Wspomnienie o moim wujku – ks. Edmundzie Wincentym Domańskim

Jestem stałą czytelniczką „Niedzieli”. W numerze 16. z 20 kwietnia 2014 r. (s. 5) przeczytałam artykuł o ks. Bolesławie Domańskim. Otóż pomyślałam, że można by było również napisać artykuł o ks. Edmundzie Wincentym Domańskim. Był on ciotecznym bratem mojego ojca Tadeusza – ich matki były siostrami.

Ks. Edmund Wincenty Domański urodził się 22 stycznia 1908 r. w miejscowości Rokitno w pow. Sarny na Wołyniu. Był wikariuszem we Włodzimierzu Wołyńskim, potem pracował jako proboszcz w Karasinie i Maniewiczach. Święcenia kapłańskie przyjął w 1935 r. Był żarliwym patriotą. W czasie II wojny światowej, oprócz działalności duszpasterskiej, współpracował z ruchem oporu przeciwko hitlerowskiemu najeźdźcy. Dzięki swoim wpływom, znajomościom starał się ulżyć doli miejscowej ludności, zwłaszcza w czasach niemieckiej okupacji na tych terenach. Podczas jednej z interwencji uratował od rozstrzelania przez Niemców grupę ok. 40 mężczyzn. Na przełomie lat 1944/45 był kapelanem szpitala w Końskich. W 1945 r., kilka miesięcy po wyzwoleniu, w Iłowie k. Mławy podjął się zorganizowania szkoły zawodowej – kiedy po wojnie przybył do Polski, został zatrudniony jako administrator parafii w Iłowie. Założył Gimnazjum Mechaniczno-Kolejowe, w którym pełnił obowiązki dyrektora i nauczyciela religii. Na skutek przemian społeczno-politycznych w 1947 r. został odwołany z funkcji dyrektora szkoły, jak również proboszcza parafii. Opuścił Iłowo i został proboszczem parafii w Szczutowie k. Sierpca, potem – w Rokiciu k. Płocka, a później w Królewie, które było jego ostatnią parafią. W następstwie ran odniesionych w czasie wojny utracił wzrok, stąd jego przynależność do Związku Niewidomych Żołnierzy i Inwalidów Wojennych. Gdy to się stało, był u sióstr zakonnych w Laskach k. Warszawy i tam zmarł 21 kwietnia 1984 r. Jest pochowany w Warszawie na cmentarzu Bródnowskim.

11 października 2002 r. nadano imię ks. kan. Edmunda Domańskiego Zespołowi Szkół Zawodowych w Iłowie-Osadzie, jest również Liceum Ogólnokształcące noszące jego imię.

Ks. Edmund Domański był żarliwym patriotą w czasie II wojny światowej, po pięciu latach wojny stworzył warunki edukacji dla młodego pokolenia. Nie stracił wiary, nadziei w sens istnienia.

21 kwietnia 2014 r. przypadała 30. rocznica śmierci ks. Edmunda.

Jadwiga L. – siostrzenica ks. Domańskiego, z Chomina

Oczekujemy na listy pod adresem:
„Niedziela”, ul. 3 Maja 12
42-200 Częstochowa.
Na kopercie należy napisać: „Listy”
e-mail: redakcja@niedziela.pl