Jesteśmy wspólnotą młodzieżową modlitewno-ewangelizacyjną skupiającą przede wszystkim licealistów i studentów z Torunia i okolic. Od ponad 5 lat spotykamy się, by wspólnie się modlić, dzielić Słowem Bożym oraz ewangelizować
Cotygodniowe spotkania odbywają się we wtorki o godz. 19 na Wydziale Teologicznym UMK (ul. Gagarina 37). Opiekę duchową nad naszą wspólnotą pełni ks. dr Artur Szymczyk, diecezjalny duszpasterz młodzieży. Mottem wspólnoty są słowa modlitwy, którą Ojciec Pio często zadawał za pokutę: „Przeszłość moją, o Panie, polecam Twemu miłosierdziu. Teraźniejszość moją polecam Twojej miłości. A moją przyszłość oddaję w ręce Twojej Opatrzności”.
Żyć jak Ojciec Pio
Co dla nas, młodych, oznacza żyć tak jak Ojciec Pio? Być jak o. Pio to żyć sakramentalnie. Można powiedzieć, że najważniejsze są dla nas sakramenty – widzialne znaki Boga na ziemi: sakrament pokuty i pojednania (w tym rekolekcyjna spowiedź z całego życia, tzw. spowiedź generalna), Eucharystia (comiesięczna wspólna Msza św., a prywatnie jak najczęstsze przyjmowanie Komunii św.), sakrament kapłaństwa (z naszej wspólnoty wyszło kilku kapłanów), sakrament małżeństwa (wielu członków ten sakrament zawarło bądź się do niego przygotowuje).
Żyć charyzmatem Ojca Pio to także dzielić się wiarą, rozważać słowa naszego świętego patrona. Listy do córek i synów duchowych Ojca Pio były dla nas inspiracją w zeszłym roku akademickim. Spotykaliśmy się wówczas w małych grupach, aby wspólnie czytać dany fragment i rozmawiać o nim. W tym roku zatrzymujemy się nad tekstami ewangelicznymi. Ponieważ reżyserem spotkań jest Duch Święty, każde z nich wygląda inaczej. Stałym elementem jest modlitwa uwielbienia i prośby oraz śpiew połączony z akompaniamentem muzycznym. Istotnym elementem spotkań jest adoracja Najświętszego Sakramentu.
Dzielić się miłością
Na przestrzeni lat wspólnota bardzo się powiększyła. Z niewielkiej grupki osób staliśmy się dużą (blisko 50-osobową) i prężnie działającą w naszej diecezji wspólnotą. Pamiętając, że wspólnota, która nie ewangelizuje, umiera i chcąc dzielić się ofiarowaną nam miłością, pragniemy również głosić Dobrą Nowinę. Pomagaliśmy w formacji kandydatów do sakramentu bierzmowania, dzieliliśmy się naszym świadectwem poprzez rekolekcje w szkołach, przygotowywaliśmy czuwania modlitewne czy wieczory poezji chrześcijańskiej. Byliśmy odpowiedzialni za obsługę muzyczną rekolekcji, wygłaszaliśmy konferencje i świadectwa, prowadziliśmy grupy oraz wspieraliśmy uczestników rekolekcji modlitwą. Jesteśmy otwarci również na inne formy ewangelizacji. Angażowaliśmy się także w organizację rekolekcji z o. Johnem Bashoborą, ojcami Antonello i Enrique.
Największym przedsięwzięciem, w którym braliśmy i bierzemy czynny udział, są Diecezjalne Dni Młodzieży odbywające się w Hartowcu. Szczególnie jednak ważne są dla nas rekolekcje lipcowe (zarówno ewangelizacyjne, jak i nasze, wspólnotowe), które przeżywaliśmy w Hartowcu, Nowej Wsi Szlacheckiej, a obecnie w Brodnicy. W ich trakcie Bóg dokonywał i nadal dokonuje w nas cudów nawrócenia i uzdrowienia wewnętrznego.
Między członkami wspólnoty istnieją piękne więzi przyjaźni. Razem spotykamy się, wyjeżdżamy. Nieraz przekonaliśmy się, że przyjaźń oparta na Bogu nie rozpadnie się. Jedna z osób na pytanie, dlaczego jest we wspólnocie, odpowiedziała: „Wspólnota ułatwia mi utrzymanie żywej relacji z Bogiem. Trudno bowiem iść w pojedynkę”.
Zapraszamy na spotkania oraz do odwiedzenia strony internetowej www.pio-torun.pl. Zapraszamy też do polubienia naszego facebookowego profilu nie tylko członków wspólnoty, lecz także wszystkich sympatyków i tych, którzy chcą być na bieżąco informowani o naszych działaniach
W nawiązaniu do hasła roku duszpasterskiego „Wierzę w Syna Bożego” proponujemy Czytelnikom cykl artykułów prezentujących wspólnoty działające w diecezji toruńskiej. Wspólnota bowiem jest płaszczyzną wzajemnego uczenia się pogłębiania wiary w Jezusa Chrystusa
Od 35 lat wraz z mężem jesteśmy nieprzerwanie we wspólnocie Domowego Kościoła. Ruch ten uświadomił nam, jak powinna wyglądać wspólna droga do Boga małżonków, którzy pragną w pełni korzystać z łaski sakramentu udzielonego im w dniu ślubu. Zrozumieliśmy wartość wspólnej modlitwy, odczuliśmy radość bycia we wspólnocie Kościoła. Ruch stanowił pomoc w trudnościach i wychowaniu w wierze naszych dzieci. Nabraliśmy odwagi do świadczenia o Bogu w trudnych czasach.
