W ramach duchowego przygotowania do Światowego Dnia Młodzieży – Kraków 2016 pochylamy się nad wielką tajemnicą Chrystusowego krzyża. Przyjmiemy w naszych diecezjach Krzyż Światowych Dni Młodzieży.

Ojciec Święty Jan Paweł II pozostawił nam głębokie rozważania o Krzyżu. W dniu inauguracji Roku Świętego, 25 marca 1983 r., mówił: „Oto otwarta zostaje brama nadzwyczajnego Jubileuszu – i wchodzimy przez nią do Bazyliki św. Piotra. Jest to symbol. Wchodzimy nie tylko do tej najczcigodniejszej rzymskiej bazyliki. Wchodzimy zarazem w najświętszy wymiar Kościoła – w wymiar łaski i zbawienia, jaki czerpie on stale z Tajemnicy Odkupienia. (…) «Oto idę (…) – abym spełniał wolę Twoją, Boże» (Hbr 10, 5-7). Tak mówi Chrystus, Przedwieczne Słowo Ojca, Syn Umiłowany. W tych słowach jest początek Odkupienia świata i cały jego zarys aż do końca. Odkupienie świata związane jest z Ciałem otrzymanym od Maryi i złożonym w ofierze Krzyża, które stanie się Ciałem Zmartwychwstania, «Pierworodnego umarłych» (Ap 1, 5)” („L’Osservatore Romano”, wydanie polskie, 3/1983, s. 16).

Do Polaków przybyłych na uroczystości otwarcia Roku Świętego Jan Paweł II mówił 26 marca 1983 r.: „Dlatego też centralnym obrazem Wielkiego Postu i centralnym obrazem Roku Odkupienia, nadzwyczajnego Jubileuszu, jest krzyż Chrystusa w całej swojej prawdzie. Narzędzie śmierci ze strony człowieka, a ze strony Boga ołtarz miłości i ofiary, która swoją pełnię osiągnęła w zmartwychwstaniu. I przez to stał się dla wszystkich czasów i wszystkich pokoleń ludzkich źródłem i znakiem ostatecznego zwycięstwa i życia wiecznego. Krzyż tak głęboko wpisany w duchowość i historię naszego narodu (…)” (Jan Paweł II, „Jubileuszowy Rok Odkupienia”, Watykan 1985, s. 492).

Na zakończenie Drogi Krzyżowej 1 kwietnia 1983 r. Papież przypomniał o ścisłym związku Tajemnicy Wcielenia z Tajemnicą Krzyża: „Przed tygodniem, w uroczystość Zwiastowania, otwarta została święta brama Roku Odkupienia. Początek bowiem Odkupienia jest w samym Wcieleniu: «aleś Mi utworzył ciało». Dziś otwieramy świętą bramę Roku Odkupienia «w krzyżu Chrystusa». Witaj, drzewo krzyża, na którym Odkupienie świata znalazło swój zbawczy ciężar («na którym zbawienie świata zawisło!»). Na krzyżu Syn wypełnił wolę Ojca i zamknął mowę swego życia słowem «Wykonało się!» (J 19, 30). My wszyscy, którzy wchodzimy w świętą bramę nadzwyczajnego Jubileuszu, wołamy: Chryste, «przemawiaj do nas mową Twojego krzyża!». Przemawiaj zawsze – a zwłaszcza przemawiaj w tym Roku! Mów przez Twoje ukrzyżowane Ciało, jak nieskończona jest cena dusz naszych: «cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł?» (por. Mt 16, 26). A jakąż odpłatę może jeszcze dać człowiek za duszę swoją, skoro została już dana odpłata Twej męki i śmierci, cena Twojego krzyża?” („L’Osservatore Romano”, wydanie polskie, 3/1983, s. 8).

Niezwykle wzruszające były osobiste spotkania Ojca Świętego Jana Pawła II z Krzyżem. Także z krzyżem własnego cierpienia. 20 marca 2005 r. Ojciec Święty nie mógł przewodniczyć uroczystościom Niedzieli Palmowej. Uczynił to w imieniu Ojca Świętego kard. Camilo Ruini, wikariusz Papieża dla diecezji rzymskiej. Przed modlitwą „Anioł Pański” abp Leonardo Sandri (obecnie kardynał) odczytał rozważanie Ojca Świętego, który pisał: „Przed dwudziestu laty na tym właśnie placu zostały zainaugurowane Światowe Dni Młodzieży. Dlatego dziś w sposób szczególny zwracam się do młodych. (…) Adorujecie dziś krzyż Chrystusa, który niesiecie przez cały świat, ponieważ uwierzyliście miłości Boga, która w pełni ujawniła się w Chrystusie Ukrzyżowanym. (…) Dzisiaj mówię wam: idźcie dalej niestrudzenie wybraną drogą, abyście w każdym miejscu byli świadkami chwalebnego krzyża Chrystusa. Nie lękajcie się! Niech radość ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana będzie waszą siłą, a Przenajświętsza Maryja Panna niech zawsze wam towarzyszy” („L’Osservatore Romano”, wydanie polskie, 5/2005, s. 38).

W tym dniu Jan Paweł II nie mógł już mówić. Na zakończenie uroczystości ukazał się w oknie Pałacu Apostolskiego i gałązką palmy trzymaną w ręku pobłogosławił obecnych na Placu św. Piotra. Ojciec Święty przemówił wówczas do wiernych krzyżem własnego cierpienia.

Wielkiej lekcji umiłowania Chrystusowego Krzyża udzielił nam Ojciec Święty w Wielki Piątek 2005 r. Jan Paweł II nie uczestniczył osobiście w nabożeństwie pamiętnej Drogi Krzyżowej odprawianej w Koloseum, na 8 dni przed swą śmiercią. Dzięki przekazowi telewizyjnemu trwał na modlitwie w łączności z uczestnikami Drogi Krzyżowej. Pod koniec rozważań Męki Chrystusa Papież poprosił o krzyż. Ojciec Święty z trudem utrzymywał podany mu krzyż. Tulił się do niego, dotykał czołem. Mówiono wówczas: „To nie Papież dźwigał krzyż, ale to krzyż wtedy dźwigał Papieża”.