Radość to stan, jaki człowiek chciałby jak najczęściej przeżywać. Tymczasem tak często odczuwa smutek i przygnębienie. Ojciec Święty Franciszek od pierwszych dni swego pontyfikatu ukazuje się nam radosny i uśmiechnięty, pełen wiary i miłości. Temat chrześcijańskiej radości przybliża szczegółowo w encyklice „Evangelii gaudium”, ale jest on obecny praktycznie w każdej jego wypowiedzi. Podkreśla, że chrześcijanin nie ma powodu do „pogrzebowego wyrazu twarzy”, ale zawsze winien być radosny, nawet w cierpieniu. Bo żyje w bliskości Pana i jest ciągle przez Niego obdarowywany, tylko powinien to dostrzegać.
Papież Franciszek wprowadza nas w chrześcijaństwo w sposób podstawowy, pokazując oczywistość wiary w Boga. Mówi, że w życiu człowieka wiary nie może być miejsca na rozpacz, załamanie, lęk. Aby tak było, trzeba być człowiekiem dziecięcego wprost zawierzenia – z całych sił, z całego serca uwierzyć w Jezusa Chrystusa i w prawdy, które On głosi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Radość płynąca z Ewangelii to wielki plan Ojca Świętego w stosunku do Kościoła powszechnego. Papież Franciszek jest człowiekiem bardzo konkretnym i dlatego swoje propozycje przedstawia także bardzo konkretnie w oparciu o swoją wiarę w Boga. Przekonuje, że wiara ułatwia podejmowanie decyzji, pomaga odnaleźć się w życiu, daje odwagę i sprawia, że człowiek nie jest samotny.
Reklama
Trzeba więc zawierzyć Bogu całe swoje życie. Papież wie, o czym mówi, zna miłość Bożego Serca i dlatego z taką pewnością wiary zachęca nas do ufnego zawierzenia się Bogu.
Papież Franciszek swoją teologię pastoralną uprawia w sposób zwyczajny, przychodząc do człowieka i pokazując mu, jak ma żyć. Mówi wprost – niekiedy nawet dosadnie – że człowiek musi się mocno chwycić ręki Chrystusa, a On wskaże dalsze kroki postępowania. Ojciec Święty otwiera się szeroko i na chrześcijaństwo, i na braci. Z okna watykańskiego uważnie patrzy na cały świat. Widzi urzędy kościelne i biskupów, ale zauważa także dziecko na ręku matki i człowieka sparaliżowanego. Wszak Kościół ma wymiar powszechny.
Trzeba, byśmy zastanowili się nad swoją wiarą, nad chrześcijaństwem, nad swoją przynależnością do Kościoła. Niech postawa i słowa papieża Franciszka przyczynią się do rozwoju naszego życia duchowego i świadomości uczestniczenia w ważnej misji społecznej zleconej Kościołowi.