Dzisiaj także małżeństwa doświadczają, jak trudno żyć po chrześcijańsku w świecie coraz bardziej wrogim zasadom wiary katolickiej i Kościołowi oraz pokonywać własne słabości i kryzysy. Domowy Kościół jest ruchem świeckich w Kościele, w którym małżeństwa wzajemnie sobie pomagają. Jest gałęzią rodzinną Ruchu Światło-Życie, ruchu posoborowej odnowy Kościoła w Polsce i korzysta z metod pracy międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame. Twórcą DK, który w tym roku obchodził 40-lecie istnienia, jest sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Z ks. Blachnickim ściśle współpracowała niestrudzona organizatorka i opiekunka DK śp. s. Jadwiga Skudro RSCJ, która odpowiadała za jego rozwój i formację małżeństw. Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem.
Wspólnoty Domowego Kościoła realizują program formacyjno-modlitewny w kręgach liczących 4-7 małżeństw. Metodami pracy są tzw. zobowiązania, które, owocując w życiu, stają się darami. Należą do nich stopniowo wprowadzane: regularne czytanie i słuchanie Słowa Bożego, pogłębiona modlitwa osobista, modlitwa małżeńska i rodzinna, systematyczna praca nad doskonaleniem siebie poprzez tzw. regułę życia, dialog małżeński raz w miesiącu (spotkanie męża i żony w obecności Bożej w celu odczytania Bożego planu dla ich małżeństwa i rodziny) oraz udział w spotkaniu kręgu. Formacja DK dokonuje się na 15-dniowych i 4-dniowych oazach rekolekcyjnych oraz tematycznych, które odbywają się w różnych miejscach Polski. W kręgu rodzin może uczestniczyć każde sakramentalne małżeństwo, niezależnie od wieku i poziomu przygotowania religijnego. Praca podstawowa odbywa się w małżeństwie i rodzinie. Na oazy wyjeżdżają całe rodziny, a dzieci bardzo dobrze się na nich czują i mają także swoje zajęcia. Celem ruchu jest kształtowanie duchowości małżeńskiej opartej na łasce sakramentu, a dziecko najlepiej wzrasta w atmosferze wzajemnej miłości rodziców. Krąg rodzin spotyka się raz w miesiącu wraz z księdzem moderatorem w domu jednej z par. Spotkanie składa się z dzielenia się życiem podczas symbolicznego posiłku, modlitwy (dzielenie się Słowem Bożym, Różaniec), dzielenia się osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego oraz wprowadzenia nowego tematu.
Domowy Kościół w diecezji toruńskiej obchodził w tym roku 35-lecie, a jego początki sięgają czasów, gdy Toruń należał jeszcze do diecezji chełmińskiej. W 1978 r. 3 pary z Torunia wyjechały po raz pierwszy na oazę rodzin do Krościenka, zachęcone przez aktywnego uczestnika oaz młodzieżowych Ruchu Światło-Życie, obecnie kapłana ks. Wacława Dokurno. Trzeba dodać, że od początku utwierdzał nas w decyzji wyjazdu ks. Jan Chrapek CSMA, później biskup pomocniczy naszej diecezji, który był aktywnym współpracownikiem ks. Blachnickiego. Małżeństwa, które wróciły z oazy, założyły pierwszy krąg. Obecnie w diecezji toruńskiej jest ponad 50 kręgów (ok. 260 rodzin), które ożywiają życie parafii. Dekretem bp. Andrzeja Suskiego moderatorem diecezjalnym Domowego Kościoła jest ks. Andrzej Jakielski. Parą diecezjalną są Maria i Andrzej Kowalikowie. Posługę pary krajowej pełnią Beata i Tomasz Strużanowscy z Torunia, którzy są również odpowiedzialni za redakcję comiesięcznego wydawnictwa „Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych”. W diecezji toruńskiej ukazuje się także biuletyn DK pt. „Wypłyń na głębię”. Hasło roku formacyjnego 2013/2014 brzmi: „Narodzić się na nowo”.
Zachęcamy do skorzystania z tej wyjątkowej propozycji wzrastania w wierze, najpełniej uwzględniającej też konieczność wypełniania obowiązków stanu małżeńskiego.
Dziś na antenie TVP 1 swoją premierę miał film „Śladami Ojca” opowiadający o tym co pozostało w nas 20 lat po śmierci Jana Pawła II. Do obejrzenia już teraz Święty Jan Paweł II, to człowiek przeprowadzający Kościół w nowe millenium, w czasach kiedy potrzeba było kogoś autentycznego, prawdziwego. Papież, który na oczach milionów ludzi zmieniał losy świata.
Jaki ślad po 20 latach od śmierci Ojca Świętego zostawił jego pontyfikat? Czy dziś kolejne pokolenia inspirują się nauczaniem Wielkiego Polaka?
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie nieustająco czyni starania, by imię Ojca Świętego nie widniało jedynie w nazwie uczelni, ale aby czyny szły w kierunku zgłębiania nauczania krakowskiego biskupa, a później biskupa Rzymu.
Spuścizna jego jest ogromna. To setki publikacji, encykliki, adhortacje, listy apostolskie, homilie. Uniwersytet Papieski wraz z Instytutem Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie są w trakcie realizacji projektu mającego na celu wydanie dzieł teologicznych i filozoficznych Karola Wojtyły. UPJPII organizuje także konferencje naukowe, współorganizuje każdego roku w listopadzie Dni Jana Pawła II, wspiera organizację Dni Jana Pawła II w Rzymie, to tu działa Ośrodek Badań nad Myślą Jana Pawła II na UPJPII i prowadzony jest obowiązkowy wykład dla wszystkich studentów uczelni dot. dziedzictwa Jana Pawła II.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
