczony dla królowej Jadwigi. Wzorowe wydanie Psałterza floriańskiego, zredagowane przez L. Bernackiego,
zostało wydane w 1939 r.
W połowie XV w. pojawił się polski przekład całego Starego Testamentu. Nazywa się go Biblią Królowej Zofii, gdyż patronowała mu podobno królowa Sońka, ostatnia żona Władysława Jagiełły. Inne określenie:
Biblia szaroszpatacka zawdzięcza miastu Sarospatak na Węgrzech, w którym przechowywano jeden z jej tomów.
Przekładu tej Biblii dokonał z języka łacińskiego zespół tłumaczy z ks. Andrzejem z Jaszkowic na czele. Nie ma pewności, czy w jej skład wchodził także Nowy Testament, choć jest to prawdopodobne.
Do naszych czasów dotrwało tylko kilka kart z tej Biblii.
Psałterz puławski
Kolejnym zachowanym psałterzem, który warto wspomnieć, jest Psałterz puławski z końca XV lub 1 poł. XVI w. Do dziś zachował się jego ręczny odpis z nieznanego oryginału. Nazwę swoją zawdzięcza on Puławom,
w których był w XIX w. przechowywany. Wydany w formie modlitewnika, z psalmami ułożonymi według dni tygodnia, posiadał także komentarze do nich (uważane za pierwsze polskie komentarze do Psalmów). Był
bogato zdobiony. Psałterz puławski został wydany w 1916 r. przez S. Słońskiego.
„Kościół nie ma dziś łatwo, ale to nas, katolików, ma mobilizować nie do kapitulacji, ale do śmiałości, a jeszcze bardziej do świętości”. Arcybiskup Adrian Galbas, metropolita warszawski, w rozmowie z Niedzielą mówi o szansach na pojednanie Polaków, katolikach w polityce i konieczności dialogu z niewierzącymi.
Ks. Jarosław Grabowski: Społeczeństwo jest podzielone, rodziny są skłócone... Jesteśmy skazani na powtórkę z historii czy jednak pojednanie jest możliwe? Jaką rolę powinien odegrać w tym Kościół?
Abp Adrian Galbas: Oczywiście, że pojednanie jest możliwe. Nigdy nie powinniśmy przestać w to wątpić. Ono nie oznacza, że nagle wszyscy na wszystko będą mieli jeden pogląd, ale gdy będziemy rozumieli różnicę poglądów, będziemy się szanowali i przyznawali sobie wzajemnie prawo do ich wyznawania, byle tylko nie wyrządzały drugiemu szkody. Jeśli Ksiądz pyta o rolę Kościoła, to chyba nikt bardziej niż Kościół nie jest dziś zdolny do tego, by być pomocą w takim procesie pojednania. Umiał to zrobić w przeszłości, musi próbować i teraz, nawet gdyby się wydawało, że te wysiłki są mało skuteczne.
Uroczystości odpustowe w Sanktuarium bł. Bolesławy Lament
„Niech nasze serca napełni przekonanie, że w życiu człowieka, który bezgranicznie zaufał Bogu, nie ma rzeczy niemożliwych (…). Niech bł. Bolesława będzie dla nas wzorem chrześcijańskiej wytrwałości, która jest córką nadziei!” - mówił abp Józef Guzdek w liturgiczne wspomnienie Apostołki jedności wśród chrześcijan. W Mszy św. w białostockim Sanktuarium Błogosławionej licznie uczestniczyły duchowe córki Matki Lament - Siostry Misjonarki Świętej Rodziny oraz członkowie „Rodziny Misyjnej bł. Bolesławy”.
W homilii arcybiskup w kontekście przeżywanego Roku Jubileuszowego zauważył, że bł. Bolesława przez całe swoje zakonne życie słowem, ale jeszcze bardziej czynem głosiła, że nadzieja nigdy nie umiera. „Mimo wielu przeciwności, nawet w czasie największych prób, jakim była poddawana, nigdy nie popadła w rozpacz lub zwątpienie. Do końca swojej ziemskiej pielgrzymki realizowała apostolskie powołanie i zachęcała swoje współsiostry, aby razem z nią służyły Bogu i Kościołowi. Na każdym etapie zakonnej służby podkreślała, że nadzieja, którą pokładamy w Bogu, nigdy nas nie zawiedzie i nawet w czasie, kiedy świat pogrążony jest w mroku grzechu, przemocy i wojen, Bóg tym, którzy Mu bezgranicznie ufają, zsyła jasne promienie nadziei” - mówił.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
