Przychodzimy do Ciebie, przyciągnięci dziś ponownie papieskim „Totus Tuus”. Twój i nasz jednocześnie nowy święty – Jan Paweł II zaznaczył się znów bardzo mocno w sercu narodu polskiego i w sercu Kościoła. Narodził się nam jako święty razem ze św. Janem XXIII, inicjatorem Soboru Watykańskiego II, dał się zauważyć przy geniuszu teologicznym papieża seniora Benedykta XVI, przy zbierającym pilnie okruszyny Bożego Słowa papieżu Franciszku i będzie przemawiał swoją obecnością w liturgii Kościoła powszechnego.

Stajemy przed Tobą, Pani nasza, jak zawsze z wielkim bagażem ważnych dla nas spraw i próśb, które wypływają z naszych serc i umysłów. Najbardziej istotna jest dziś dla wszystkich sprawa pokoju, szczególnie na pobliskiej Ukrainie, gdzie właśnie zaczęła się wojna, gdzie giną ludzie, nasi bracia chrześcijanie. Z wielkim bólem przedstawiamy Ci, Królowo Pokoju, naszą prośbę o pokój między narodami: rosyjskim i ukraińskim. Prosimy, daj wolność narodowi ukraińskiemu. Nie dopuść, by ideologie polityczne niszczyły ludzkie życie i czyjąkolwiek wolność.

Królowo wszystkich świętych, także tych dwóch nowych świętych Papieży. Jakże ubłogosławiłaś Jana XXIII, który tak kiedyś marzył o Kościele odświeżonym i pięknym, czego początkiem był niesamowity Sobór Watykański II. Ten święty Papież uczynił Sobór momentem wielkiego historycznego przełomu w życiu Kościoła. Opatrzność Boża wpisała w ten przełom wielkiego papieża Jana Pawła II z rodu Polaków, który tak bardzo zajaśniał w Kościele. Papieża przełomu także tysiącleci, który dzięki swojej duchowości, mocy przepowiadania Ewangelii wszystkim narodom oraz dzięki niezwykłemu dynamizmowi swego pontyfikatu stał się prawdziwym misjonarzem świata, niosącym pokój, radość i łaskę obecności Chrystusa narodom na wszystkich kontynentach. Ta obecność Chrystusa tak mocno zaistniała teraz na Placu św. Piotra w Wiecznym Mieście, w zgromadzeniu nieprzeliczonych rzesz ludzi z całego świata, w tym – wielotysięcznych rzesz Polaków, którzy, przynagleni świętością, wędrowali przez różne miejsca święte Włoch – przez Manoppello, San Giovanni Rotondo, Loreto i inne – wszędzie wypowiadając słowa, które towarzyszyły Janowi Pawłowi II na jego drodze do świętości: „Totus Tuus” – Cały Twój, Maryjo, cały Twój, Boże, Stwórco świata.

Dzisiaj przed Twoim Cudownym Wizerunkiem pragniemy raz jeszcze powtórzyć to papieskie wołanie i zawierzenie się Tobie, i jakże bardzo pragniemy, by cały nasz naród odnalazł się w promieniach świętości Jana Pawła II, by poczuł potrzebę ciepła Bożego Miłosierdzia, które płynie wprost z Jezusowego Serca. Podczas pielgrzymki kanonizacyjnej do Rzymu mieliśmy możliwość odczuwać oddziaływanie Bożego Miłosierdzia przez życzliwość i kulturę ludzi, których spotykaliśmy na naszej drodze, przez autentyczną miłość, pochylającą się nad biednymi i potrzebującymi. Ale tego miłosierdzia, dziejącego się przez ręce ludzkie, wciąż tak wiele potrzeba. Potrzeba go dzieciom, których bezpieczny rozwój jest ciągle zagrożony i którym brak chleba nie tylko tego tu, na ziemi, ale także tego, który ożywia w człowieku życie wieczne.

Stając dziś przed Tobą, Maryjo, do Apelu, mamy świadomość, że jesteśmy przedstawicielami tysięcy ludzi wdzięcznych za to, co wydarzyło się w tych dniach na Placu św. Piotra oraz na pielgrzymich szlakach po ziemi włoskiej i co umacniało nas wielką modlitwą, słowami przyjaźni i solidarności. Ale jesteśmy także przedstawicielami tych, którzy – niezauważani przez możnych tego świata – borykają się z podstawowymi życiowymi sprawami. W duchu wielkiej solidarności z nimi wszystkimi prosimy Ciebie, Pani nasza, o umocnienie w nas wiary, która musi być wiarą czynną. Prosimy, pomóż być solidarnymi z bliźnim, uszanować tradycję chrześcijańską, walczyć z obłudą świata i tym wszystkim, co po prostu służy rozwojowi królestwa szatana. Bo czymże innym było podpisanie przez polski rząd konwencji Unii Europejskiej dotyczącej przemocy w rodzinie? Toż to konwencja pogańska, która pod pozorem dobra chce zniszczyć chrześcijańską kulturę i wyeliminować z dusz ludzkich Boga.

Jesteśmy zaskoczeni postawą polskiego rządu, który prosto z Placu św. Piotra przedstawia takie propozycje ochrzczonemu narodowi.

Dlatego, Pani nasza, przyjmij naszą gotowość wołania wraz z Twoim wspaniałym synem św. Janem Pawłem II, patronem wszystkich Polaków: „Totus Tuus!” – „Tota Tua!”. Polska jest cała Twoja, Maryjo, ona nigdy nie będzie pogańska. Musimy tylko wykazać się większą aktywnością. Polska winna nawracać Europę! Dlatego do Parlamentu Europejskiego trzeba wybrać takich Polaków, którzy będą pilnować nauczania chrześcijańskiego, którzy będą bronić krzyża i chronić Kościół. Do Parlamentu Europejskiego należy wybrać tych, którzy będą rzeczywiście przedstawicielami obywateli Polski, w przeważającej części wierzących w Boga. Prosimy Ciebie, Królowo Polski, żebyś pomogła Europie wrócić do jej chrześcijańskich korzeni. Kiedy św. Jan Paweł II popierał wejście Polski do Unii Europejskiej, to jednocześnie powierzał nam zadanie bycia misjonarzami Europy, przywracania Staremu Kontynentowi tego, co go kiedyś określało. Gdy bowiem zagrożony jest dziś świat, gdy zagrożona jest Europa, a także nasza Ojczyzna, to dzieje się tak w dużej mierze właśnie z powodu odrzucenia Boga.

Spraw, Pani, byśmy umieli stanąć przy krzyżu, by zajaśniał on pełnym blaskiem w Polsce, w Europie i na całym świecie. Amen.